Turmalin jest rodzajem minerału (dokładnie krystalicznego krzemianu boru) powstającego w wyniku intensywnej aktywności hydrotermalnej. Ponieważ może składać się z tak wielu różnych pierwiastków, turmalin występuje w szerszej gamie kolorów i kombinacji kolorów niż jakikolwiek inny naturalny minerał na świecie. Ta sama różnorodność wizualna, która sprawia, że turmalin jest tak piękny, może również utrudniać pewną identyfikację. Na szczęście dokładne przyjrzenie się kilku podstawowym funkcjom może często wystarczyć, aby mieć rozsądną pewność.
Kroki
Metoda 1 z 2: Badanie próbki
Krok 1. Sprawdź, czy twój minerał ma kryształy pryzmatyczne
Klejnoty z kryształami pryzmatycznymi mają szereg płaskich, wydłużonych, wyraźnie określonych ścian, często z jedną lub kilkoma równoległymi seriami. Zwłaszcza turmalin ma zwykle zaokrąglone krawędzie, co oznacza, że linie oddzielające każdą twarz będą gładkie i delikatne, a nie ostre i kanciaste.
Od razu będziesz w stanie stwierdzić, czy Twój okaz jest pryzmatyczny, czy na przykład pryzmatyczny, włóknisty, geodyczny czy stalaktytyczny
Krok 2. Poszukaj kształtu trójkątnego lub sześciokątnego
Trzymaj minerał w jednej ręce i przyjrzyj się jednej z odgałęzień kryształu z góry na dół. Większość kryształów turmalinu ma przekrój trójkątny lub sześciokątny. Jeśli kamień, który badasz, ma inny kształt, są duże szanse, że jest to coś innego.
Typowy kamień turmalinowy będzie wyglądał jak ołówek, z długim, wąskim, sześciobocznym trzonem. Mogą nawet zwężać się do niewielkiego punktu na jednym końcu. Po prostu nie zawracaj sobie głowy szukaniem gumki
Krok 3. Sprawdź, czy na powierzchni kryształów nie ma cienkich rowków
Linie te są znane jako „prążki” i pojawiają się na wielu różnych rodzajach minerałów. Prążki są podobne do słojów drewna. Z turmalinem biegną wzdłuż trzonu każdego kryształu.
Prążki powstają w wyniku intensywnych warunków procesów geologicznych, takich jak aktywność hydrotermalna, która jest najczęstszym źródłem turmalinu
Wskazówka:
Prążki mineralne są prawie zawsze widoczne gołym okiem, więc nie potrzebujesz lupy ani soczewki ręcznej, aby je zobaczyć. Jednak jedno z tych narzędzi może się przydać, jeśli badany okaz jest szczególnie mały lub ma jasny kolor.
Krok 4. Zwróć uwagę na sposób ułożenia kolorów w wielobarwnych minerałach
W większości przypadków kolory turmalinu ograniczają się do małych przekrojów lub „stref”, które można ułożyć w całym jego przekroju lub wzdłuż długości jego kryształów. Na przykład kawałek prawdziwego turmalinu może mieć bladoróżową sekcję, intensywnie zieloną sekcję i lśniącą żółtą sekcję, wszystko w jednym, zgrabnym rzędzie.
Wiele kolorów turmalinu pozostaje w większości oddzielonych i rzadko miesza się tak, jak w opalizujących minerałach, takich jak amolit, opal lub piryt
Krok 5. Wykonaj prosty test zarysowania, aby zobaczyć, jak twardy jest twój kamień
Chwyć nóż ze stalowym ostrzem i kilkakrotnie przetrzyj krawędź tam iz powrotem po powierzchni kamienia. Jeśli zostawia ślad, to prawdopodobnie to, co trzymasz, nie jest turmalinem. Jeśli kamień rysuje lub tępi nóż, może to być po prostu prawdziwa okazja.
- Turmalin jest niezwykle twardym minerałem, który ocenia się między 7 a 7,5 w skali twardości Mohsa, systemie testowym używanym do pomiaru twardości minerałów. Dla porównania, noże ze stalowymi ostrzami mają tylko ocenę twardości około 5-6.
- Ważne jest, aby używać noża wykonanego z litej stali. Jeśli ostrze jest uformowane ze słabszego metalu, może być podatne na zarysowania nawet przez minerały o niższej twardości.
Krok 6. Zabierz okaz do gemmologa, aby uzyskać dokładny profil
Aby znaleźć gemologa w swojej okolicy, przeprowadź szybkie wyszukiwanie hasła „gemmolog” oraz nazwę swojego miasta lub miasta. Wykwalifikowany gemolog będzie miał wiedzę i zasoby potrzebne do przeprowadzenia specjalistycznych procedur identyfikacyjnych, takich jak określanie współczynnika załamania kamienia i testowanie cech takich jak dwójłomność.
- W Stanach Zjednoczonych istnieje stosunkowo niewielka liczba renomowanych laboratoriów testujących kamienie szlachetne, więc może być konieczne przesłanie próbki do badania.
- Większość sklepów jubilerskich zatrudnia również co najmniej jednego rzeczoznawcę kamieni szlachetnych. Jeden z tych profesjonalistów może chcieć rzucić okiem na twój tajemniczy kamień za pewną cenę.
- Korzystanie z usług eksperta to jedyny pewny sposób, aby dowiedzieć się, czym jest dany minerał. Tylko tyle możesz zebrać na własną rękę.
Metoda 2 z 2: Rozróżnianie popularnych typów turmalinu
Krok 1. Załóż, że twój okaz to schorl, jeśli jest gładki i czarny
Schorl jest zdecydowanie najczęstszym gatunkiem turmalinu. Podobnie jak inne odmiany, jest produktem ubocznym aktywności hydrotermalnej i często pojawia się jako minerał pomocniczy dla skał magmowych i metamorficznych. Schorl jest godny uwagi ze względu na krótkie, zaokrąglone, przysadziste kryształy i nieprzejrzysty, całkowicie czarny kolor.
Ponieważ jest tak obfity, schorl nie jest uważany za szczególnie cenny i nie jest zwykle wycinany jako klejnot ani używany do biżuterii
Krok 2. Klasyfikuj brązowe odmiany turmalinu jako drawit
Dravite to kolejna dość powszechna forma turmalinu. Występuje prawie wyłącznie w odcieniach brązu, z ciemnożółtymi, przypalonymi pomarańczowymi, brązowo-czarnymi i wojskową zielenią. Z tego powodu jest czasami nazywany potocznie „brązowym turmalinem”.
Większość odmian drawitu będzie świecić złocistożółtą aurą pod wpływem jasnego światła UV
Krok 3. Użyj bystre oko, aby odróżnić uvite od dravite
Uvite jest bliskim kuzynem drawitu. W rzeczywistości często mylone są ze sobą. Chociaż uvite nie jest na ogół tak kolorowy, jak inne, bardziej popularne rodzaje turmalinu, odkryto go w przyjemnych odcieniach lawendy, niebiesko-zielonej i miedzi.
- Aby jeszcze bardziej skomplikować sprawę, wiadomo, że uvite i drawit rozwijają się jako oddzielne części tego samego kryształu.
- Jeśli twój okaz ma jakąkolwiek ilość zieleni, błękitu lub fioletu, jest bardziej prawdopodobne, że będzie to uvite niż dravit.
Krok 4. Poszukaj jednego lub więcej żywych kolorów, które mogą wskazywać na elbait
Elbait to dość rzadka i ceniona forma turmalinu wydobywana ze złóż granitowych pegmatytów. Występuje w niemal każdym możliwym kolorze, od stonowanych różów i czerwieni po żywe błękity i zielenie. Dwa lub więcej z tych kolorów są często wyświetlane w tym samym krysztale.
- Choć nie tak często spotykane, istnieją również czarne, białe, brązowe, żółte, pomarańczowe, fioletowe i bezbarwne odmiany elbaitu.
- Podkategorie elbaitów otrzymują swoje nazwy na podstawie ich koloru - verdelites, na przykład, są zielone, indicolites są niebieskie, a rubellites są czerwone.
- Kiedy większość entuzjastów klejnotów myśli o turmalinie, wyobrażają sobie elbait.
Wskazówka:
Turmalin Elbaite jest bardzo ceniony przez kolekcjonerów. Jeśli masz jakieś w swoim posiadaniu, możesz dostać za to przyzwoitą porcję reszty.
Krok 5. Wypatruj wspaniałych błękitów i zieleni paraiby
Paraiba to stosunkowo nowy dodatek do rodziny turmalinów, który został odkryty dopiero pod koniec lat 80. XX wieku. Dzięki olśniewającej kolorystyce i niezwykłej rzadkości, szybko stał się jednym z najcenniejszych i najbardziej poszukiwanych klejnotów na całym świecie.
- Paraiba jest natychmiast rozpoznawalna dzięki niewielkim rozmiarom, gładkiemu, zaokrąglonemu kształtowi i oszałamiającej jakości wizualnej, która charakteryzuje się elektrycznym blaskiem akwamarynu.
- Jest mało prawdopodobne, że masz na rękach kawałek turmalinu paraiba, ale jeśli tak, uważaj się za szczęściarza. Nie jest niczym niezwykłym, że minerał można sprzedać na aukcji za 10 000 dolarów za karat!
