Zawsze znajdzie się ktoś, kto może wejść na scenę i ukraść całe przedstawienie. Są tak dobrymi aktorami/aktorkami, że wciągają cię w swój świat i zostawiają na skraju siedzenia. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak nie tylko aktor lub aktorka, ale także świetna aktorka/aktorka i pokazać silne emocje, które zachwycą twoją publiczność.
Kroki
Metoda 1 z 3: Przygotowanie do roli
Krok 1. Przeczytaj cały skrypt 2-3 razy
Musisz dobrze znać całą sztukę/film lub odcinek, a nie tylko swoją postać. Aktorzy istnieją po to, by poprowadzić większy temat i fabułę filmu, spektaklu lub programu telewizyjnego. Jeśli nie rozumiesz większych tematów i pomysłów scenariusza, twój występ będzie wydawał się nie na miejscu. Czytając scenariusz, zadaj sobie pytanie, jaki jest główny temat pracy. Jak twoja postać pasuje do historii?
Gdy już opanujesz całą historię, przejdź do swoich części i przeczytaj je dodatkowo 1-2 razy. Teraz skup się na roli i kwestiach swojej postaci
Krok 2. Zadaj i odpowiedz na kilka kluczowych pytań dotyczących twojej postaci
Aby naprawdę wczuć się w swoją postać, musisz zagłębić się w to, co jest na stronie i zacząć myśleć o tym, co sprawia, że twoja postać się porusza. Wszystko to może nie trafić na ekran/scenę, ale te małe fakty pomogą ci w pełni przedstawić postać i mogą prowadzić do ważnych odkryć dotyczących tego, jak będziesz odgrywać tę rolę. Wymyślając „odpowiedzi”, zaufaj swojemu przeczuciu lub poproś o pomoc reżysera lub scenarzystę.
- Kim jestem?
- Skąd jestem?
- Dlaczego tu jestem?
Krok 3. Poznaj definiujące pragnienie twojej postaci
Wszystkie postacie, prawie we wszystkich opowieściach, czegoś chcą. To jest podstawa fabuły. Pragnieniem może być uratowanie świata, umówienie się na randkę lub po prostu przekąskę. Ale musisz znać to pragnienie i dlaczego ma je twoja postać, aby dokładnie je przedstawić. Wszystkie działania twojej postaci będą w jakiś sposób wynikać z tego pragnienia. To właśnie je napędza i napędza.
- Pragnienia postaci mogą się zmienić i musisz zauważyć, kiedy to się stanie. Prawie zawsze jest to ważna scena lub moment do przedstawienia.
- W ramach ćwiczenia spróbuj wybrać pragnienia swoich ulubionych postaci/aktorów. Na przykład w There's Blood, głównym bohaterem całkowicie kieruje potrzeba znalezienia większej ilości ropy. Każda akcja, spojrzenie i emocje wypływają z tej niekończącej się, namiętnej chciwości i można to zobaczyć na twarzy Daniela Day-Lewisa w każdej scenie.
Krok 4. Ćwicz swoje linie, aż staną się drugą naturą
Nigdy nie powinieneś się zatrzymywać i zastanawiać nad tym, co zamierzasz powiedzieć. Powinieneś bardziej interesować się tym, jak to mówisz. Jedynym sposobem dotarcia do tego punktu jest ćwiczenie w kółko swoich linijek, starając się je recytować bez sprawdzania scenariusza. Poproś znajomego, aby odegrał pozostałe części, abyś mógł realistycznie prowadzić rozmowę w tę iz powrotem.
- Eksperymentuj z liniami podczas czytania. Wypróbuj je na wiele sposobów, z różnymi modulacjami lub akcentami, i zobacz, jak wpływa to na twoją postać.
- Nagranie siebie i obejrzenie go później może pomóc w dostrzeżeniu drobnych błędów lub usłyszeniu nowych sposobów dostarczania linii.
- Skoncentruj się na skróceniu linii, zanim zaczniesz martwić się o doskonalenie linii. Chcesz móc teraz recytować słowa, a później je udoskonalić.
Krok 5. Porozmawiaj z reżyserem o jego wizji postaci
Jeśli masz już rolę, usiądź z reżyserem, aby zobaczyć, czy jest jakiś konkretny kierunek, w którym chcą iść ze sprawami. Krótko poinformuj ich o swoich pomysłach na temat postaci io tym, jak widzisz ich wkład w tematy w projekcie, a następnie wysłuchaj ich pomysłów. Pamiętaj, że jesteś po to, by służyć całemu projektowi, a nie tylko sobie. Musisz być w stanie z wdziękiem przyjąć konstruktywną krytykę i pomysły.
Jeśli nie masz jeszcze roli, a idziesz na przesłuchanie, wybierz kierunek dla postaci i trzymaj się go. Nie próbuj dawać ludziom tego, co chcą usłyszeć. Zamiast tego przeczytaj notatki i przygotuj linie w sposób, który wydaje Ci się naturalny
Krok 6. Postaw się w sytuacji swojej postaci
Nie możesz odpowiednio reprezentować postaci, chyba że możesz dostać się do jej głowy. Nawet jeśli twoje słowa są zapisane w scenariuszu, twoje działania i blokowanie nie zawsze są wyryte w kamieniu. Ponadto dobra znajomość swojej postaci pomoże ci improwizować, jeśli ktoś zapomni o swoich kwestiach. Przygotowanie do roli to proces dostania się do głowy twojej postaci, ucieleśnienia jej najlepiej, jak potrafisz.
- Metoda aktorska polega na tym, że aktor odmawia złamania postaci na planie. Pomiędzy ujęciami pozostają w roli, starając się w pełni zawładnąć postacią, aby zawsze byli idealni podczas odgrywania roli przed kamerą.
- Znajdź części roli, które są dla Ciebie prawdziwe. Czy czułeś, jakie emocje przeżywa twoja postać? Czy wiesz trochę o walce? Znajdź sposoby na skierowanie swoich emocji na kwestie swojej postaci, aby uzyskać najlepsze wyniki.
Metoda 2 z 3: Granie wiarygodnymi postaciami
Krok 1. Zaangażuj się w swoje role
Twoim zadaniem jako aktora nie jest przepisywanie scenariusza tak, aby był „bardziej lubiany”, ani ocenianie scenariusza lub postaci i granie w zamian własnej wersji. Twoim zadaniem jest wcielić się w postać, która w wiarygodny sposób mogłaby zamieszkać w świecie filmu, sztuki lub programu telewizyjnego. Podobnie jak scenarzysta, reżyser, operator kamery itp., musisz pracować jako część większej, spójnej grupy, aby stworzyć świetny program.
- Nie wstydź się czegoś, co robi twoja postać, ponieważ ostatecznie jest to tylko aktorstwo. Jeśli powstrzymujesz się przed brutalną, brutalną, seksualną lub trudną emocjonalnie sceną, w końcu wyobcujesz publiczność i staniesz się „nierealistyczny”.
- Wszyscy najlepsi aktorzy w pełni angażują się w swoje role. Czy zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego Tom Cruise wciąż jest gwiazdą akcji? To dlatego, że nigdy nie mruga, nie żartuje ani nie lunatykuje się w scenariuszu. Zawsze jest pełen energii i pełnego zaangażowania, nawet w dziwnych lub komicznych sytuacjach.
- Zaangażowanie się w rolę oznacza robienie wszystkiego, co trzeba, aby realistycznie przedstawić swoją postać, a nie robienie tego, co sprawia, że ty, jako aktor, wyglądasz najlepiej.
- Nawet jeśli to, co mówi i robi twoja postać, nie ma sensu dla tego, co sam byś zrobił, użyj wyobraźni, aż jej emocje i zachowanie będą wydawały się absolutnie prawdziwe dla tego, kim jest ta postać w ich własnym życiu.
Krok 2. Naucz się reagować
Chociaż nie wszyscy zgadzają się, że aktorstwo jest reakcją, nadal należy wziąć pod uwagę, gdy uczysz się o aktorstwie. Oznacza to, że musisz popracować nad swoją reakcją na daną sytuację aktorską. Naprawdę skup się na kwestiach drugiego aktora, słuchając ich uważnie, tak jak rozmowy innych osób w „prawdziwym życiu”. Chcesz odpowiedzieć szczerze głosem swojej postaci, nawet jeśli nie jesteś główną atrakcją sceny.
- Nic wiarygodnego między dwojgiem aktorów nigdy się nie wydarza, chyba że oboje są obecni i naprawdę współpracują ze sobą. Cechą charakterystyczną dobrego aktora jest umiejętność bycia na scenie lub przed kamerą, ale nie rozpraszania się przez publiczność, kamerę lub ekipę.
- Trzymaj się chwili. Nie próbuj myśleć z wyprzedzeniem do następnej sceny lub zadręczać się tym, czy właściwie wypowiedziałeś swoje kwestie w poprzedniej scenie.
- Aby uzyskać humorystyczny przykład, obejrzyj Charlie Day w serialu Zawsze słonecznie w Filadelfii. Nawet kiedy nie mówi, jego brwi, oczy i palce poruszają się dookoła. W pełni angażuje się w dziką, nieprzewidywalną energię swojej postaci.
Krok 3. Pomyśl o stałej postawie
Ważne jest, aby pamiętać, że coś tak małego jak postawa może mieć duże znaczenie. Nie tylko sprawia, że wyglądasz na bardziej pewnego siebie, ale pomaga ci dalej żyć życiem postaci. Jeśli twoja postać jest słaba lub słaba, zgarnij ramiona i odsuń się od innych. Jeśli są bohaterskie, stój prosto, z klatką piersiową i wysoko uniesioną głową.
Krok 4. Użyj swojego tempa i głośności, aby dyktować energię sceny
Podczas recytacji wersów kuszące jest przebijanie się przez nie tak szybko, jak to tylko możliwe. Ale to pewny sposób na zgubienie niuansów swojej roli. Zamiast tego pozwól, aby tempo i głośność naśladowały wewnętrzny stan twojej postaci.
- Nerwowe lub przestraszone postacie często mówią szybko, wypowiadając słowa.
- Wściekłe postacie podniosą głos i mogą spowolnić swoją mowę (aby zwrócić uwagę) lub ją przyspieszyć (gdy jest przepełniona gniewem).
- Zadowolone/podekscytowane postacie zwykle mówią z równomierną głośnością lub zwiększają głośność w miarę przemawiania. Rozmawiają szybko.
- Różnorodność tempa i głośności, w zależności od sceny, to świetny sposób na pokazanie postaci zmieniających się lub reagujących na określone wydarzenia.
Krok 5. Graj z naciskiem w swoich liniach
Pomyśl o podtekście każdej linii i odpowiednio podkreśl. Podkreśl, że podszewka jest zaakcentowana. Pomyśl o tym jako o najważniejszym słowie lub frazie w zdaniu. To może nie wydawać się ważne, ale nacisk może mieć ogromną rolę we wszystkim, co mówisz. "I kocham ty” ma inną konotację niż „kocham ty, " na przykład.
To kolejne miejsce, w którym znani aktorzy mogą pomóc Ci ćwiczyć. Poszukaj w Internecie starego scenariusza filmu, którego nie widziałeś, a następnie wybierz postać i wypróbuj kilka odczytów wierszy. Kiedy oglądasz film, porównaj, w jaki sposób aktor zdecydował się wygłosić kwestie. Nie ma tutaj złej odpowiedzi, ale może to pomóc w zauważeniu subtelności akcentowania
Krok 6. Przestrzegaj skryptu
O ile nie otrzymasz na to pozwolenia lub krótko improwizujesz słowo lub dwa, trzymaj się scenariusza tak bardzo, jak to możliwe. Możesz nie być pewien, czy istnieje oddzwonienie do innej linii lub sceny, lub czy reżyserowi z jakiegoś powodu podoba się dokładny odczyt linii. W razie wątpliwości zawsze przestrzegaj scenariusza. Ktoś powie ci, czy chce, abyś improwizował lub odszedł w coś innego.
Krok 7. Utrzymuj spójne blokowanie
Blokowanie polega na tym, że poruszasz się i stajesz w scenie. Kiedy już zdecydujesz się na blokowanie z reżyserem, nie zmieniaj tego. Pracuj nad uderzaniem w dokładnie to samo blokowanie w każdym ujęciu, próbie lub scenie. Zapewnia to ciągłość i pomaga reszcie obsady i ekipy planować własne zadania.
Jest to szczególnie ważne w przypadku sfilmowanych projektów, ponieważ identyczne blokowanie umożliwia montażystom cięcie między różnymi ujęciami bez zauważenia przez publiczność
Krok 8. Zignoruj kamerę lub publiczność
Dostrzeganie, reagowanie na publiczność lub docenianie jej to najszybszy sposób na odejście od charakteru. W większości przypadków postacie nie wiedzą, że są w sztuce lub filmie, a ty też nie powinieneś. Wiąże się to z praktyką, ale dobrym sposobem na przygotowanie się jest po prostu stanąć przed kamerą. Kiedy to zauważysz lub poczujesz, że jesteś obserwowany, nie reaguj na to uczucie.
- Wiele doświadczonych obsad i ekip nie nawiąże z tobą kontaktu wzrokowego podczas gry, wiedząc, że jest to naturalna ludzka skłonność do nawiązywania kontaktu wzrokowego. Spróbuj pomóc innym aktorom, robiąc to samo, gdy pracują, a ty robisz sobie przerwę.
- Bądź świadomy rzeczy, które robisz, kiedy jesteś zdenerwowany. Unikaj zabawy z włosami, chowania rąk w rękawach lub szurania stopami. Zamiast tego pozbądź się nerwów, biorąc głęboki oddech i pijąc trochę wody.
Metoda 3 z 3: Doskonal swoje rzemiosło
Krok 1. Zbadaj ludzkie zachowanie poprzez rozmowy i książki
Aby grać z różnorodną grupą ludzi, musisz znać różnorodną grupę ludzi. Kiedy spotykasz ludzi, staraj się być cicho i słuchać. Zapytaj ich o ich życie i historie, zwróć uwagę na to, jak mówią i jakiego slangu używają, i pozwól sobie być gąbką. Czytanie pomaga zobaczyć te koncepcje w działaniu. Co więcej, czytanie aktywuje tę samą część mózgu, co działanie.
- Powinieneś również przeprowadzić szczegółowe badania ze swojej strony. Jeśli dotyczy konkretnej osoby lub okresu, dowiedz się jak najwięcej. Te małe fakty wpłyną na twój występ, nawet jeśli tylko nieświadomie.
- Działasz z tego, kim i czym jesteś – swoim człowieczeństwem, swoją duszą, swoimi doświadczeniami. Im starszy będziesz starszy, tym bardziej interesującym aktorem, bo będziesz miał więcej z własnego życia, z którego możesz czerpać.
Krok 2. Obserwuj i ponownie oglądaj aktorów, których podziwiasz
Kiedy patrzysz, jak ktoś działa, pozwól, by scena po prostu obmyła cię za pierwszym razem, oglądaj tak, jakbyś oglądał każdy inny film. Następnie odtwórz scenę, zwracając szczególną uwagę na każdego aktora z osobna. Co robią, kiedy nie rozmawiają? Jak dostarczają swoje linie? Jaka jest ich pozycja i postawa ciała? Jakich ruchów używają do sprzedaży swoich linii?
- Czy czytałbyś te same wiersze inaczej? Jeśli tak to jak?
- Klasyczne sztuki teatralne, takie jak Szekspir, to świetny sposób na poznanie kunsztu aktorskiego. YouTube, na przykład, 5 różnych aktorów wygłaszających ten sam monolog Hamleta. Czym one wszystkie się różnią? Jakich wyborów artystycznych dokonuje każdy aktor, aby postać była wyjątkowa?
Krok 3. Idź na zajęcia aktorskie
Zajęcia te często kończą się produkcją lub przedstawieniem i są świetnym sposobem na ćwiczenie działania w środowisku o niskiej presji. Zwróć uwagę nie tylko na nauczyciela, ale także na innych uczniów. Czego możesz się od nich nauczyć? Jak poprawiłbyś ich odczyty linii i czy dokonałbyś innych wyborów postaci? Zaprzyjaźnij się z innymi aktorami i rozmawiaj z nimi od czasu do czasu, aby poprosić ich o radę lub wskazówki dotyczące twojego występu.
Nigdy nie wiadomo, kiedy inny aktor zrobi to wielki i może potencjalnie pomóc ci w zdobyciu roli. Bądź miły i przyjazny dla wszystkich w klasie – później się to opłaci
Krok 4. Weź lekcje improwizacji
Improwizacja to sztuka działania w teraźniejszości, pozwalająca swojej postaci przejąć akcję i odpowiednio reagować. Umiejętności improwizacji pomogą twoim postaciom wyglądać naturalnie, jakby reagowały na wydarzenia na ekranie w czasie rzeczywistym, a nie czytały strony. Istnieje wiele zajęć z improwizacji w obszarach miejskich i podmiejskich, a wiele zajęć aktorskich obejmuje niewielką ilość treningu improwizacji.
Gry z improwizacją, takie jak odgrywanie sugestii znajomych, granie z dziwnymi rekwizytami lub odgrywanie krótkich scen z przyjacielem, to świetne sposoby na ćwiczenie aktorstwa w dowolnym miejscu
Krok 5. Ćwicz „zimne odczyty”, aby zwyciężyć w przesłuchaniach
Zimna lektura ma miejsce wtedy, gdy wręcza się ci scenariusz i prosi o odegranie go na miejscu. Czasami masz 1-2 minuty, aby to przejrzeć, a czasami musisz po prostu w to wejść. Chociaż jest to przerażające, jest również bardzo łatwe do wykonania. Kup książkę z monologami, chwyć fragmenty książki, a nawet wybierz dramatyczną historię z gazety i przeczytaj ją na głos. Możesz również przeczytać go raz, po cichu, a następnie poświęcić 20-30 sekund na wybranie kierunku utworu przed rozpoczęciem.
Jest to również dobre ćwiczenie na rozgrzewkę, pomagające przygotować umysł i ciało do działania
Wideo - Korzystając z tej usługi, niektóre informacje mogą być udostępniane YouTube
Porady
- Wyraź siebie. Grając, musisz działać całym ciałem, a nie tylko głosem. Gesty rąk i ruchy ciała są dobre, ale nie przesadzaj.
- Spróbuj wyobrazić sobie scenariusz i emocje jako prawdziwe życie. Powiąż to z życiem swoim lub kogoś innego.
- Wyrecytuj sobie w lustrze swoje kwestie. Zobacz, jak wyglądasz i gestykulujesz, a następnie wprowadź zmiany, aby lepiej dopasować się do sceny i postaci.
- Bądź pasjonatem tego, co robisz. Jeśli coś Ci się podoba, nie bój się tego pokazać.
- Pamiętaj, aby pokazać swoje uczucia całym ciałem, a nie tylko głosem.
- Przeczytaj każdą dobrą książkę, jaką możesz znaleźć. Kiedy czytasz historię, jesteś zmuszony wyobrazić sobie, jak zareaguje postać.
- Uwierz w postać i udawaj jak najwięcej, że jesteś tą osobą. Ale nie przesadzaj, jak jeśli chcesz mieć amerykański akcent; nie trzymaj się amerykańskiego akcentu przez cały tydzień, zachowaj wszystko tylko na scenę.
- Daj sobie czas, aby postać zsynchronizowała się z twoim umysłem!
- Jeśli zmagasz się ze swoją postacią, poproś znajomych lub rodzinę o pomoc, a oni mogą wyrazić swoją opinię na temat tego, jak grać twoją postacią.
- Upewnij się, że czujesz się komfortowo z postacią, którą grasz. Jeśli nie, zapytaj reżysera, czy możesz dostać mniejszą/większą część.
- Staraj się zjeść dobry posiłek przed pójściem na przesłuchania, próby lub występy.
- Jeśli improwizujesz, staraj się nie dezorientować publiczności, więc gdybyś był u lekarzy, powiedziałbyś dzień dobry i porozmawiaj o tym problemie.
- Posiadać pewność siebie. Nawet jeśli ludzie mogą czasami cię krytykować, nigdy nie powinieneś pozwolić sobie na pozostawanie w nieuniknionym etapie zwątpienia w siebie. Wiele osób tarza się w swoich błędach, a nawet lękach i sytuacjach, które jeszcze się nie wydarzyły – postaraj się je zablokować na zdrowym poziomie.
