Scrabble i podobne gry (takie jak Words with Friends czy Boggle) to doskonałe narzędzia do ogólnego poszerzania słownictwa. Możesz jednak również używać Scrabble do wskazywania i wyróżniania określonych części mowy, takich jak rzeczowniki, czasowniki i spójniki. Można to zrobić, aby nauka była przyjemna dla młodych uczniów i/lub osób niebędących rodzimymi użytkownikami języka lub aby uczynić Scrabble większym wyzwaniem dla bardziej zaawansowanych uczniów lub starszych osób. Możesz jednak chcieć zmienić oficjalne zasady tu i tam dla nowych uczniów, aby skupić się na edukacji, a nie na rywalizacji.
Kroki
Metoda 1 z 4: Rozumienie części mowy
Krok 1. Rozróżnij rzeczowniki i zaimki
Zidentyfikuj rzeczowniki jako słowa oznaczające rzecz lub osobę (np. człowiek, niebo, ubranie, nauczyciel, przyjaciel). Rozpoznaj zaimki jako słowa, które zastępują rzeczowniki (on, ona, oni, to, niektórzy, inni). Na przykład:
- Weźmy zdanie „Ten mężczyzna był zarówno moim nauczycielem, jak i przyjacielem”. Człowiek, nauczyciel i przyjaciel są rzeczownikami.
- Jednakże, gdybyś powiedział: „Był moim nauczycielem i przyjacielem”, nauczyciel i przyjaciel nadal byliby rzeczownikami, podczas gdy on jest zaimkiem, ponieważ zajmuje miejsce człowieka.
Krok 2. Zidentyfikuj czasowniki
Rozpoznaj je jako słowa, które oznaczają działanie lub stan przebywania w zdaniu. Kiedy czasownik jest aktywny, opisuje, co robi rzeczownik. Kiedy opisuje stan istnienia, łączy rzeczownik z innym słowem, które opisuje stan istnienia rzeczownika. Na przykład:
W zdaniu „Człowiek uczy” uczyć jest aktywnym czasownikiem opisującym to, co robi rzeczownik. W „Człowiek jest nauczycielem” łączy człowieka z nauczycielem, aby określić jego stan bycia
Krok 3. Rozróżnij modyfikatory
Należą do nich przysłówki, przymiotniki i określniki, które modyfikują lub dalej opisują inną część mowy. Znajdź przysłówki jako te słowa, które modyfikują czasownik w zdaniu, podczas gdy przymiotniki i określniki opisują rzeczowniki. Z przymiotnikami i określnikami, zwróć uwagę na różnicę między tymi dwoma atrybutami, które są stosowane do rzeczownika. Determinatory zawsze określają ilościowo rzeczownik, podczas gdy przymiotniki przypisują inne cechy.
- Przysłówki: w zdaniu „Nasz nauczyciel zastępczy mówił z pasją na kilka tematów” przysłówek opisuje z pasją sposób mówienia nauczyciela, przy czym mowa jest czasownikiem.
- Przymiotniki: W tym samym zdaniu substytut przymiotnika dalej opisuje rzeczownika nauczyciela, aby odróżnić tego konkretnego nauczyciela od zwykłego nauczyciela klasy.
- Wyznaczniki: W międzyczasie rzeczownik przedmioty, jest kwantyfikowany przez określenie kilka, aby wskazać, że nauczyciel zastępczy mówił o więcej niż jednym przedmiocie.
Krok 4. Spot spójniki
Ta część mowy łączy dwa oddzielne słowa lub zdania w zdaniu. Może również łączyć dwa pełne zdania w jedno dłuższe zdanie. Na przykład:
- Słowa: Weźmy zdanie „Człowiek uczy z pasją i gruntownie”. Spójnik i łączy namiętnie i gruntownie, wskazując, że oba przysłówki modyfikują czasownik uczy.
- Klauzule: W zdaniu „Mężczyzna uczy z pasją, co było widoczne w dzisiejszej lekcji”, spójnik łączący zdanie niezależne „mężczyzna uczy z pasją” z następującym po nim zdaniem zależnym.
- Zdania: W „Człowiek pasjonuje się nauczaniem i można było to zobaczyć na dzisiejszej lekcji” spójnik i łączy to, co mogło być dwoma oddzielnymi zdaniami. Ale łącząc je ze sobą, podkreśla związek między znaczeniem każdego z nich.
Krok 5. Rozpoznaj przyimki
Te słowa łączą rzeczownik z innym, co nadaje znaczenie temu rzeczownikowi. Rozważmy na przykład zdanie „Nasz nauczyciel dał nam quiz z biologii”. W tym przypadku przyimek na łączy rzeczownikowy quiz z biologią, co z kolei określa, jakiego tematu dotyczył quiz.
Metoda 2 z 4: Projektowanie gier dla początkujących
Krok 1. Skoncentruj się na jednej części mowy
Dla każdej rozegranej gry wybierz jedną część mowy, na której chcesz się skoncentrować. Poinstruuj wszystkich graczy, że akceptowane będą tylko słowa należące do tego jednego typu. Preferuj ten styl gry na początku z początkującymi, którzy nie są zaznajomieni z gramatyką, aby mogli zacząć identyfikować słowa należące do każdej grupy.
Krok 2. Zezwól na więcej niż jedną część mowy, jeśli zabraknie Ci słów
Każdy, kto grał w Scrabble, wie, że czasami otrzymujesz litery, które nie tworzą żadnych słów. Spodziewaj się, że ryzyko tego może potencjalnie wzrosnąć, gdy ograniczysz liczbę akceptowalnych słów. Aby tego uniknąć, skoncentruj się na jednej części mowy, ale zaakceptuj inne, gdy gracze nie są w stanie przeliterować słów, które spełniają główny cel gry.
- Unikaj zaśmiecania tablicy wszystkimi dziewięcioma częściami mowy. Zachowaj zwięzłość, zezwalając na użycie tylko jednego lub dwóch jako rozwiązania awaryjnego. Faworyzuj te, które już omówiłeś, aby wzmocnić ten obszar nauki bez zbaczania z tematu lekcjami na zupełnie nowym materiale.
- Nakaz, aby każdy gracz ogłosił, kiedy zamierza zagrać jakąkolwiek część mowy inną niż ta, na której powinien się skoncentrować. Unikaj dezorientowania innych graczy, którzy mogą nie zdawać sobie sprawy, kiedy odtwarzana jest zastępcza część mowy zamiast pierwotnej.
Krok 3. Spraw, aby gracze zastosowali każde słowo
Pamiętaj, że niektóre słowa spełniają więcej niż jedną część mowy. Weźmy na przykład słowo „biedna”, która może być używana zarówno jako rzeczownik („biedna”), jak i przymiotnik („biedna kobieta”). Aby upewnić się, że gracze nauczą się poprawnie stosować i identyfikować części mowy, poproś ich, aby używali każdego zagranego słowa w zdaniu. Możesz albo:
- Zaakceptuj słowo tylko wtedy, gdy osoba, która je odtworzyła, poprawnie zidentyfikuje jego część mowy (jeśli zezwalasz na więcej niż jedną) i/lub użyje go poprawnie w zdaniu.
- Zaopatrz wszystkich graczy w papier i przybory do pisania, aby każdy mógł skomponować zdanie używając tego słowa.
Metoda 3 z 4: wyzwanie dla zaawansowanych uczniów
Krok 1. Skoncentruj się na „dwójkach
Pamiętaj, że wiele słów może być użytych w dwóch lub więcej częściach mowy. Rozważmy na przykład słowo „powiedzieć”, które może być użyte jako rzeczownik („Wszyscy mamy coś do powiedzenia w tym”), czasownik („Co mówisz?”) lub wykrzyknik („Powiedz słyszysz to?”) Zajmij się tym, czyniąc takie słowa przedmiotem gry.
- Zamiast wyznaczać punkt skupienia na jednej części mowy, poinstruuj graczy, aby przeliterowali tylko słowa, których można użyć do więcej niż jednego.
- Niech każdy gracz identyfikuje jak najwięcej części mowy dla każdego słowa, które gra.
- Pozwól innym zidentyfikować wszystkie części mowy, które gracz mógł przeoczyć.
Krok 2. Odtwórz wszystkie dziewięć części mowy
Pozwól każdemu zagrać dowolne słowa, które potrafią przeliterować. Aby jednak nie przekształciło się to w zwykłą starą grę Scrabble, uczyń identyfikację kluczowym elementem gry. Akceptuj słowa tylko wtedy, gdy gracz jest w stanie poprawnie zidentyfikować część mowy, do której należą. Ponieważ niektóre słowa spełniają więcej niż jedno, zdecyduj, czy:
- Zaakceptuj każde słowo, o ile jedna część mowy jest poprawnie zidentyfikowana.
- Nalegaj, aby nazwać wszystkie możliwe części mowy dla każdego słowa.
- Pozwól innym zidentyfikować części mowy, o których gracz nie wspomniał.
Krok 3. Połącz w pary odpowiednie części mowy
Ustal jedną część mowy jako podstawę gry. Oprócz tego zezwól także na inne części mowy, które ją opisują lub modyfikują. Załóżmy na przykład, że jako podstawę wybierasz przymiotniki. Gdy przymiotnik znajdzie się na tablicy (powiedzmy, że jest to słowo „napisany”), pozwól graczom budować na nim przysłówki, które modyfikują lub opisują ten przymiotnik (np. „dobrze” lub „pośpiesznie”).
- Akceptuj dodatkowe części mowy tylko wtedy, gdy łączą się bezpośrednio ze słowem, które opisują. Na przykład, jeśli na tablicy znajdują się zarówno „szerokie”, jak i „napisane”, zaakceptuj „dobrze” tylko wtedy, gdy jest zbudowane ze słowa „napisane”, ponieważ wyrażenie „dobrze szerokie” nie ma żadnego sensu.
- Niech każdy gracz określi część mowy dla każdego słowa, które gra. Unikaj mylenia innych graczy, którzy mogą nie zdawać sobie sprawy, kiedy zamiast przymiotnika grany jest przysłówek.
Krok 4. Zagłęb się głębiej w każdą część mowy
Wyznacz jedną część mowy, na której chcesz się skoncentrować, tak jak w przypadku gry dla początkujących. Jednak zamiast od razu akceptować każde słowo, które spełnia tę część mowy, rób to tylko wtedy, gdy gracz może poprawnie zidentyfikować jego podtyp. Załóżmy na przykład, że wybierasz spójniki. Są one podzielone na trzy główne typy:
- Spójniki koordynujące łączą ze sobą słowa, frazy i zdania („Chłopiec i dziewczynka wbiegli na wzgórze”, „Chłopiec wbiegł na wzgórze i zszedł z powrotem”; „Chłopiec wbiegł na wzgórze, a potem zszedł z powrotem.”)
- Spójniki podrzędne łączą zdanie zależne ze zdaniem niezależnym („Jeśli będzie padało, zostanę w środku”, „Kiedy pada, wejdę do środka”, „Ponieważ padało, wszedłem do środka”).
- Spójniki korelacji składają się z pary, która działa tylko ze sobą. Na przykład „czy” działa tylko z „lub” („nie wiem, czy pójdziemy, czy zostaniemy”), nigdy „i” lub „ale”. W zależności od tego, które słowo zagrasz, może ono spełniać więcej niż jeden typ (na przykład „lub” jest również spójnikiem koordynującym).
Metoda 4 z 4: Kładzenie nacisku na edukację
Krok 1. Dostosuj zasady według własnego uznania
Gra w Scrabble to doskonałe narzędzie do nauki, ale pamiętaj, że oficjalne zasady mogą ograniczać jego użyteczność. Sprawdź wcześniej zasady i zmień je tak, jak chcesz, aby rozszerzyć jego potencjał. Na przykład:
- Każdy gracz powinien mieć tylko siedem płytek z literami na turę. Jednak w celu poszerzenia słownictwa możesz chcieć zwiększyć liczbę płytek na gracza.
- Oficjalne przepisy zabraniają stosowania skrótów, wyrazów z łącznikami i tych, które zawsze pisane są wielką literą. Ale powiedz, że bawisz się przymiotnikami. Przymiotnik „zużyty” może być tak skonstruowany, aby stał się przymiotnikiem „zużyte”, jak w przypadku „zużytej pary tenisówek”.
- Powinieneś sprawdzić słownik tylko w przypadku, gdy słowo jest kwestionowane. Ale powiedzmy, że prosisz graczy o zidentyfikowanie wszystkich części mowy, które spełnia jedno słowo. W takim przypadku możesz chcieć to sprawdzić niezależnie od tego, na wypadek gdyby istniał taki, o którym nikt sam nie pomyślał.
Krok 2. Zdecyduj, jak zdobyć punkty
Tradycyjnie wyniki Scrabble są określane przez zsumowanie punktów z każdej płytki z literą użytej do utworzenia jednego lub więcej słów na turę, z dodatkowymi punktami przyznawanymi za użycie wszystkich siedmiu płytek i/lub umieszczenie płytek na kolorowych kwadratach, które przyznają więcej punktów. Jednak, podobnie jak w przypadku innych oficjalnych zasad, spodziewaj się, że ten standard potencjalnie ograniczy edukacyjne korzyści płynące z gry. Rozważ zamiast tego:
- Całkowite eliminowanie punktów (szczególnie dla początkujących) lub przyznawanie tylko jednego punktu za każde utworzone słowo na turę.
- Przyznanie dodatkowego punktu za zidentyfikowanie dodatkowych części mowy, które dane słowo może pełnić.
- Umożliwienie wszystkim graczom skomponowania zdania przy użyciu każdego zagranego słowa zgodnie z jego częścią mowy i przyznanie dodatkowego punktu za prawidłowe użycie.
Krok 3. Buduj słowa na nowe sposoby
Technicznie rzecz biorąc, istnieją tylko dwa sposoby tworzenia słów w Scrabble: albo dodając litery do słowa, które już jest na tablicy (jak zamieniając „spacer” w „walked”), lub używając litery w tym słowie, aby utworzyć nowe obok niego, o ile są one albo równoległe do siebie, albo pod kątem prostym. Jeśli grasz z początkującymi, spróbuj dostosować te zasady, aby umożliwić więcej zabawy. Rozważać:
- Umieszczanie nowych kafelków na istniejących, na przykład umieszczanie „T” na „W”, aby zmienić „spacer” w „rozmowę”.
- Pozwalając na układanie płytek na planszy po przekątnej, a nie tylko w pionie i poziomie.
Krok 4. Dodaj dodatkowe płytki do torby
Oczekuj, że każdy worek Scrabble będzie zawierał 100 płytek z literami, z określoną liczbą płytek dla każdej litery. Na przykład w woreczku jest dwanaście E, ale tylko jedno Q. W zależności od odtwarzanej części mowy, ograniczona liczba niektórych liter może dodatkowo ograniczać liczbę słów, które można odtworzyć. Aby obejść ten problem, kup jedną lub więcej toreb zastępczych, aby zwiększyć całkowitą liczbę dostępnych płytek. Wtedy albo:
- Dodaj grupy kluczowych liter z torby zastępczej do oryginalnej torby przed rozpoczęciem gry (na przykład przymiotniki często używają przyrostka „-ive”, podczas gdy przysłówki często używają „-ly”).
- Przyznaj każdemu graczowi dodatkową liczbę kompletnych grup liter przed rozpoczęciem gry, aby każdy miał równe szanse na ich użycie.
- Dodaj dodatkowe puste płytki do oryginalnej torby. Możesz również zezwolić, aby zastąpiły one myślniki i kropki oraz litery, jeśli dozwolone są dzielone wyrazy i skróty.
