Czy jesteś zakłopotany dźwiękiem fletu? Czy jest zbyt jasny lub przewiewny jak na twój gust? Nie bój się: jest kilka prostych, prostych rzeczy, które możesz zrobić, aby poprawić swój ton. Będziesz musiał zająć się jakością swojej formy i sesji treningowych, a w niektórych przypadkach może być również konieczna ocena jakości swojego fletu.
Kroki
Metoda 1 z 3: Poprawa formy
Krok 1. Usiądź prosto
W rzeczywistości najłatwiej jest grać z dobrym tonem stojąc. Upewnij się, że plecy są wyprostowane w górę i w dół, kiedy siedzisz i nie garb się! Obróć ciało pod niewielkim kątem, aby nie trzeba było zmieniać pozycji szyi, aby wyraźnie widzieć pulpit na nuty.
Krok 2. Podnieś flet
Prawdopodobnie powiedziano ci to co najmniej tysiąc razy, ale może to wpłynąć na twój ton, jeśli trzymasz flet zbyt nisko. Powinieneś trzymać go około 20° poniżej równolegle. Kiedy trzymasz go niżej, zapadasz się w okolicy brzucha i nie możesz wziąć odpowiedniego oddechu ani podtrzymać tonu. Jeśli trzymasz go wyżej, wytworzysz napięcie w prawym ramieniu.
Krok 3. Zrównoważ flet
Jest to powiązane, ale nie to samo, co prawidłowa postawa. Istnieją trzy punkty równowagi podczas trzymania fletu: podbródek, lewy kciuk i prawy kciuk.
Płytka wargowa powinna spoczywać w zagłębieniu między wargą a podbródkiem i powinieneś czuć delikatny nacisk na dolne dziąsła. Twój flet powinien spoczywać tuż nad najniższym knykciem lewego palca wskazującego, powyżej miejsca, w którym palec styka się z dłonią. Flet powinien spoczywać na czubku prawego kciuka, pod lub nieco za fletem, pomiędzy klawiszami F i E. Twój prawy mały palec powinien wtedy naturalnie wylądować na klawiszu E. W tej pozycji powinien wydawać się bardzo naturalny, a flet powinien „unosić się”, pozwalając na wytworzenie dźwięcznego dźwięku
Krok 4. Oddychaj prawidłowo
Przed rozpoczęciem gry weź głęboki oddech, zaczynając od brzucha, a nie od klatki piersiowej. Powinieneś zobaczyć, jak twój brzuch fizycznie się rozszerza. Twoje plecy również powinny się rozszerzyć pod koniec głębokiego oddechu. Jeśli twoja klatka piersiowa jest pierwszą rzeczą, która się rozszerza lub twoje ramiona unoszą się do góry podczas oddychania, nie dostajesz tyle powietrza, ile możesz. Twoje usta powinny również robić trójkątną szczelinę podczas dmuchania.
Jednym ze sposobów na ćwiczenie tego jest pochylenie się do przodu w talii, tworząc kąt 90 stopni między nogami a tułowiem. Następnie weź głęboki oddech, zaczynając od brzucha, czując, jak cały brzuch i plecy rozszerzają się, zanim zrobi to klatka piersiowa
Krok 5. Wspieraj strumień powietrza
Pomyśl o aktywacji mięśni tułowia i brzucha, aby fizycznie „wspierać” powietrze i wytwarzać silny, stały strumień. Pomoże Ci to również grać w harmonii, co zawsze zapewnia lepsze brzmienie i jest niezwykle ważne podczas gry z innymi.
- Wsłuchaj się także w swój dźwięk, dmuchając na flet. Pomyśl o brzmieniu dźwięcznym i pełnym. Wyobraź sobie, że oddechem wibrujesz całą długość fletu.
- Kształtuj usta. Zmniejszenie dziury w ustach może zapewnić lepszy odcień. Strumień powietrza jest bardziej bezpośredni i zużywasz mniej powietrza. Z drugiej strony uważaj, aby otwór nie był zbyt mały, w przeciwnym razie możesz odciąć przepływ powietrza i uzyskać przewiewny lub wymuszony dźwięk.
Metoda 2 z 3: Poprawa jakości sesji treningowych
Krok 1. Eksperyment
Nie znajdziesz idealnego tonu, dopóki nie poznasz wszystkich opcji! Co więcej, znaczenie „dobrego” brzmienia fletu zależy od muzyki, którą grasz, a wykwalifikowani muzycy wiedzą, jak zmieniać barwę swojego brzmienia (bogaty, jasny, łagodny, słodki, intensywny, nawiedzony itp.), aby dopasować go do nastroju chcą tworzyć. Aby to przećwiczyć, wybierz nutę, którą możesz wygodnie zagrać, przytrzymaj ją i zbadaj następujące ruchy. Podczas gry zwróć uwagę, jak zmienia się dźwięk, czy wydaje się mniej lub bardziej przyjemny i jakie rodzaje nastrojów muzycznych może wywoływać. Z biegiem czasu możesz nauczyć się wybierać żądany kolor i natychmiast znaleźć pozycję ust, szczęki i ciała, aby go wytworzyć.
- Przesuwaj koniec fletu wyżej i niżej. Zmienia to kąt powietrza w otworze zadęcia. Wielu flecistów opuszcza prawą rękę za daleko, aby uzyskać optymalny ton, a to ćwiczenie pokaże ci, czy jesteś jednym z nich.
- Przesuń koniec fletu do przodu i do tyłu. Zmienia to również kąt strumienia powietrza. Posłuchaj miejsca, w którym brzmi najbardziej skupiony.
- Przechyl głowę w lewo, w prawo, do przodu i do tyłu. Poczuj to, co jest najwygodniejsze i najczystsze.
- Wsuwaj i wywijaj ustnik. Zmienia to ilość powietrza wpadającego do fletu, a także wpływa na wysokość dźwięku (niezależnie od tego, czy jesteś płaski, ostry, czy po prostu dobrze).
- Skieruj strumień powietrza wyżej lub niżej, przesuwając szczękę do przodu i do tyłu. Ten efekt może być podobny do wsuwania lub wysuwania ustnika.
- Spraw, aby mięśnie warg, policzków i szczęki były bardziej zrelaksowane i mniej zrelaksowane.
Krok 2. Nagraj siebie
Możesz być zaskoczony. Akustyka naszych własnych ciał i otaczającej je przestrzeni sprawia, że Twój dźwięk będzie brzmiał inaczej, gdy usłyszysz go podczas gry, kogoś stojącego kilka metrów dalej i kogoś siedzącego z tyłu dużej sali koncertowej. Są profesjonalni fleciści o bardzo odważnych tonach, które mogą graniczyć z szorstką, jeśli stoisz obok nich, ale pięknie grają podczas solówki w dużej sali.
Z drugiej strony, delikatny, słodki dźwięk, który brzmi cudownie dla własnych uszu gracza, może wydawać się słaby i nieciekawy z drugiego końca pokoju. Nagrywanie siebie z różnych odległości może być bardzo pomocne, aby zrozumieć, jak zabrzmisz dla innych. Oczywiście, o ile nie masz wysokiej jakości sprzętu nagrywającego, nie działa to idealnie, ale nawet wideo na smartfonie jest lepsze niż nic
Krok 3. Ćwicz długie tony
Jak wielu nauczycieli muzyki lubi mawiać: „Praktyka nie czyni mistrza. Doskonała praktyka czyni mistrza”. Jeśli nie spędzisz dużo czasu próbując grać z dobrym tonem, nie rozwiniesz go niezawodnie. Jednym ze sposobów na to jest spędzanie części każdej sesji treningowej na długich tonach. Często odbywa się to w ramach rozgrzewki. Książka Moyse „de la Sonorité” jest klasycznym źródłem informacji na ten temat, ale można również znaleźć wiele zasobów internetowych opisujących techniki ćwiczenia długich tonów.
Użyj vibrato na dłuższych nutach. Vibrato to technika, w której boisko gracza ugina się bardzo szybko. Zachowuj się tak, jakbyś szeptał „ha, ha, ha” i spróbuj zagrać nutę. Na początku może to brzmieć nienaturalnie, więc ćwicz, aż stanie się naturalne i równe. Vibrato to dobra technika, która wzbudzi zainteresowanie dłuższymi nutami i niespójnościami maskowania. Szybkość vibrato zależy od efektu, jaki próbuje osiągnąć flecista; szybsze vibrato często przedstawia bardziej intensywne uczucie, podczas gdy wolniejsze vibrato jest bardziej kojące
Krok 4. Wiedz, że lepsze tony w niektórych nutach nadejdą z czasem i znajomością
W miarę zaznajomienia się z niższymi i wyższymi dźwiękami na flecie, twój ton również się na nich poprawi. Nie zakładaj jednak, że czas wszystko rozwiąże. To też wymaga praktyki!
Krok 5. Posłuchaj nagrań profesjonalnych flecistów
Wszyscy grają dość dobrym tonem, inaczej nie zrobiliby tego jako profesjonaliści, ale możesz również zauważyć, że niektóre lubisz bardziej niż inne. Zastanów się, co charakteryzuje dźwięki, które lubisz najbardziej, i eksperymentuj, próbując je naśladować podczas gry.
Metoda 3 z 3: Poprawa jakości fletu
Krok 1. Regularnie serwisuj flet.
Flet, który działa lepiej, ma lepszy ton. Okres. Jeśli twój korek jest zepsuty, klucz przecieka, pręty są źle ustawione lub twój flet dolega w jakikolwiek inny sposób, co negatywnie wpłynie na twoje brzmienie. Do pewnego stopnia możesz to naprawić samodzielnie – lepkie klawisze lub poluzowane śruby – ale w przypadku większości rzeczy sprawdź swój flet w sklepie muzycznym.
Krok 2. Zdobądź lepszy flet
Jakość metalu (nikiel, srebro, złoto, a nawet platyna) i kunszt wykonania fletu drastycznie wpływają na jego ton. Mówią, że mistrz flecista może sprawić, że nawet flet o najniższej jakości zabrzmi świetnie, ale dla reszty z nas jakość instrumentu ma znaczenie. Jeśli masz flet dla początkujących i chcesz grać na poważnie, rozważ zakup nowego. Flety profesjonalne i średniozaawansowane są bardziej precyzyjnie wykonane i łatwiej jest uzyskać dobry ton na wielu nutach.
Krok 3. Przy wyborze nowego fletu rozważ jakość metalu
Większość początkowych fletów to nikiel niklowany lub posrebrzany. Czyste srebro (sterling silver) to kolejna jakość. Jeśli kupujesz flet pośredni, najpierw wybierz srebrną główkę oraz posrebrzany korpus i klucze. Potem całe srebrne główki i korpus z pozłacanymi klawiszami, potem cały srebrny flet. Możesz także dostosować swój flet za pomocą różnych zawartości złota, pozłacanego na srebrze, platynie i nie tylko!
- Platyna sprawia, że flet brzmi ciemniej i mocniej, a złoto sprawia, że flet ma cieplejsze i soczyste brzmienie.
- Najważniejszą częścią fletu jest staw głowy, więc jeśli nie możesz sobie pozwolić na połączenie korpusu i stopy, upewnij się, że przynajmniej uaktualniłeś metalową jakość stawu głowy.
- Niektóre firmy sprzedają głowice z "skrzydłami" na płycie wargowej. „Skrzydełka” pomagają ukierunkować powietrze we flecie i zminimalizować ilość uciekającego powietrza. Pomaga uzyskać wyraźniejszy ton i dźwięk mniej przewiewny.
- Uważaj na pozłacane płytki na wargi. W ogóle nie wpływają na ton i służą tylko do wyglądu. Jednak lepszej jakości pion, krótki „komin”, który łączy płytkę wargową ze stawem głowy, poprawia ton.
Krok 4. Wybierz flet z dobrze wykonanymi kawałkami
Istnieje wiele elementów, które umożliwiają działanie fletu, ale w szczególności należy szukać fletów z otwartymi otworami na klucze, rzędowym kluczem G, stopką B, kluczem Gizmo i mechanizmem dzielonym E.
- Klawisze z otwartymi otworami: umożliwiają przepływ powietrza po odkryciu, co prowadzi do pełniejszego, bardziej dźwięcznego tonu. Otwarte otwory powodują również mniejszy opór powietrza, dzięki czemu łatwiej jest grać nuty. Jest to wysoce zalecane, ale po zmianie wymaga to pewnej regulacji, ponieważ będziesz musiał całkowicie zakryć otwory palcami. Zacznij od wtyczek w klawiszach, które są najtrudniej dostępne, dzięki czemu możesz grać normalnie i pracować bez wtyczek podczas ćwiczeń.
- W linii klawisz G: Jest to kwestia osobistych preferencji i tak naprawdę nie wpływa na ton. Klawisz G w linii oznacza po prostu, że jeden klawisz będzie nieco trudniejszy do zdobycia (patrz obrazek po prawej). Jeśli masz małe ręce lub jesteś przyzwyczajony do gry z przesuniętym klawiszem G, możesz się tego trzymać. Głównym powodem, dla którego preferowany jest klawisz G w linii, jest przyjemny wygląd klawiszy.
- Stopa B: Możesz kupić złącze stopy z kilkoma dodatkowymi klawiszami, które umożliwiają grę o jeden krok chromatyczny niżej niż zwykle (a B). To dobry pomysł, ponieważ prawdopodobnie natkniesz się na nutę w zaawansowanej literaturze fletowej. Flet ze stopą B może również wytwarzać pełniejsze tony niż ten sam ze stopą C.
- Klawisz Gizmo: Ten klawisz prawie zawsze będzie zawarty w stopie B i ułatwia grę w wysokim C lub C# (5+ linii księgi).
- Mechanizm podziału E: Mechanizm podziału E dzieli działanie górnego i dolnego klawisza G. Zwykle klawisze G są blisko siebie; w mechanizmie split E, to nadal jest prawdą, ale niższe G może się zamknąć, gdy gra się naturalną trzecią oktawę E. Zapewnia to idealną wentylację otworu tonowego dla wysokiego E i może poprawić strojenie i tonację dla flecisty.
Wideo - Korzystając z tej usługi, niektóre informacje mogą być udostępniane YouTube
Porady
- Trzymaj głowę w górze, kiedy grasz; nie patrz w dół! Jedynym momentem, w którym możesz spojrzeć w dół, jest to, że bardzo wysoka nuta, którą grasz, jest ostra. W przeciwnym razie trzymanie głowy w górze idzie w parze z prawidłową postawą i pomaga uzyskać lepszy ton. Aby to przećwiczyć, spróbuj czytać muzykę na wysokości oczu, a nawet grać nuty, patrząc na coś na ścianie, co znajduje się na poziomie oczu.
- Pamiętaj, że jeśli dmuchniesz wolnym powietrzem, nuta będzie brzmiała niżej. Jeśli chcesz wyższą nutę, dmuchnij szybkim powietrzem.
- Nie zakrywaj zbyt wiele otworu zadęcia. To sprawi, że ton będzie zbyt płaski.
- Spróbuj śpiewać, zanim zaczniesz grać. Może to zabrzmieć dziwnie, ale pomaga otworzyć gardło. Śpiewanie podczas gry, które wymaga trochę praktyki, jest również świetnym ćwiczeniem poprawiającym ton.
- Aby ćwiczyć dwujęzyczność, zamieniaj sylaby „tu” na „ku”. Znacznie zwiększysz szybkość poruszania się języka. Jeśli masz z tym trudności, wyizoluj sylabę „ku” i ćwicz, aby wzmocnić mięśnie z tyłu gardła.
- Kiedy faktycznie grasz na flecie, upewnij się, że mówisz. W tym miejscu wydajesz dźwięk „t” podczas gry. Pomaga to oddzielić nuty i sprawić, że utwór będzie brzmiał wyraźniej.
- Dyrektorzy zespołu powiedzą Ci, że skrzyżowane nogi negatywnie wpływają na ton. To jest nie prawdziwe dla flecistów (o ile siedzisz prosto). Jednak w zestawieniu wygląda to bardzo nieprofesjonalnie.
- Pozostałe wskazówki są pomocne i wszystkie, ale najważniejsze jest codzienne ćwiczenie i dawanie z siebie wszystkiego.
- Aby uzyskać porady dotyczące Twojego wyjątkowego zadęcia i gry, skonsultuj się z prywatnym nauczycielem gry na flecie.
- Zdobądź dobrej jakości flet! Ułatwi to naukę gry i użytkowania.
- Skoncentruj się na trudniejszych notatkach, a jeśli nadal masz problemy, poproś przyjaciela lub krewnego (który jest dobry w tej notatce) o pomoc.
Ostrzeżenia
- Nie używaj vibrato, jeśli próbujesz dostroić; powinieneś wtedy użyć prostego tonu lub zaryzykować nieprawidłowe strojenie. Również vibrato może nie być odpowiednie dla niektórych stylów muzycznych.
- Niektórzy fleciści mają reakcje alergiczne na metal w płytce wargowej. Srebro, nikiel lub złoto mogą sprawić, że twój podbródek stanie się spopielony. Jeśli masz ten problem, możesz przykleić kawałek taśmy na płytkę ustnika.
