Dzieci są w stanie łatwo nauczyć się czytać nuty, z odpowiednią instrukcją. Te kroki muszą być zabawne, z mnóstwem pochwał i nagród za prawidłowe odpowiedzi. Często nie jest to takie proste w środowisku szkolnym, ale rodzice i osoby nieformalnie zajmujące się dziećmi mogą uznać ten artykuł za bardzo interesujący.
Kroki
Metoda 1 z 3: Linie i spacje
Krok 1. Upewnij się, że dziecko widzi 5 linii muzycznych, z 4 odstępami pomiędzy
Choć może się to wydawać oczywiste, nie zawsze tak jest. Wymodeluj obracanie dłoni na boki z szeroko rozłożonymi palcami (z dłonią do siebie) i nazwij każdą linię palców od dołu w górę. Tj. mały palec to E, serdeczny - G, środkowy palec - B, wskazujący D, kciuk to F. Aby ułatwić sobie zapamiętanie, użyj mnemotechniki, która przemawia do dziecka: Każdy dobry chłopak robi dobrze - stary i zaufany, ale spróbuj innych. Można wspomnieć, że właśnie dlatego muzyka pisana jest w 5 linijkach, zwanych muzyczną pięciolinią lub pięciolinią.
Krok 2. Sprawdź, czy dziecko pamięta nazwy 5 linii, natychmiast, tydzień później i tak dalej
Pomoże częstotliwość ćwiczeń. Ewentualnie wyznacz sobie zadanie wymyślenia oryginalnego mnemonika, takiego jak: Elvis Goes Bopping Down the Freeway, Every Good Boogie Deserves Flicking (wydaje się, że nastoletni chłopcy nie mają problemów z zapamiętaniem, kiedy używam tego!)
Krok 3. Wprowadź spacje
W zależności od wieku (rozpiętości koncentracji) dziecka mogę je wprowadzić jednocześnie. Zapytaj: „Ile spacji jest między pięcioma liniami palców?” Jeśli odpowiedź to NIE cztery, podkreśl POMIĘDZY i każ im ponownie sprawdzić. F A C E w przestrzeni służy im do zapamiętania liter w przestrzeniach. Tj. F leży między małym palcem a serdecznym, A jest przestrzenią między serdecznym a środkowym palcem, C leży między środkowym a wskazującym palcem, E jest między wskazującym palcem a kciukiem
Krok 4. Zademonstruj nazewnictwo linii i spacji, wskazując palcem wskazującym drugiej ręki, a dziecko cię skopiuje – zawsze pracując od dołu do góry
Upewnij się, że dłoń jest prawidłowo ułożona bokiem, dłoń w kierunku twarzy. EGBDF, następnie TWARZ, E, F, G, A, B, C, D, E, F. Gdy jest to bezpieczne, pokaż G nad przestrzenią (dotykając górnej części dłoni) i zapytaj „Jak myślisz, jaka będzie nazwa nuty? Wyjaśnij, że alfabetyczny wzór, AG, jest kontynuowany powyżej, a także poniżej pięciolinii lub pięciolinii.
Krok 5. Przećwicz nazewnictwo nut, wskazując palcem lub spacją
Zrób z tego grę, zwłaszcza jeśli masz razem kilkoro dzieci. Poproś ich, aby wyjaśnili i przejrzeli się nawzajem. Czy potrafią to zrobić od tyłu? Szybko? Większość książek muzycznych dla dzieci uczy czytania bardzo powoli, ale nie ma takiej potrzeby. W końcu dzieci będą w stanie rozpoznać nuty używane na ich praktycznych lekcjach lub z przyjemnością wyjaśnią, co rozumieją, za każdym razem, gdy wprowadzane są nuty.
Krok 6. Wszystkie inne działania wzmocnią ten fundament i zajmą kilka tygodni
Regularna ekspozycja pomaga, znowu z ciągłymi pochwałami i nagrodami dla tych, którzy łatwo zapamiętują. Używaj fiszek, każda z nutą klucza wiolinowego, którą dzieci mogą łatwo obsługiwać i manewrować na stole lub podłodze. Powinni umieć oddzielić wiersze od spacji, a następnie uporządkować je (zaczynając od najniższego).
Krok 7. Oprócz gier z fiszkami możesz przeliterować proste słowa, używając tylko liter A - G, takich jak BAG, BEE, DAD itp
używając pozycji wysokiej i niskiej litery. Wyzwaniem byłoby, kto może uzyskać najdłuższe słowo (ZNACZKA, KAPUSTA, BAGAŻ). Istnieje również krzyżówka wiolinowa, którą można znaleźć w Internecie, oraz inne podobne quizy.
Krok 8. W połączeniu z wysokością dźwięku musisz także uczyć rytmu
Pierwszym krokiem jest utrzymanie stałego rytmu. Wyjaśnij, że możesz myśleć o rytmie w grupach po 3 lub 4 osoby. Zademonstruj, maszerując lub tańcząc walca (marsz w miejscu lub kołysząc się na boki). Ponownie, graj z tym w gry. Pozwól im słuchać różnorodnej muzyki i staraj się poruszać w rytmie.
Krok 9. Klaskaj wzorem, aby dzieci powróciły do ciebie echem
Klaskaj prosty wzór 4-taktowy wzór z jednym lub dwoma taktami, taki jak ta, ta, ti-ti ta; lub ti-ti, ti-ti, ta, ta (gdzie ta jest szydełkiem/ćwierćnutą, a ti-ti parą ósemek lub ósemek). Używaj innych instrumentów perkusyjnych (kliknięcia palcami, klepnięcia udami, tupnięcia stopami, klepnięcia barkami itp.)
Krok 10. Stosując zasadę nauki mówienia przed czytaniem, pozwól dzieciom jak najwcześniej zapoznać się z kształtem i wyglądem symboli nut
Nie bój się nazywać ich po imieniu, ale pozwól dzieciom kojarzyć je z ich wartościami. W ten sposób będą mogli używać 1 bicia, chodzenia, 2 liczenia (minim/półnuta) stania, 4 liczenia = czekanie, szybsze nuty (ósemka/ósemka) biegnące – gdzie ósemki są zawsze w parach trzymających się ręce. Poproś dzieci, aby wybrały poprawną odpowiedź za pomocą wielokrotnego wyboru.
Krok 11. Daleko dalej będą mogli dyktować rytm
Na początku ogranicz to tylko do 2 wartości nut. Dzieci odniosą sukces tylko wtedy, gdy będą zachęcane do spróbowania i nie boją się popełniać błędów. Aby doprowadzić ich do tego etapu, graj w wiele gier z notacją muzyczną. Fiszki rytmiczne, Rytm Bingo, skojarzenie słowo-rytm, stukanie w ramię, improwizacja na stałym rytmie i inne. Niezależnie od tego, z którego systemu zdecydujesz się korzystać, uczyń z niego regularną czynność, aby stała się znajomą i przyjemną czynnością. Niech będzie krótki i żywy. Daj zachętę i nagrody.
Krok 12. Te dwa główne elementy, wysokość i rytm, są podstawą uczenia dzieci czytania nut
Można ich uczyć osobno, ale w końcu połączą się w jedno, gdy zrozumiemy pojęcia. Nauczanie metodą cykliczną, w której informacje podaje się w całości, część wykorzystuje się w praktyce, a następnie podaje ponownie do innej działalności, jest jednym z najlepszych sposobów utrwalenia tej wiedzy. Powinno to być niegroźne środowisko dla dzieci, aby mogły się dobrze bawić podczas nauki, w ręce.
Metoda 2 z 3: Powiązanie rytmu słów
Krok 1. W tej metodzie każda wartość nuty jest powiązana ze słowem (ti-ti, ta, ta-a, ta-a-a itp
) albo biegać, chodzić, stać, czekać. Uczy się słów i zwrotów, które można łatwo przełożyć na praktyczne rytmy, a następnie w końcu przeczytać. Może być używany w połączeniu z nazwami słów, ale zwykle jest dodawany później. Ważną rzeczą do zapamiętania jest to, że musisz zaznaczyć, że szybsze rytmy, takie jak „helikopter”, wykorzystują krótsze dźwięki. To znaczy, że stoisko = 4x helikopter. Stosując tę metodę, łatwo jest nakłonić dzieci do wykonywania rytmów krzyżowych w 2-4 częściach, ze względu na siłę skojarzeń słowo-rytm.
Metoda 3 z 3: Skok oznaczony kolorami
Krok 1. Istnieje pewna rozbieżność co do skuteczności tej metody, ale w przypadku niektórych dzieci działa naprawdę dobrze
Każdemu boisku przyporządkowany jest konkretny kolor – kiedy widzisz ten kolor, nazywasz/grasz boiskiem. Minusem tego jest to, że badania pokazują, że skojarzenie kolorów może być bardzo subiektywne, więc jeśli jest niepoprawne dla tego ucznia, może nie działać. Można nabyć proste instrumenty muzyczne wykorzystujące ten system (najczęściej ksylofon) i nauczyć się grać dość skomplikowane melodie poprzez rozwijanie tej pamięci. Sprawdź synestezję, aby uzyskać więcej informacji na temat połączeń czuciowych krzyżowych.
