Używając popularnego oprogramowania (takiego jak Paint i Movie Maker), możesz tworzyć własne animacje do wyświetlania na YouTube i innych stronach internetowych
Dodatkowo, ten artykuł przedstawi Ci darmowe (lub tanie) oprogramowanie, które sprawi, że animacja stanie się o wiele łatwiejsza niż kiedykolwiek myślałeś, a wszystko to bez nauki Flasha lub innych skomplikowanych programów.
Kroki
Krok 1. Zdecyduj, co zamierzasz animować Zanim zaczniesz rysować, musisz wymyślić coś dobrego (lepiej, świetnie
) fabuła. wikiHow ma kilka takich wpisów, które Cię poprowadzą; „Jak napisać opowiadanie” to dobry początek. Pamiętaj, skuteczne historie mają… wstęp, komplikacje i rozwiązanie.
Krok 2. Scenoryzuj swój skrypt (redukując go do serii rysunków przypominających kreskówki)
Zobacz artykuły w innym miejscu wikiHow, aby uzyskać wskazówki dotyczące tworzenia scenorysów.
Krok 3. Rozpocznij animację
. Otwórz MS Paint (lub dowolne oprogramowanie do przetwarzania obrazu, takie jak JASC Paint Shop Pro). PSP jest dość proste, chociaż istnieje krzywa uczenia się. Co najważniejsze, w PSP możesz dodać bity, które będą poruszać się w twojej animacji, jako warstwy. Następnie przesuwasz warstwę, aby uzyskać efekt ruchu (w przeciwieństwie do przerysowania całej klatki lub „celu”).
Krok 4. Narysuj swoją pierwszą klatkę (lub zaimportuj zdjęcie)
Upewnij się, że wygląda dokładnie tak, jak chciałeś, w przeciwnym razie znienawidzisz efekt końcowy i zmarnujesz swój czas.
Krok 5. Zapisz go w używanym oprogramowaniu graficznym (lub lepiej wklej go do pakietu oprogramowania do animacji)
Krok 6. Dokonaj wszelkich zmian, które chcesz wprowadzić dla następnej komórki
Zwykle (ale nie zawsze) nie zrobisz ich drastycznie. To jest animacja, więc musisz robić to krok po kroku. Każda komórka będzie zwykle nieznacznie różniła się od poprzedniej. Jeśli znasz się na „warstwach” i korzystasz z PSP, możesz to zrobić jednym ruchem myszy.
Krok 7. Zaimportuj zapisane zdjęcia (lub lepiej plik animacji) do programu Windows Movie Maker (MM)
Zrób to, gdy skończysz sceny. Przeciągnij je na planszę opowieści. Prawdopodobnie będziesz powtarzać ten krok wiele razy, dopóki nie uzyskasz odpowiedniego efektu.
Krok 8. Dodaj tytuły i efekty specjalne
Gdy masz już wszystkie wizualizacje dokładnie tak, jak lubisz, nadszedł czas, aby dodać efekty specjalne, napisy, tytuł, wszystko, czego potrzebujesz.
Krok 9. Dodaj dźwięk; to podstawa skutecznego filmu
Chociaż MM ma edytor dźwięku, jest on błędny, bardzo trudny do zmodyfikowania i często zawiesza się bez ostrzeżenia (często wymaga całkowitego ponownego uruchomienia). Możesz edytować swój dźwięk w dowolnym oddzielnym oprogramowaniu do edycji dźwięku (takim jak Cooledit, ale każdy porównywalny pakiet powinien wystarczyć), a następnie upuść cały plik do MM. Możesz pobrać za darmo prawie każdy rodzaj dźwięku, którego potrzebujesz, poza siecią.
Krok 10. Nie zapomnij o dźwiękach otoczenia
Jest to przypadkowy dźwięk w tle, zwykle jakiś rodzaj przytłumionego szmeru; jeśli nie masz żadnego, efekt przejścia od „mówienia” do „całkowitej ciszy” jest wstrząsający. Możesz umieścić ścieżkę dźwiękową w tle, ale jeśli tego nie zrobisz, nigdy (no, prawie nigdy) nie powinieneś mieć całkowitego braku dźwięku. To kolejny raz, gdy oprogramowanie do przetwarzania dźwięku, takie jak Cooledit, udowadnia swoje zastosowanie: umieszczasz ścieżkę dźwiękową otoczenia (lub muzykę) na jednym kanale, a mowę i efekty dźwiękowe na drugim.
Krok 11. Wyszukaj przykłady animacji przy użyciu oprogramowania wymienionego w tym artykule
Wejdź na www.youtube.com (i wyszukaj tam „nzfilmprof”). „Kiwi Kids” zawiera próbki młodych uczniów używających farby; i inne przykłady wykonane z PSP.
Porady
- Podobnie jak powyżej, aby pokazać obracający się wiatrak, wymagane są tylko dwie lub trzy pozycje; gdy wiatrak obróci się o wartość jednego ostrza, możesz obracać wiatrak bez końca powtarzając te 3 komórki. Cokolwiek podobnego (np. ruchome cele w strzelnicy) można to osiągnąć za pomocą kilku powtarzających się komórek.
- Animacja często opiera się na „gagach wzroku”. Obserwowanie „zasada trzech” jest bezcenne. Pokaż akcję. Pokaż to ponownie (z niewielką różnicą). Za trzecim razem, gdy zaczniesz to pokazywać, widz pomyśli „Wiem, co się stanie!” Tutaj, w trzeciej iteracji, dramatycznie ZMIENIASZ akcję, zaskakując (i, miejmy nadzieję, rozbawiając) widza. Zobacz na przykład sekwencję pszczół w „Kiwi Kids Stuff and Nonsense” na YouTube („Rzeczy” zawiera również kilka przykładów 14-latków animujących za pomocą programu Paint).
-
Z MM poczekaj, aż „wszystkie” wizualizacje będą dokładnie takie, jak chcesz, dla całego filmu.
Następnie dodaj wszelkie tytuły, podpisy, dźwięk itp. W przeciwnym razie, jeśli dodasz klip w środku, „wszystko” (dźwięk, podpisy itp.) po tym punkcie będzie wymagało zmiany.
- To jest bardziej wiarygodne ożywić rysunek, posąg lub jakieś wyimaginowane stworzenie, niż twarz. Powód? Wszyscy wiemy, jak porusza się twarz, i to niestosowne, jeśli nie porusza się zgodnie z naszymi oczekiwaniami. W przypadku wyimaginowanych postaci możesz odejść bardziej od normy.
- Nie jest wymagana idealna synchronizacja ust z mową. Kiedy postać mówi, zwykle dopuszczalne jest poruszanie ustami i ustami, ale nie musi to być dokładnie zsynchronizowane. Jeśli dodasz kilka innych ruchów od czasu do czasu (mrugnięcie oczami, przesunięcie oczu z boku na bok, podniesienie i opuszczenie brwi (jak pokazano w LBJ) i przechylenie głowy lekko w lewo i prawo, efekt końcowy będzie zwykle całkiem przekonujące.
-
Rozważ ciągłość.
Na przykład, jeśli rakieta zostanie wystrzelona w lewo w jednej sekwencji, powinna być pokazana jako nadlatująca z lewej, jeśli/kiedy w coś uderzy (tak jak ma to miejsce w przypadku rzeczy i bzdur). Jednak wprowadzenie tego samego klipu cierpi, gdy przechodzi bezpośrednio z kakofonii piosenki rockowej do sceny w środku nocy, w której ludzie śpią w (i pod!) łóżku.
- Oczy i mózg widza wypełnią wiele akcji, jak w tym przykładzie, w którym prezenterka wiadomości wyrzuca ręce w górę w obawie. Aby pokazać tę akcję, potrzebne są tylko dwie pozycje (ramiona w dół i ramiona w górę) (mózg widza uzupełnia „brakujące” komórki).
- Nie używaj zbyt wielu różnych efektów przejścia; nie chcesz „wyciągnąć widza z historii” (czyli odwrócić jego uwagę). MM może oferować 25 rodzajów przejść, ale w 95% przypadków najlepszym wyborem jest zanikanie/zanikanie.
-
Aby zmienić oczy, zrób to.
Wytnij dwa otwory na oczy w twarzy. Narysuj (lub sfotografuj) odpowiednie oczy. Teraz, używając warstw, umieść oba oczy w jednej warstwie za warstwą głowy. Wszystko, co będzie widoczne przez wycięte otwory na oczy, to oczy. Jednym ruchem myszy możesz jednocześnie przesuwać oczy do przodu i do tyłu. Ta technika (odpowiednio dostosowana) działa również dobrze do animowania ust, gdy twoja postać mówi.
- Rozmiar ramy to kompromis, między jakością obrazu a wymaganiami stawianymi przez oprogramowanie. Ustawienie rozmiaru obrazu powyżej 1024x768 jest dobre, aby zapewnić gładkie krawędzie ramek. Jeśli jednak planujesz przesłać swój klip do YouTube, i tak zmniejszy to rozmiar zdjęć do 320 x 280. Ponadto im większy obraz, tym wolniejszy MM będzie działał (a to skróci animację, którą może obsłużyć). Zwłaszcza jeśli używasz GIF-A, wybierz jeden rozmiar ramki, a następnie trzymaj się go. Jeśli użyjesz różnych rozmiarów, GIF-A nie poradzi sobie z tym dobrze.
-
Zmieniaj swoje ujęcia:
zbliżenia, średni dystans, dal, pod małym kątem, pod dużym kątem itp. Ponadto, jeśli dwie (lub więcej) postaci rozmawiają, przeskocz z ujęcia grupowego na pojedyncze osoby iz powrotem, dla urozmaicenia.
- Pierwsza rzecz, którą zwykle widzisz w scenie to ujęcie wprowadzające, w którym dajesz widzowi znać, gdzie się znajduje. Nie jest to bezwzględny wymóg, ale to norma. Odwrotna strategia polega na tym, aby zacząć od zbliżenia, a następnie cofnąć kamerę, aby pokazać, że to, od czego zaczynasz, jest częścią czegoś większego; jest to znane jako odsłonięcie.
- Po animowaniu krótkiego klipu możesz użyć JASC Animator, aby wybrać fragment sceny (zazwyczaj zbliżenie twarzy), i utwórz drugi klip. Daje to dwie animacje za wysiłek jednej, a także pozwala zmieniać wybór ujęć.
- Generalnie podczas animacji tylko kilka pozycji (czasami tylko dwa lub trzy) są wymagane, aby akcja wyglądała realistycznie.
- Trochę wiedzy w zakresie umiejętności rysowania jest pomocne, zanim stworzysz animację (jeśli w rzeczywistości masz zamiar rysować swoje klatki). Jeśli twoje rysunki (lub zdjęcia) nie wyglądają dobrze, twoja animacja prawdopodobnie też nie będzie …nieważne jak jest gładka. Jeśli jednak animujesz, używając fotografii jako podstawowego elementu konstrukcyjnego, nawet ci, którzy mają umiejętności rysowania światłem, mogą osiągnąć zadowalające wyniki.
-
Starannie komponuj swoje tła.
Rozważ połączenie elementów z kilku fotografii i/lub innych ilustracji, aby uzyskać „właściwy efekt”. Następnie umieść swoje postacie (tak, używając warstw!) na swoim tle; jednym ruchem myszy możesz je bez wysiłku przesuwać. W tym przykładzie stary (znacznie zmodyfikowany) piec, garnek, patelnia i naleśniki są przyklejone na podłodze wyłożonej kafelkami i tle okien. Funkcja podświetlenia PSP daje efekt eksplozji. Piec (na własnej warstwie) jest przystosowany do tańca na podłodze.
-
Pożądane oprogramowanie, które znajdziesz, jest naprawdę dużą pomocą:
- Animator GIF, Animator JASC lub inny odpowiednik. Może się okazać, że GIF
- Abrosoft FantaMorph kosztuje 100 USD, ale będzie morfować, przesuwać i skanować. Wygeneruje dosłownie setki klatek pośrednich, biorąc pod uwagę klatki „początkowe” i „końcowe”. Nie jest to idealne rozwiązanie, jednak ich help desk „zareaguje” i „będzie” wprowadzać modyfikacje, jeśli ich produkty są niedoborowe.
- Cooledit (lub inne pakiety oprogramowania do przetwarzania dźwięku).
- Boilsoft (około 30 USD) pozwala skleić razem mniejsze animacje. Pozwala to uniknąć ograniczeń MovieMakera, ale także umożliwia łatwiejszą edycję (łatwiej jest edytować 2-minutowy klip niż 10-minutowy).
- Możesz bez wysiłku tworzyć przejścia, przy użyciu oprogramowania do morfingu, które 20 lat temu zajęłoby ekipie wykwalifikowanych techników miesiące. Jedną z opcji jest Abrosoft FantaMorph, ale dostępnych jest wiele innych. Rozważmy następujący przykład: Najpierw Big Jim patrzy na załogę Star Cafe na jej werandzie (ujęcie z punktu widzenia), a następnie jego oczy powoli przybliżają się do kawiarni. Wreszcie to, co zobaczył Jim, jest teraz tym, co widzi widz.
Ostrzeżenia
- Nie używaj rysunków, zdjęć ani innych dzieł sztuki innych osób bez pozwolenia, i przyznane, gdy otrzymasz pozwolenie. Po pierwsze, nie będziesz kwalifikować się do dzielenia się przychodami w YouTube, jeśli Twój film będzie wyjątkowo popularny.
- Utwory chronione prawem autorskim to szara strefa: YouTube ma algorytm, który wykrywa wiele utworów chronionych prawami autorskimi, jednak jeśli ktoś ważny (np. Disney lub Warners) nie narzeka, Twój klip nie zostanie zbanowany.
- Kiedy MovieMaker ulegnie awarii, często wyświetla komunikaty o błędach, które wprowadzają w błąd (delikatnie mówiąc). MM będzie narzekał na brak "pamięci wirtualnej" lub, że "nie jest w stanie zapisać pliku w określonej lokalizacji". To są bezsensowne wiadomości. Zasadniczo przekroczyłeś zasoby MM na swoim komputerze. Musisz zmniejszyć rozmiar pliku; podziel animację na pół lub zmniejsz rozmiary klatek.
-
Bądź zwięzły!
YouTube ogranicza długość przesyłania do nie więcej niż 15 minut. Szczerze mówiąc, jest to wyjątkowa animacja, która potrafi utrzymać zainteresowanie widza na dłużej niż pięć minut.
- Movie Maker ma swoje ograniczenia. Może się okazać, że klip dłuższy niż dwie minuty jest tak długi, jak może sobie z tym poradzić. Aby utworzyć 4-minutową animację, zwykle wymaga wklejenia dwóch 2-minutowych plików razem (używając oprogramowania takiego jak Boilsoft, aby je wkleić, ale są też inne).
