Kaligrafia gotycka to styl pięknego pisma ręcznego, który istnieje od średniowiecza. Rzeczywisty termin dla tego rodzaju kaligrafii to „blackletter” i chociaż istnieje wiele odmian, ta forma pisania jest piękna i ozdobna. Niezależnie od tego, czy adresujesz koperty ślubne, czy po prostu szukasz nowego hobby, nauka blacklettera to zabawne i wymagające zajęcie, z którego każdy może się cieszyć!
Kroki
Metoda 1 z 3: Wybór odpowiednich narzędzi
Krok 1. Pracuj na pochyłej powierzchni, jeśli ją masz
Siedzenie zgarbione nad zwykłym biurkiem może ograniczać ruchy ramion i powodować napięcie w szyi i ramionach. Ponieważ musisz poruszać całym nadgarstkiem i ramieniem, aby wykonać kaligrafię, biurko pochylone w dół zapewnia większą swobodę ruchów, co skutkuje ładniejszymi literami.
- Jeśli nie masz pochylonego biurka, spróbuj oprzeć kawałek drewna na grubej książce na biurku. Spróbuj stworzyć kąt około 45°.
- Jeśli wszystko, co masz, to płaska powierzchnia, to też w porządku! Pamiętaj tylko, że może być łatwiej, jeśli znajdziesz coś do podparcia, aby stworzyć nachylenie, zwłaszcza jeśli planujesz dużo kaligrafii.
Krok 2. Wybierz pióro do zanurzania i butelkę z atramentem dla najbardziej tradycyjnej konfiguracji
Podczas gdy kaligrafię można ćwiczyć dowolnym przyborem do pisania, oryginalne pismo ręczne zostało wykonane za pomocą długopisu ze stalówką. Następnie zanurzasz stalówkę w butelce z atramentem, takim jak atrament indyjski. Niewielka komora wewnątrz stalówki, zwana odpowietrznikiem, wypełnia się atramentem, a atrament wypływa ze stalówki podczas pisania.
- Atrament indyjski to gęsty, czarny atrament najczęściej używany do ręcznego pisania.
- Poszukaj pióra zanurzeniowego z uchwytem na stalówkę, który ma około 15–20 cm (5,9–7,9 cala), czyli mniej więcej długość zwykłego pióra atramentowego.
- Pióra do zanurzania i atrament można znaleźć w sklepie z artykułami rzemieślniczymi lub w Internecie. Możesz również znaleźć je, gdzie sprzedawane są materiały biurowe.
Krok 3. Wybierz okrągłą stalówkę 2mm-3mm o średniej elastyczności
Wybierając stalówkę, nie chcesz, aby była zbyt elastyczna, ponieważ trudno będzie stworzyć gładkie, proste linie. Ponadto, jeśli wybierzesz zbyt małą stalówkę, trudno będzie dostrzec szeryfy lub poziome zawijasy na górze i na dole liter. Najłatwiej będzie kontrolować stalówkę 2mm-3mm z zaokrągloną końcówką i średnią elastycznością.
Poszukaj opakowania z napisem „zaokrąglone”, aby znaleźć odpowiednią końcówkę. Tylko sama końcówka będzie zaokrąglona, dzięki czemu stalówka na pierwszy rzut oka nadal będzie wyglądała na szpiczastą
Krok 4. Do ćwiczeń używaj ciężkiego papieru do drukarki lub kartonu
Większość zwykłego papieru do kopiowania lub papieru do zeszytów jest zbyt cienka dla płynnego atramentu. Aby zapobiec przesiąkaniu atramentu przez papier, spróbuj użyć do ćwiczeń papieru o gramaturze co najmniej 120 g/m2 (32 funty).
- Jeśli wszystko, co masz, to cienki papier, ułóż razem 3-4 arkusze, aby atrament nie przeciekał.
- Aby stworzyć gotowy projekt, rozważ użycie ciężkiego kartonu.
- Możesz również znaleźć zeszyty przeznaczone specjalnie do ćwiczeń kaligrafii. Są one zazwyczaj już wyłożone. Poszukaj ich wszędzie tam, gdzie sprzedawane są artykuły papiernicze lub materiały rzemieślnicze.
Krok 5. Wydrukuj przykładowe arkusze alfabetu i umieść je blisko stanowisk pracy
Istnieje kilka różnych stylów kaligrafii blackletter, w tym Textualis, Rotunda, Schwabacher i Fraktur. Wyszukaj w Internecie różne style i wybierz ten, który najbardziej Ci się podoba, a następnie wydrukuj alfabet, aby używać go jako odniesienia podczas ćwiczeń. Textualis może być najłatwiejszy do rozpoczęcia nauki, ponieważ nie ma tak wielu zakrzywionych linii.
- Textualis jest ozdobny i kwadratowy i jest prawdopodobnie najczęstszą formą czarnej litery. Litery w Rotundzie, jak sama nazwa wskazuje, są bardziej okrągłe. Schwabacher i Fraktur również są zaokrąglone, choć nie tak bardzo jak Rotunda, a oba style są do siebie bardzo podobne. Istnieją jednak pewne rozróżnienia dla konkretnych liter.
- Na przykład we Fraktur wielkie „S” wygląda podobnie do nowoczesnego „G”, ale w Schwabacher bardziej przypomina dzisiejsze „S”. Jednak wielka litera „A” jest prawie identyczna w obu stylach, przypominając współczesne małe „u”.
Krok 6. Trzymaj w pobliżu chusteczki, ręczniki papierowe lub szmatkę, aby wytrzeć atrament
Praca z piórem maczanym może być brudna. Atrament może pojawić się na palcach lub biurku albo konieczne może być wytarcie nadmiaru atramentu z końcówki stalówki. Aby ułatwić czyszczenie, najlepiej mieć przy stanowisku pracy jakąś szmatkę lub chusteczkę, zanim zaczniesz.
Możesz także chcieć mieć w pobliżu małą miskę z wodą, aby ułatwić sprzątanie, ale nie jest to konieczne
Krok 7. Wyłóż papier, jeśli nie jest jeszcze wyłożony
Narysuj krótką, poziomą końcówkę w górnej części papieru. Następnie przesuń końcówkę pióra w dół do prawego dolnego rogu tego znaku i narysuj kolejną linię. Powtórz to dla łącznie 8 znaków, aby utworzyć coś, co wygląda jak pikselowana ukośna linia. Następnie za pomocą linijki i ołówka narysuj 4 poziome linie na papierze. Rozpocznij pierwszą linię nad pierwszym oznaczeniem końcówki, drugą umieść między oznaczeniami końcówki 2 i 3, umieść trzecią linię między oznaczeniami 6 i 7, a ostatnią linię poniżej ósmego oznaczenia końcówki.
- Kiedy skończysz, otrzymasz środkowy rząd o wysokości 4 szerokości stalówki, a górny i dolny rząd mają 2 szerokości stalówki.
- Środkowy rząd nazywa się wysokością x i to tam zostanie narysowana większość twoich linii. Litery takie jak „c”, „m”, „o” zostaną w całości uwzględnione w wysokości x.
- Górny rząd jest przeznaczony dla osób wznoszących się, jak litery „b”, „d” i „h”, podczas gdy dolny rząd jest przeznaczony dla osób zstępujących, takich jak „g”, „p” i „y”.
Czy wiedziałeś?
Druga linia lub górna część wysokości x jest czasami nazywana linią talii, podczas gdy trzecia linia lub dolna linia wysokości x jest nazywana linią bazową.
Metoda 2 z 3: Ćwiczenie liter
Krok 1. Zanurz końcówkę pisaka w tuszu, a następnie mocno nim potrząśnij
Kiedy będziesz gotowy do rozpoczęcia pisania, zanurz końcówkę w dolnej części atramentu, aby wypełnić otwór. Następnie, trzymając wstrzykiwacz nadal trzymany w butelce, szybko potrząśnij wstrzykiwaczem w dół. Powinno to pomóc w usunięciu nadmiaru atramentu nagromadzonego na końcówce pióra.
Krok 2. Trzymaj pióro pod kątem około 40° do papieru
Nie potrzebujesz kątomierza, aby uzyskać dokładny kąt, ale powinieneś poćwiczyć trzymanie pióra we właściwy sposób. Użyj zwykłego uchwytu pisaka, a następnie trzymaj pisak prostopadle do papieru lub wyprostuj z końcówką skierowaną na arkusz. Następnie opuść pióro, aż będzie ustawione pod kątem prawie w połowie między równoległością a prostopadłością.
Zapewni to większą kontrolę nad piórem, ułatwiając tworzenie pociągnięć
Krok 3. Zacznij od narysowania prostego ruchu w dół
Dotknij czubkiem stalówki do górnej części swojej wysokości x lub środkowego rzędu na papierze w linie. Następnie, używając równomiernego nacisku, pociągnij końcówkę stalówki prosto w dół, aby utworzyć pionową linię.
Powtórz to kilka razy, starając się pozostawić równe odstępy między każdą linią
Krok 4. Dodaj pociągnięcie szeryfowe na dole linii
Gdy poczujesz się komfortowo z pionowymi pociągnięciami, nadszedł czas, aby dodać rozkwit. Narysuj pionową linię tak jak poprzednio, a następnie zatrzymaj się na około 1 szerokość stalówki nad linią bazową i pociągnij pisak w prawo.
- Szeryf powinien być linią poziomą o szerokości około 1 końcówki. Jeśli podniesiesz pióro przed narysowaniem szeryfu, upewnij się, że jest ono całkowicie połączone z poprzednim pociągnięciem, bez żadnych spacji.
- Przećwicz to również kilka razy.
Krok 5. Utwórz pociągnięcie szeryfowe na górze linii
Wiele liter ma również u góry szeryf. Aby to stworzyć, zacznij od linii talii lub drugiej linii na arkuszu w linie i narysuj poziomą kreskę o szerokości około 1 końcówki w prawo. Następnie, nie podnosząc długopisu z papieru, narysuj linię prosto do linii bazowej.
Możesz również ćwiczyć rozpoczynanie szeryfu od górnej linii, a nie od linii talii
Krok 6. Przećwicz linię z szeryfem u góry iu dołu
Teraz, gdy już ćwiczyłeś tworzenie szeryfów na górze i na dole liter, nadszedł czas, aby to wszystko połączyć. Narysuj szeryf na górze linii talii, a następnie narysuj prostą linię w dół, zatrzymując się na około 1 szerokość stalówki od linii bazowej. Zakończ, rysując kolejny szeryf na dole linii.
- Ćwicz, aż górny i dolny szeryf będą miały ten sam rozmiar za każdym razem, gdy rysujesz ten kształt.
- Jest to podstawowa mała litera „i” lub mała „l”, jeśli zaczynasz od górnej linii.
Krok 7. Spróbuj prześledzić litery, zanim samodzielnie je narysujesz
Czasami może pomóc prześledzić list, aby wyczuć jego konstrukcję. Po opanowaniu rysowania linii szeryfem połóż arkusz papieru do drukarki na przykładowym alfabecie, który wydrukowałeś. Następnie prześledź literę pisakiem do kaligrafii, starając się jak najdokładniej dopasować szeryfy i zawijasy.
Pomocne może być ćwiczenie jednej litery kilka razy przed przejściem do następnej
Krok 8. Zacznij ćwiczyć litery, które pasują do Twojej wysokości x
Gdy poczujesz się komfortowo, śledząc litery, zacznij pisać je odręcznie. Spróbuj ćwiczyć litery, które są całkowicie zawarte w wysokości x, aby rozpocząć. Litery składające się ze wszystkich linii prostych, takie jak i, m, n oraz w, są najłatwiejsze do nauczenia w pierwszej kolejności.
- Ćwiczyłeś już rysowanie „i” i „l”, więc spróbuj teraz narysować „m”. To łatwa litera, ponieważ składa się z 3 linii prostych, a następnie 2 szeryfów jako łączników.
- Litery „a”, „c”, „e”, „i”, „m”, „n”, „o”, „r”, „s”, „u”, „v”, „w,” „x”, „z” i „z” będą zawarte w wysokości x.
Krok 9. Narysuj rosnąco powyżej wysokości x
Rząd nad wysokością x jest przeznaczony dla osób wznoszących się lub długich linii sięgających powyżej liter, takich jak „b” i „h”. Górny szeryf na literze „t” również wchodzi do twojego rzędu wznoszącego, chociaż nie jest tak wysoki jak inne wznoszące się.
Inne litery z rosnąco to „d”, „f”, „k” i „l”
Krok 10. Zaznacz swoje zjazdy w przestrzeni poniżej wysokości x
W przypadku liter rozwijanych, takich jak „g” lub „j”, narysuj linie poniżej linii bazowej, sięgając aż do dolnego wiersza. W niektórych przypadkach możesz dodać ozdobne zawijasy, które sięgają również w dół w rzędzie niższego rzędu.
Inne litery z potomkami to „p”, „q”, „y”
Krok 11. Wykonaj rysikiem linię włosów, aby umieścić kropki nad literami „i” i „j
” Kiedy stawiasz kropkę nad „i” lub „j”, kropka będzie wyglądać na zbyt małą, a pełny znak stalówki będzie zbyt szeroki. Zamiast tego użyj końcówki pióra, aby utworzyć bardzo cienką, ukośną kreskę na tych literach.
Zazwyczaj znak będzie pochylony w górę od lewej do prawej. Możesz jednak pobawić się tym, jeśli chcesz bardziej kreatywne podejście do swojej kaligrafii
Metoda 3 z 3: Doskonalenie techniki
Krok 1. Usiądź prosto i rozluźnij mięśnie ramion
Ćwiczenie dobrej postawy, z wyprostowanymi plecami i plecami do tyłu, da ci lepszą kontrolę nad piórem i pomoże zachować porządek i równomierność liter. Staraj się także rozluźnić ramię. Jeśli ściśniesz długopis zbyt mocno, Twoje litery będą bałaganiarskie i trudno będzie uzyskać artystyczny styl, który jest charakterystyczny dla tego stylu liternictwa.
- Staraj się trzymać obie stopy na podłodze podczas pisania.
- Jeśli zauważysz, że robisz się sztywny lub zmęczony, wstań i rozciągnij się przez kilka minut.
Krok 2. Poruszaj całą dłonią i nadgarstkiem podczas pisania
Kaligrafia polega na szerokich pociągnięciach, więc nie chcesz po prostu przesuwać pióra palcami. Upewnij się, że cała Twoja ręka jest zaangażowana, w tym nadgarstek, podczas wykonywania ruchów.
Chociaż może się to nie wydawać, w rzeczywistości da ci to większą kontrolę nad listami, a z praktyką stanie się to łatwiejsze
Krok 3. Podnieś pióro między pociągnięciami
W kaligrafii litery są zwykle wykonywane kilkoma pociągnięciami. Aby upewnić się, że szeryfy są widoczne, a każda linia jest precyzyjna, podnieś pióro po każdym pociągnięciu.
Jeśli chcesz, możesz zrobić linię i szeryf bez podnoszenia pióra
Krok 4. Najpierw ćwicz małe litery, potem wielkie
Kaligrafia gotycka wielkimi literami wydaje się być bardziej ozdobna niż małe litery, z dodatkowymi szeryfami i zawijasami, które mogą być trudne dla początkującego. Nie spiesz się najpierw ucząc się małych liter. Kiedy już się z nimi poczujesz, przejdź do wielkich liter.
Krok 5. Porównaj ujemną przestrzeń w swoich listach z próbkami, aby znaleźć błędy
Puste miejsce w liście, takie jak otwór wewnątrz „o” lub odstęp między wierszami w „m”, może być pomocny, gdy próbujesz poprawić kształt, który nie jest do końca poprawny. Spójrz na spacje i porównaj je z przykładowymi literami, aby sprawdzić, czy możesz zauważyć, gdzie popełniasz błąd.
Na przykład, patrząc na ujemną przestrzeń, możesz zauważyć, że po obu stronach środkowej linii w „m” jest nierówna ilość miejsca lub że jeden szeryf jest za niski podczas rysowania „o”
Przykładowe alfabety
Przykładowy alfabet gotyckiej kaligrafii
Przykładowy prosty alfabet kaligrafii
