Instrumenty transponujące to te instrumenty – takie jak klarnet, saksofon tenorowy i trąbka – które w przeciwieństwie do fortepianu są zapisane w innej wysokości, niż w rzeczywistości brzmią. Ten artykuł pokaże Ci, jak transponować muzykę napisaną w tonacji C na instrumenty Bb.
Kroki
Metoda 1 z 2: Zrozumienie podstaw
Krok 1. Poznaj transpozycję swojego instrumentu
Oto niektóre instrumenty B-flat:
- Trąbka i kornet
- Saksofon tenorowy i basowy
- Klarnet i klarnet basowy
- Baryton wiolinowy i eufonium
- Flugelhorn i suzafon
Krok 2. Poznaj klucz do transpozycji
Kiedy pianista czyta C w partyturze, nutą, którą słyszymy, jest C. Jednak kiedy trębacz gra C w partyturze, nutą, którą słyszymy, jest Bb. Aby muzyka brzmiała dobrze (i zmniejszyć napięcie w zespole) musimy napisać partie instrumentu transponującego tak, aby trębacz i klawiszowiec grali w tej samej tonacji pozornej.
Krok 3. Zacznij od podpisu klucza
Ponieważ instrument Bb brzmi o jeden cały ton niżej niż to, co zostało zapisane, musisz podnieść każdą zapisaną dla tego instrumentu nutę o jeden cały ton. Najłatwiej to zrobić, zaczynając od wpisania poprawnego tonacji dla tego instrumentu.
- Powiedzmy, że partia fortepianu jest napisana w tonacji koncertowej Bb. Cały ton od Bb to C, więc napiszesz swoją partię trąbki w tonacji C.
- I odwrotnie, jeśli partia fortepianu zostałaby zapisana w tonacji C, zacząłbyś od innej tonacji: D
Krok 4. Zacznij od klucza koncertowego i dodaj do niego cały krok
Klucz koncertowy jest kluczem, który jest rzeczywiście słyszalny. Kiedy dodasz do niego cały krok, otrzymasz klucz, którego użyjesz do swojej części transponującej.
- Załóżmy na przykład, że tonacja koncertowa to tonacja G-dur. Na wykresie znajdź tonację G-dur (jest to druga od góry po lewej). Zauważ, że jest napisany z jednym krzyżykiem, F#. Jeden ton w górę od G to A, więc znajdź A-dur na wykresie, a zobaczysz, że ma 3 krzyżyki: F#, C# i G#. To jest klucz, którego będziesz używać do swojego instrumentu Bb.
- Czasami przechodzisz z płaskich na ostre lub odwrotnie. Na przykład, jeśli kluczem koncertowym jest F-dur z Bb, jeden cały ton w górę od F to G, który zapisywany jest jednym krzyżykiem, F#.
- Pamiętaj, aby nie tylko zmienić tonację, ale także napisać nuty o cały ton. Na przykład, jeśli nutą w partyturze koncertu jest „F”, transponowaną nutą jest „G”.
Metoda 2 z 2: Przykłady transpozycji
| C Instrument | Instrument B-płaski |
|---|---|
| C |
D |
| C# lub Db | D# lub Eb |
| D | mi |
| D# lub Eb | F |
| mi | F# lub GB |
| F | g |
| F# lub GB | G# lub Ab |
| g | A |
| G# lub Ab | A# lub Bb |
| A | b |
| A# lub Bb | C |
| b | C# lub Db |
Porady
- Nie bój się prosić o radę kogoś muzyka.
- Jeśli jesteś wzrokowcem, możesz wypisać nazwy liter wszystkich 12 nut od C do B, a następnie napisać nutę tonacji instrumentu, na który próbujesz transponować, obok jednego z C. Zapisz ponownie wszystkie nuty dla tego instrumentu, od C do C. Kiedy dojdziesz do tego, że druga kolumna będzie na końcu pierwszej kolumny, zacznij od następnej nuty na górze. Nie będą pasować, ale właśnie stworzyłeś ściągawkę, która może się przydać. Poszukaj litery F w kolumnie C tonu koncertu, a patrząc w następnej kolumnie, jest to G na instrumencie Bb.
- Pamiętaj, że dotyczy to wszystkich instrumentów BЬ, w tym niektórych trąbek, klarnetów, saksofonu sopranowego i tenorowego.
- Praktyka czyni mistrza.
- Jeśli dobrze znasz piosenkę i jesteś dobry w graniu ze słuchu, może być możliwe, że zagrasz ją ze słuchu, ale w tonacji o jeden pełny krok powyżej tonacji, w której jest napisana, tj. zagraj ją w D, jeśli jest jest napisane w C.
- Zawsze możesz określić tonację, w której będziesz grać, dodając dwa krzyżyki do tonacji, w której zapisana jest muzyka. Na przykład, jeśli muzyka jest napisana w tonacji Es-dur (3 bemole w tonacji), zagrasz ją w tonacji F-dur (1 mieszkanie w tonacji). Dodawanie krzyżyka jest takie samo jak odejmowanie bemolu.
- Bądź świadomy transpozycji oktawowych na dowolnym instrumencie. Na przykład saksofon tenorowy brzmi o jedną wielką dziewiątą (oktawę + cały krok) niżej niż napisany.
