Jeśli piszesz artykuł naukowy, być może będziesz musiał użyć sztuki Szekspira, takiej jak „Romeo i Julia”, jako źródła – szczególnie jeśli piszesz artykuł na zajęcia z literatury. Chociaż sztuki Szekspira są często zawarte w antologiach i innych książkach, format cytowania tych sztuk różni się od innych dzieł. W szczególności Stowarzyszenie Języków Współczesnych (MLA) ma specyficzny format, który jest używany tylko podczas cytowania Szekspira.
Kroki
Metoda 1 z 2: Wpis cytowany w pracach
Krok 1. Zacznij swój wpis od imienia Szekspira
Jako autor, Szekspir jest pierwszym elementem twojego wpisu w „Pracach cytowanych”. Najpierw podaj jego nazwisko, a następnie przecinek, a następnie dodaj jego imię. Umieść kropkę po jego imieniu.
Przykład: Szekspir, William
Krok 2. Wymień tytuł sztuki
Jeśli kopia sztuki, której używasz jako źródła, jest osobną książką, umieść tytuł kursywą. Z drugiej strony, jeśli sztuka znajduje się w antologii kilku sztuk szekspirowskich, tytuł należy umieścić w cudzysłowie. Użyj wielkich liter, pisząc wielką literę i wszystkie rzeczowniki, zaimki, przymiotniki, przysłówki i czasowniki. Umieść kropkę na końcu tytułu, w zamykającym cudzysłowie antologii.
- Przykład oddzielnej książki: Szekspir, William. Romeo i Julia.
- Przykład antologii: Szekspir, William. "Romeo i Julia."
Krok 3. Dołącz redaktora wydania do osobnej książki
Jeśli sztuka została opublikowana jako osobna książka, zazwyczaj jest redaktorem, któremu przypisuje się to wydanie. Użyj słów „Edytowane przez”, a następnie ich nazwiska w formacie imię-nazwisko. Umieść przecinek po nazwie.
Przykład: Szekspir, William. Romeo i Julia. pod redakcją Barbary Mowat,
Krok 4. Podaj tytuł i wydawcę antologii, jeśli dotyczy
Jeśli sztuka, do której uzyskałeś dostęp, pochodzi z antologii zawierającej kilka sztuk Szekspira, wpisz tytuł antologii kursywą po tytule sztuki. Używaj wielkości liter w tytule, pisząc wielką literą pierwsze słowo oraz wszystkie rzeczowniki, zaimki, przymiotniki, przysłówki i czasowniki. Umieść przecinek po tytule, a następnie dodaj słowa „edytowane przez”, a następnie nazwisko redaktora w formacie imię-nazwisko. Umieść przecinek po nazwisku redaktora.
Przykład: Szekspir, William. "Romeo i Julia." The Complete Works of William Shakespeare, pod redakcją Michaela A. Cramera,
Krok 5. Zamknij informacje o publikacji
Podaj nazwę wydawnictwa, po której następuje przecinek, a następnie dodaj rok publikacji. Jeśli sztuka jest w osobnej księdze, umieść kropkę po roku. Jeśli cytujesz antologię, umieść przecinek po roku, a następnie dodaj skrót „pp”. oraz zakres stron, na których pojawia się „Romeo i Julia”. Umieść kropkę na końcu.
- Przykład oddzielnej książki: Szekspir, William. Romeo i Julia. Pod redakcją Barbary Mowat, Folger Library, 2004.
- Przykład antologii: Szekspir, William. "Romeo i Julia." The Complete Works of William Shakespeare, red. Michael A. Cramer, Canterbury Classics, 2014, s. 269-305.
Metoda 2 z 2: Cytowanie w tekście
Krok 1. Zidentyfikuj akt, scenę i linie w swoim cytacie w nawiasie
W przypadku większości źródeł podajesz autora i numer strony w cytowanym tekście MLA. Jednak w przypadku Szekspira podajesz numer aktu, następnie numer sceny, a następnie linię lub zakres linii, do których się odnosi. Każda z tych liczb jest oddzielona kropką bez spacji. Cytat w nawiasie umieszczany jest na końcu zdania, w środku interpunkcji zamykającej.
Na przykład możesz napisać: „Romeo i Julia” rozgrywa się w Weronie, mieście we Włoszech (1.1.2)
Wskazówka:
Umieszczając w tekście tytuł sztuki, zawsze pisz go kursywą, aby odróżnić go od dwóch postaci, Romea i Julii.
Krok 2. Dodaj nazwę sztuki do nawiasu, jeśli nie wynika z tekstu
Nawet jeśli nie podasz tytułu sztuki w swoim tekście, czytelnik może wywnioskować, o której sztuce mówisz, jeśli wspomnisz o Romeo lub Julii. Podobnie, jeśli cała twoja praca dotyczy sztuki,
Na przykład możesz napisać: Bohaterowie płci męskiej na ogół uważają, że kobiety są ignorantami i mają słabą wolę (Romeo i Julia 1.1.16-17)
Wskazówka:
Jeśli zamierzasz często używać tego tytułu, zapytaj instruktora, czy możesz użyć skrótu, zamiast za każdym razem zapisywać go w całości. Standardowym skrótem Romea i Julii jest „Rzym”.
Krok 3. Użyj ukośnika, aby wskazać nowe wiersze podczas cytowania
Ponieważ sztuki szekspirowskie są pisane wierszem, nie można po prostu zacytować jednego lub dwóch linijek prozą bez wskazania łamów wiersza. Na końcu wiersza wpisz spację, ukośnik i kolejną spację. Następnie wpisz następujący wiersz.
