Saksofon tenorowy to instrument dęty drewniany, który jest bardzo popularny w zespołach jazzowych, a także jest jednym z ważnych głosów koncertu lub zespołu marszowego, grając wewnętrzne partie harmonii lub podwajając linie melodyczne. Większy i niższy niż „typowy” saksofon, saksofon altowy, ale wciąż mniejszy niż potężny baryton, tenor jest powszechnym, ale unikalnym saksofonem. Jest tonowany w Bb i oprócz wielu cech wspólnych z innymi saksofonami, jest również bardzo podobny do klarnetu. Saksofon tenorowy to wspaniały instrument na początek lub do nauki jako drugi instrument i wygląda na o wiele bardziej skomplikowany niż w rzeczywistości. Z niewielką pomocą będziesz grać w mgnieniu oka.
Kroki
Krok 1. Zdobądź porządny saksofon i akcesoria potrzebne do grania na nim
Możesz pożyczyć jeden ze szkoły za niewielką opłatą, wypożyczyć go w lokalnym sklepie muzycznym lub kupić używany. Jeśli używasz szczególnie używanego lub starego instrumentu, możesz poprosić technika sklepu muzycznego o sprawdzenie go, aby upewnić się, że jest w dobrym stanie do grania. Ponadto musisz pożyczyć lub kupić następujące rzeczy.
- Ustnik, jeśli nie jest już dostarczony z instrumentem. Nie kupuj najtańszego dostępnego, ale nie popisuj się jeszcze na profesjonalnym, zwłaszcza jeśli nie możesz nawet trzymać się instrumentu. Prawdopodobnie będziesz chcieć taki wykonany z tworzywa sztucznego lub twardej gumy.
- Ligatura, jeśli nie jest dołączona do tuby. Metalowy jest w porządku lub możesz wydać trochę więcej na skórzany, który jest trwalszy i daje lepszy dźwięk.
- Stroiki: Jako początkujący powinieneś zacząć od siły 1,5 do 3 stroików i eksperymentować, aby znaleźć siłę, która daje najlepszy efekt przy jak najmniejszym wysiłku. Dobrymi markami na początek są Rico i Vandoren.
- Pasek na szyję: Saksofony tenorowe są ciężkie i niemożliwe do grania bez dodatkowego wsparcia. W prawie każdym sklepie muzycznym można kupić stosunkowo tani i wygodny pasek na szyję.
- Wymaz: Coś tak dużego jak saksofon tenorowy zbiera dużo wilgoci podczas grania. Wacik to kawałek tkaniny (często jedwab) na długim sznurku z ciężarkiem na końcu, który jest przeciągany przez instrument w celu jego wyczyszczenia.
- Tabela palcowania: Tabela palcowania pokazuje, jak grać wszystkie nuty w zakresie instrumentu i będziesz chciał mieć taki podczas nauki gry.
- Podręcznik(i) metod: Chociaż nie są one w żaden sposób wymagane, jeśli uczysz się sam lub potrzebujesz dodatkowej pomocy, są one doskonałą inwestycją.
Krok 2. Złóż saksofon.
Przymocuj gęsią szyję (krótki, zakrzywiony metalowy element - krzywizna jest unikalna dla saksofonu tenorowego) do górnej części korpusu instrumentu i zabezpiecz śrubą szyjną. Umieść ligaturę na ustniku i wsuń stroik pod ligaturę, zabezpieczając ją śrubami ligaturowymi. Przymocuj pasek na szyję do haczyka z tyłu instrumentu, załóż go na szyję i wstań.
Krok 3. Upewnij się, że trzymasz instrument prawidłowo
Twoja lewa ręka powinna być na górze, a prawa na dole. Prawy kciuk przechodzi pod zakrzywioną podpórką kciuka w kierunku dolnej części instrumentu. Twój prawy palec wskazujący, środkowy i serdeczny trafiają na klucze z masy perłowej, które powinny być łatwe do znalezienia. Twój mały palec przesunie pozostałe klawisze na dole saksofonu. Twój lewy kciuk powinien trafić na okrągły kawałek w górnej części instrumentu. Na górze zobaczysz pięć kluczy z masy perłowej. Twój palec wskazujący przesuwa się na drugim w dół, a środkowy i serdeczny na czwartym i piątym. Nie kładź palców na malutkim klawiszu, ponieważ jest on używany tylko w niektórych nutach.
Krok 4. Uformuj zadęcie
Lekko zawiń dolną wargę nad dolnymi zębami i oprzyj górne zęby na górnej części ustnika. Kiedy zaczniesz grać, odkryjesz, że być może będziesz musiał to nieco zmienić.
Krok 5. Nie zakrywając żadnych otworów ani nie naciskając żadnych klawiszy, dmuchaj w instrument
Jeśli zrobiłeś to dobrze, usłyszysz: C# (koncert B). Jeśli nie słyszysz dźwięku lub piszczysz, wyreguluj zadęcie, aż ton się poprawi. Ponadto, jeśli to przeszkadza twoim górnym zębom, możesz łatwo kupić nakładkę na usta, a brzęczenie powinno ustać.
Krok 6. Przejdź do następnych notatek
- Wciśnij drugi klawisz z masy perłowej lewym środkowym palcem, pozostawiając pozostałe odkryte. Daje to C (koncert Bb).
- Wciśnij pierwszy klawisz z masy perłowej lewym palcem wskazującym. Daje to b (koncert A).
- Naciśnij pierwszy i drugi klucz z masy perłowej. Daje to A (koncert G).
- Kontynuuj zakrywanie kolejnych dziur, schodząc w dół skali. Trzy objęte to g, cztery to F, pięć to mi, a sześć to D (Stonie koncertowe F, Eb, D i C, w kolejności). Na początku możesz mieć trochę problemów z niższymi nutami, ale z biegiem czasu będzie się to poprawiać. Również podczas grania niższych dźwięków opuść szczękę, a Twój dźwięk znacznie się poprawi.
- Dodaj klawisz oktawy (metalowy klawisz nad lewym kciukiem) do dowolnego z tych palcowań, aby uzyskać tę samą nutę, ale o oktawę wyżej.
- Za pomocą wykresu palcowania przejdź do altissimo (naprawdę wysokich) i naprawdę niskich dźwięków w zakresie, a także płaskich i ostrych dźwięków. Z czasem będziesz w stanie zagrać każdą nutę, do jakiej dotrze Twój saksofon.
Krok 7. Znajdź muzykę do odtwarzania
Jeśli uczysz się dla szkolnego zespołu, na pewno znajdziesz tam coś, czego możesz się nauczyć. W przeciwnym razie odwiedź sklep muzyczny, aby kupić nuty i/lub książki z metodami, od których możesz zacząć grać.
Krok 8. Ćwicz dalej
Dzięki ciężkiej pracy i poświęceniu będziesz coraz lepszy w graniu… kto wie, możesz być kolejnym wielkim nazwiskiem w jazzie.
Porady
- Kiedy już nauczysz się jednego saksofonu, możesz dość łatwo nauczyć się grać na każdym innym. Wszystkie mają ten sam system klawiszy i palcowania, ale są większe lub mniejsze niż tenor. Wielu saksofonistów, zwłaszcza jazzowych, gra na więcej niż jednym saksofonie.
- Jeśli masz dużo problemów z niskimi tonami, to prawdopodobnie jest to spowodowane głównie twoim zadęciem. Możesz również sprawdzić, czy nie ma przecieków w padach, ponieważ mogą one sprawić, że niskie dźwięki będą prawie niemożliwe do zagrania. Jeśli chodzi o zadęcie, spróbuj otworzyć gardło i lekko opuścić szczękę. Ćwicz dalej, w końcu się zorientujesz.
- Saksofon tenorowy może być dobrym drugim instrumentem dla klarnetistów lub odwrotnie, ponieważ istnieje wiele podobieństw między palcowaniami i oba są grane w tej samej tonacji.
- Aby uzyskać jak najlepszy dźwięk, musisz dostroić się przed rozpoczęciem gry. Więcej informacji znajdziesz w tym artykule.
- Koncert Bb to właściwie C, a nie C# na tenorze
- Jeśli stwierdzisz, że wydajesz ostry dźwięk, najprawdopodobniej gryziesz stroik. Jeśli tak, spróbuj podkręcić dolną wargę do wewnątrz, ale nie za bardzo.
- NIE baw się dolną wargą do środka, może to spowodować uszkodzenie mięśni, baw się lekko dolną wargą. Ale nie przesadzaj.
- Pamiętaj, aby dopasować pasek na szyję do wygodnej wysokości, aby nie obciążać szyi.
- Pamiętaj, aby zabrać saksofon do sklepu muzycznego po Certyfikat Autentyczności (Coparty, Ochory, Aregulacji) raz na jakiś czas, aby upewnić się, że pozostaje w dobrym stanie roboczym.
- Należy pamiętać, że saksofon tenorowy jest instrumentem transponującym. Oprócz tonacji w tonacji Bb, jego nuty są napisane o oktawę wyżej niż brzmią. W teorii muzyki oznacza to, że kiedy grasz nutę, w rzeczywistości słyszysz nutę wielką dziewiątą (oktawę + wielką sekundę) poniżej (na tonacji koncertowej).
Ostrzeżenia
- Nie zostawiaj saksofonu na środku podłogi lub w innym miejscu, gdzie mógłby zostać uszkodzony. Jeśli musisz zostawić go w spokoju, możesz kupić stojak do saksofonu, który utrzyma go w pozycji pionowej w bezpiecznym miejscu.
- Saksofon tenorowy to duży instrument. Zarówno futerał, jak i sam saksofon mogą być ogromne i trudne do trzymania/manewrowania dla niektórych osób, zwłaszcza dzieci… jeśli masz z tym problem, możesz chcieć znaleźć bardziej podtrzymujący pasek na szyję lub przejść na altowy.
- Przechowuj saksofon w suchym miejscu, ponieważ woda może zniszczyć wyściółkę
- Nigdy nie graj na saksofonie (ani żadnym innym instrumencie dętym) zaraz po zjedzeniu czegokolwiek. Substancje chemiczne w ustach pochodzące z jedzenia mogą uszkodzić instrument, czasami do tego stopnia, że nie da się go naprawić.
