Przed technologią cyfrową i fotograficzną obrazy były przenoszone na papier z kamienia, metalu i drewna. Częścią dobrej edukacji w historii sztuki jest badanie i identyfikowanie tych różnych procesów drukarskich. Chociaż grafika jest dziedziną, którą możesz studiować przez całe życie, możesz nauczyć się podstaw rozpoznawania płaskorzeźby, wklęsłodruku i litografii planograficznej, aby zacząć budować swoje umiejętności identyfikacji.
Kroki
Metoda 1 z 3: Identyfikowanie odcisków reliefowych
Krok 1. Zrozum proces drukowania wypukłego
Druk wypukły to najstarsza i najbardziej tradycyjna technologia druku, która polega na reprodukcji obrazów w najbardziej podstawowym zakresie. W druku reliefowym, drewniany lub metalowy blok reliefowy jest rzeźbiony poprzez odcięcie obszarów obrazu, które nie zostaną wydrukowane, a następnie na wypukłe obszary nakładana jest farba poprzez dotknięcie obszarów, które mają być zadrukowane, lub nanoszenie farby. Ostatnim etapem procesu jest przeniesienie atramentu na stronę poprzez ułożenie kartki papieru i dociśnięcie. Przykłady druków reliefowych obejmują:
- Drukowanie bloków drewnianych
- Linoryt
- Zestaw czcionek
Krok 2. Zbadaj brzeg wydruku
Jednym z najszybszych i najbardziej niezawodnych sposobów identyfikacji odcisków wypukłych jest zbadanie krawędzi odcisku w poszukiwaniu dowodów. Proces, w którym atrament jest przenoszony z bloku pod wpływem nacisku, wytworzy charakterystyczną obwódkę wokół krawędzi życia. Jest to cecha, którą charakteryzują jedynie procesy druku wypukłego, więc zawsze jest to pewny znak.
Dla celów porównawczych sprawdź numer seryjny na dowolnej walucie amerykańskiej. Powinieneś zauważyć, że obwódka cyfr jest nieco ciemniejsza niż wnętrze. To znak druku wypukłego. Poszukaj tej tendencji w kawałku, który badasz
Krok 3. Poszukaj śladów wytłoczeń
Innym dość niezawodnym sposobem identyfikacji druku wypukłego jest spojrzenie na tył elementu w poszukiwaniu śladów wytłoczenia, co jest kolejnym wynikiem procesu transferu w druku wypukłym. Przyjrzyj się kartce i wyczuj rękoma oznaki uniesionej perforacji i nacisku, oznaki dociskania papieru do bloku reliefowego.
- W porównaniu z drukiem wklęsłym, nacisk wymagany do wykonania wklęsłego druku jest stosunkowo niewielki, co oznacza, że tłoczenie będzie czasami trudne do zauważenia i odróżnienia od druku wklęsłego, który jest bardziej dotkliwy.
- Reflectance Transformation Imaging (RTI) jest często używany do podkreślania i dokumentowania fizycznych oznak tłoczenia w druku reliefowym.
Krok 4. Poszukaj śladów cięcia w obszarach kreskowanych lub zacienionych
Choć może się to wydawać oczywiste, jednym z najlepszych sposobów na odróżnienie reliefu od druku wklęsłego jest jak najdokładniejsze przyjrzenie się czarnym znakom i próba ustalenia, czy wygląda na to, że są wypukłe, czy też białe znaki na oryginalnym bloku. Jest to częściowo intuicja i częściowo doświadczenie, ale jednym z najlepszych miejsc do szukania są obszary zacienione lub przekreślone.
Na drukach wypukłych powinieneś być w stanie zobaczyć, że cieniowanie jest tworzone przez wycięcie małych klinów między krótkimi liniami, a następnie wycięcie długiej linii pod kątem prostym, pozostawiając gładkie linie zewnętrzne
Metoda 2 z 3: Identyfikowanie odbitek wklęsłodrukowych
Krok 1. Zapoznaj się z procesem drukowania wklęsłego
Intaglio po włosku oznacza „nacinanie” i odpowiednio obraca się wokół procesu nakładania tuszu na rowki, wytrawienia lub grawerowania, a następnie przy użyciu dużego nacisku, aby przenieść ten tusz z nacięć na stronę. Zwykle skutkuje to nieco ostrzejszymi, bardziej treściwymi liniami, które możesz nauczyć się rozpoznawać. Proces został opracowany w XVI wieku. Grawerowanie i akwaforta to style druku wklęsłego, o nieco odmiennych technikach i oznaczeniach.
- Rytownictwo jest zwykle wykonywany na płytach miedzianych za pomocą wiertła, narzędzia tnącego w kształcie litery V, w celu usunięcia odłamków metalu z powierzchni płyty. Kształt wygrawerowanych linii jest zazwyczaj dość czysty i zaostrzony na każdym końcu, gdzie linie pęcznieją lub kurczą się.
- Akwaforta odbywa się za pomocą kwasu, aby za pomocą igły swobodnie przeciągnąć wosk umieszczony na miedzianym poszyciu. Wytrawione linie będą miały bardziej tępe zakończenie niż linie wygrawerowane, a na krawędziach linii powinny być widoczne ślady wosku na nierównościach i kruszeniu. Generalnie wytrawione linie są mniej precyzyjne.
Krok 2. Poszukaj śladów tabliczki
Ponieważ do przenoszenia atramentu używany jest duży nacisk, metalowa płyta drukowa pozostawia odcisk na papierze na odbitkach wklęsłodrukowych. Narożniki tych znaków powinny być zaokrąglone, ponieważ zaostrzone krawędzie rozrywałyby papier, a na krawędziach często pozostają ślady atramentu, który nie został całkowicie wytarty z płyty podczas procesu drukowania. Znaki płytowe są zawsze oznakowaniem druku wklęsłego, czy to rytu, czy akwaforty.
Jeśli nie widzisz znaku tabliczki, niekoniecznie oznacza to, że nie jest to druk wklęsły. Nie pojawi się na każdym intaglio, jeśli talerz został całkowicie wytarty
Krok 3. Poszukaj podniesionego atramentu
Ze względu na sposób, w jaki działa proces drukowania, najsilniejsze i najciemniejsze linie powinny być uniesione w porównaniu z otaczającymi obszarami, ponieważ potrzeba większego nacisku i więcej atramentu, aby ciemniejsza linia wyskoczyła. Jest to jeden z najbardziej wiarygodnych oznaczników druku wklęsłego, trawiony lub grawerowany.
Krok 4. Poszukaj różnej intensywności koloru w pojedynczych liniach
W druku wklęsłym linie będą miały różne poziomy intensywności pod względem przesunięcia farby w porównaniu z drukiem wypukłym, który powinien być stosunkowo jednolity. Dzieje się tak, ponieważ głębokość rowków można regulować, co skutkuje odpowiednio ciemniejszymi lub jaśniejszymi liniami drukowanymi w tej samej linii.
Spójrz wzdłuż dłuższych linii, aby zobaczyć, czy nie stają się ciemniejsze we wnętrzu. Jeśli tak, to prawie na pewno znak wklęsłodruku
Krok 5. Spójrz na kształt linii
Grawerowane linie będą płynąć gładko, puchnąc niektóre przed zwężeniem do punktu, podczas gdy wytrawione linie będą miały bardziej drżące, zaokrąglone krawędzie. Często odbitki wklęsłodrukowe obejmują fragmenty obu rodzajów nadruku, tak jak w przypadku waluty amerykańskiej, na wydrukowanych obrazach z przodu iz tyłu.
Krok 6. Przestudiuj więcej technik wklęsłodruku
Istnieje wiele podkategorii druku wklęsłego, które wyświetlają szczegóły procesu, dzięki czemu możesz jeszcze bardziej zawęzić swoje umiejętności identyfikacji. Inne techniki wklęsłodruku obejmują:
- Akwatinta
- Mezzotinta
- Grawerowanie stali
- Grawerowanie punktowe
Metoda 3 z 3: Identyfikacja litografii planograficznych
Krok 1. Zrozum różne odmiany litografii
Litografia to duże pojęcie często używane w odniesieniu do wielu różnych stylów drukarskich, współczesnych i klasycznych. Ale w kategoriach przedfotograficznych litografia planograficzna to ta, która jest drukowana z płaskiej powierzchni. W druku planograficznym płyty są przygotowywane przez nałożenie obrazu w tłustej lub oleistej substancji, zwykle zwanej tusche, która zatrzymuje atrament. Puste obszary płytki zostaną następnie zmyte wodą, usuwając tusz z tych obszarów. Rodzaje litografii planograficznej obejmują:
- Odbitki kredowe, które wykonuje się kredką woskową do narysowania obrazu na wapieniu.
- Chromolitografia, która jest identyfikowana na podstawie punktowania wielu kolorów na płycie.
- Podbarwiona litografia jest wykonywana za pomocą dwóch płyt, z których jedna wykorzystuje szerokie, indywidualne pociągnięcia tła, aby nadać kolor tła obrazowi.
- Litografia transferowa nie jest przenoszona bezpośrednio z kamienia na papier, ale z papieru transferowego na sam kamień, co oznacza, że obraz nie musi być pierwotnie narysowany w odwrotnej kolejności.
Krok 2. Powiększ obraz
W przeciwieństwie do niektórych innych odmian identyfikacji odbitek przedfotograficznych, litografia planograficzna musi zostać zbadana przy co najmniej 10-krotnym powiększeniu, aby zauważyć elementy znaczące niezbędne do prawidłowej identyfikacji. Ponieważ brak znaków wklęsłodrukowych i wypukłych niekoniecznie oznacza, że masz do czynienia z litografią, ważne jest, aby uważnie przyjrzeć się obrazom i nie brać nieobecności na dowód.
Krok 3. Poszukaj braku znaków na tabliczkach
Jeśli znajdziesz ślady tabliczki, zawsze masz do czynienia z płaskorzeźbą lub, co bardziej prawdopodobne, z nadrukiem wklęsłym. Ponieważ obraz jest zrobiony bezpośrednio z płaskiego kamienia, nigdy nie będzie śladów płyt, które można znaleźć na tych odbitkach, na litografii.
Krok 4. Poszukaj płaskości atramentu
Po dokładnym przyjrzeniu się, powinieneś zauważyć, że nie ma różnicy w głębokości atramentu i czystego papieru. Wszystko powinno być na tym samym poziomie, bez odcisków bieli czy ciemności. Zauważenie tego będzie wymagało poważnego powiększenia, ale jest to dobra wskazówka, że masz do czynienia z różnymi rodzajami druku płaskiego, ponieważ atrament pochodzi z płaskiej powierzchni, która nie odciska się na papierze.
Krok 5. Poszukaj iluzji cienia utworzonej przez wiele warstw
Ponieważ powierzchnia planograficzna utrzymuje i odpycha atrament na tym samym poziomie, różnice tonalne są tworzone przez zmianę wielkości obszaru pokrytego i niepokrytego przez zmianę ilości atramentu osadzonego na papierze, albo poprzez użycie wielu warstw i wielu wydruków, albo przez nakładanie na kamień obszarów cięższego wosku.
- Zazwyczaj zacienione obszary będą nierówne, tworząc niemal kropkowane kropki o tej samej wartości tonalnej. Jeden znak nie będzie jaśniejszy ani ciemniejszy niż inne otaczające znaki, ani nie powinny być rozmieszczone w równych odstępach. Stwarza to „iluzję cienia”.
- Wydruk wielokolorowy będzie nakładał się na te kolory w niektórych obszarach. Ogólnie rzecz biorąc, nie znajdziesz zielonych, ale nakładające się obszary niebieskiego i żółtego, co jest bardziej wydajnym procesem drukowania. Odcień w wydrukach kolorowych jest zwykle wykonywany poprzez zmianę tonu.
Krok 6. Poszukaj nieostrości
Zazwyczaj drobne szczegóły będą nieco bardziej rozmyte w litografiach transferowych niż w innych rodzajach grafiki. Często papier nie przykleja się lub w inny sposób przesuwa się pod naciskiem na papier, a szczegóły mają tendencję do cierpienia, gdy tak się dzieje. Jest to zazwyczaj oznaka procesów litografii planograficznej.
