Granie na piły było powszechnym sposobem tworzenia muzyki w dawnych czasach, podobnie jak tace do prania, dzbanki i podstawki do balii. Dla zainteresowanych spróbowaniem swoich sił w tym wyjątkowym muzycznym przedsięwzięciu, oto kroki.
Kroki
Krok 1. Kup piłę ręczną wysokiej jakości
Tutaj nie będziesz musiał martwić się o TPI (zęby na cal), tylko długość i stan twardości (metalurgiczny dla twardości) ostrza oraz rozmiar rękojeści. Starzy zegarmistrzowie używali wysokiej jakości pił w swoim rzemiośle, ponieważ nie było pił ukośnych itp. Dobrym przykładem jest Disston D23, ale nawet one nie wydają się być tak wysokiej jakości, jak kiedyś.
Mało prawdopodobne, by producent się do tego przyznał, ale metal w nowoczesnych piłach ręcznych nie wydaje się dobrze współpracować z tą techniką. Być może lepiej zrobisz zakupy na pchlim targu lub wyprzedaż na podwórku za odrzucone, zużyte piły z przeszłości. Stan uzębienia, a nawet braki uzębienia starej piły nie powinny wpływać na jej grywalność
Krok 2. Zegnij piłę
Robisz to, chwytając rękojeść jedną ręką, koniec ostrza w dłoni drugiej i wyginając ją falistą lub falistą ruchem wzdłuż ostrza. Po opanowaniu ruchu nadgarstka, którego wymaga ten krok, powinieneś usłyszeć dźwięk wibracji metalu.
Poćwicz wykonywanie „fali” w metalu ostrza piły z jednego końca (zazwyczaj końcówki ostrza) do drugiego w kontrolowanym, płynnym ruchu
Krok 3. Pracuj brzeszczotem piły ruchem falującym, jednocześnie kciukiem
Kciuk oznacza pocieranie lub pocieranie metalowego ostrza w pobliżu rękojeści kciukiem ręki, która je trzyma. Nacisk kciuka, albo po prostu pchanie (co tłumi wibracje), albo „brzęczenie” przez bębnienie na ostrzu, zmieni ton, tworząc efekty w dźwięku, jaki wydaje piła.
Krok 4. Wykonuj ruch obrotowy w ostrzu w miarę postępów w swojej zdolności do modyfikowania dźwięków wytwarzanych przez proces zginania, brzdąkania i tłumienia
Może to podnieść lub obniżyć tonację podstawowego tonu metalu, gdy jest on „sprężynowy” w ruchu falującym między dłońmi.
Krok 5. Rozwijaj swój własny dźwięk w miarę zdobywania umiejętności
Nie ma dokładnego „przepisu” na uzyskanie idealnej tonacji lub tworzenie pewnych dźwięków, nawet gdyby tak było, niewiele można zrobić, aby „dostroić” ten prosty instrument i prawdopodobnie żadne dwa nie będą dokładnie takie same.
Krok 6. Zbuduj „łuk”
Kiedy nauczysz się techniki tworzenia dźwięku z metalu swojej piły, możesz zdecydować się na zbudowanie smyczka, podobnego do smyczka do skrzypiec, aby wykorzystać pełen zakres dźwięków, do których jest zdolny twój „instrument”.
- Wywierć dwa małe otwory w elastycznej drewnianej „miarce” lub innym cienkim, elastycznym kawałku drewna.
- Zawiąż kawałek dakronu lub innej żyłki wędkarskiej lub innej mocnej, cienkiej, przewlecz przez otwór na jednym końcu, a następnie przeciągnij go wystarczająco mocno przez otwór na drugim końcu, aby wygiąć miernik w kształcie łuku. Kontynuuj nawijanie tej linki wokół końców łuku, aż będziesz miał co najmniej 30 lub 40 naciągów. Twój „naciąg” łuku powinien leżeć płasko, a każda linka powinna być napięta i leżeć jak najbliżej pozostałych. Możesz użyć kleju termotopliwego lub innego kleju, aby trwale przymocować sznurki po zakończeniu ich owijania.
- Woskuj lub użyj kalafonii, aby pokryć łuk.
Krok 7. Zagraj w piłę łukiem
Połóż uchwyt piły na kolanach, siedząc na krześle z prostym oparciem i chwyć końcówkę lewą ręką. Wygnij brzeszczot tak, jak robiłeś to na wczesnych etapach, aby uzyskać pożądany skok lub ton. Przeciągnij łuk przez gładką stronę lub tył brzeszczotu. Różnice w naprężeniu, jakie wytworzysz w metalu, oraz w ilości łuku, będą generować różne dźwięki, więc poeksperymentuj.
Krok 8. Użyj „napastnika” lub „młotka”, aby zagrać piłą
Ta technika może być wykorzystana poprzez zbudowanie „młotka”, podobnego do podudzia. Możesz znaleźć podudzie lub drewniany kołek o małej średnicy i „stukać” nim brzeszczot, aby wydobyć dźwięk. Miękką „głową” można zrobić, owijając koniec kija sznurkiem lub nawet gumkami, aby uformować na nim małe kulki, które można wykorzystać jako napastnik. Stukanie piłą w różne części ostrza podczas zmiany „wygięcia” ostrza spowoduje powstanie różnych dźwięków.
Porady
- Uchwyt, którego używasz do trzymania piły, powinien przypominać próbowanie wepchnięcia końcówki ostrza z powrotem do rękojeści, bez chwytania ostrza za płaską część metalu bardziej niż to konieczne. Każda część dłoni na płaskiej powierzchni piły będzie „tłumić” wibracje, wyciszając wszelkie dźwięki, które uda się wygenerować.
- Gra na piły smyczkiem jest bardzo podobna do gry na skrzypcach lub wiolonczeli.
- Im dłuższa piła jest w stanie kontrolować sposób jej trzymania, a najdłuższa piła, jaką można znaleźć, jest lepsza, ponieważ czas trwania buczenia można wydłużyć.
Ostrzeżenia
- Psy wydają się szczególnie zirytowane niektórymi częstotliwościami generowanymi przez granie piłą.
- Jest mało prawdopodobne, ale możliwe, że stara piła może mieć pęknięcia naprężeniowe i może pęknąć lub pęknąć podczas ściskania metalu.
- Uważaj na zęby piły, aby się nie skaleczyć.
