Jazz to forma sztuki, która wyrosła z bluesowych początków, aby czerpać wpływy z niemal każdego gatunku muzyki. Jednak dla początkujących najlepiej jest skupić się na wczesnym swingu i nauce improwizacji. Oto całkiem prosty sposób na rozpoczęcie pracy!
Kroki
Krok 1. Słuchaj
To zdecydowanie najważniejszy krok w zostaniu muzykiem. Znajdź jak najwięcej nagrań, jak tylko możesz. Nie dyskryminuj – słuchaj starych mistrzów, takich jak Art Tatum, Count Basie i Thelonious Monk, a także wschodzących współczesnych pianistów. Słuchaj, weź to, co oni robią i zastosuj to we własnej grze. Konsekwentne robienie tego sprawi, że staniesz się doskonałym pianistą jazzowym.
Krok 2. Zakładając, że znasz już bardzo podstawową teorię, najpierw naucz się wszystkich 12 skal durowych (jest dwanaście różnych skal brzmieniowych, ale teoretycznie B/Cb, F#/Gb i C#/Db są oddzielnymi skalami)
Poznanie wszystkich skal będzie niezwykle pomocne.
Krok 3. Upewnij się, że umiesz czytać nuty i grać podstawowe rzeczy, nawet jeśli nie jest to jazz
Pierwszym prawdziwym krokiem w Twojej podróży będzie oderwanie się od „kropek” i trenowanie ucha. Więc…
Krok 4. Kup śpiewnik jednego z mistrzów:
Cole Porter, Gershwin itp. Upewnij się, że symbole akordów lub tabulatory gitary są napisane powyżej linii melodycznej, np. „Dbm7”.
Krok 5. Naucz się wielkiej septymy (1 3 5 7), molowej septymy (1 b3 5 b7), dominującej septymy (1 3 5 b7), zmniejszonej o połowę (1 b3 b5 b7) i akordu zmniejszonego (1 b3 b5 bb7) każdego klucza
Na przykład, aby zagrać C7 (C z dominacją siódmą), należy zagrać C, E, G i Bb. Dla C zmniejszonego siódmego, zagrasz C, Eb Gb i A (Bbb). Musisz je znać na tyle dobrze, aby móc zobaczyć symbol akordu, taki jak ten w powyższym kroku, i móc go zagrać bez zastanowienia. Jeśli znasz swoje główne skale, możesz opanować ten krok w ciągu tygodnia.
Krok 6. Aby nagrodzić ciężką pracę, wyciągnij śpiewnik
Znajdź piosenkę, którą lubisz i zagraj linię melodyczną w prawej ręce z odpowiednimi akordami po lewej, czytając je z symboli akordów. Odtwarzasz teraz piosenkę bez czytania muzyki (w tradycyjny sposób, czyli w stylu Fakebook). Gratulacje!
Krok 7. Nawet jeśli prawdopodobnie brzmi to okropnie, ćwicz wystarczająco długo, a będziesz brzmiał coraz bardziej jak to, co jest tam napisane, nawet o tym nie wiedząc
Zawsze możesz wrócić do nut, aby zobaczyć, jak wyrażają akordy w sprytny sposób, w jaki nie jesteś.
Krok 8. Następnie naucz się inwersji akordów:
naucz się grać w CM7 jak (C, E, G, B), (E, G, B, C), (G, B, C, E) i (B, C, E, G). Naucz się tych czterech pozycji dla każdego akordu, ale dopiero wtedy, gdy będziesz dobrze wiedzieć, czym jest każdy akord, i masz krok czwarty za pasem. Nie mieszaj swojego mózgu.
Krok 9. Naucz się pentatonicznej skali swojego ulubionego klawisza
Krok 10. Dodaj z niego kilka nut do piosenki, z którą czujesz się komfortowo
Dodaj trochę więcej i wyjmij część oryginałów.
Krok 11. Teraz naucz się bluesowej skali tego samego klawisza i wymieszaj je
Do tej pory prawdopodobnie improwizujesz! Naucz się tych dwóch skal dla każdego klawisza.
Krok 12. Spójrz na sekwencje akordów w granych utworach
Spróbuj połączyć jedną piosenkę z drugą.
Krok 13. Naucz się postępu 3, 6, 2, 5, 1
Naucz się również podstawień trytonowych i koła kwintowego. Graj te same utwory w różnych tonacjach.
Krok 14. Kiedy będziesz gotowy, naucz się harmonii chromatycznej i diatonicznej
Poznaj tryby i różne skale. Słuchaj różnych rodzajów muzyki z różnych okresów i wszystkiego, z czego możesz ukraść pomysły harmoniczne i melodyczne. Kiedy zajdziesz tak daleko, możesz się łatwo nauczyć.
Porady
- Nie zapomnij: uczysz się grać na pianinie, grając na pianinie, a nie czytając książkę lub wikiHow. Uczysz się robić rzeczy, faktycznie je robiąc. Doświadczenie jest wszystkim. Chcesz, żeby twoje ręce wiedziały, jak grać, a niekoniecznie mózg. Zrób mały krok na raz, aby opanować utwór, tak abyś mógł naprawdę zrozumieć nuty i technikę, którą grasz.
- Nie bój się robić błędnych notatek, czasami może to nawet dobrze zabrzmieć!
- Kochaj jazz i naucz się kochać rzemiosło pisania piosenek. Posłuchaj muzyki jazzowej.
- Eksperyment! Eksperymentuj ze wszystkim. Nie ma żadnych zasad. Nic. Zmieniaj rzeczy rytmicznie, melodycznie, harmonicznie i strukturalnie, jeśli chcesz. Rób to codziennie. To twoja główna forma praktyki.
- Grawituj w kierunku najlepszych pianistów, choćby po to, by spróbować zrozumieć, dlaczego są uważani za najlepszych. Transkrybuj solówki, które lubisz lub zidentyfikuj swoją grę! Spróbuj też dostroić się do emocji w ich muzyce. Poczuj surowość i intensywność Buda Powella, romans i piękno Billa Evansa, pęd i okrucieństwo McCoya Tynera i tak dalej. Emocji jest to, czego nie można nauczyć i na pewno o to chodzi w muzyce.
- Naucz się używać uszu do grania piosenek (Posłuchaj piosenki i znajdź klucz i spróbuj zagrać razem z nim). To bardzo pomoże podczas sesji jamowania lub sesji improwizacji.
- Ważny jest kierunek rytmiczny. Jeśli potrafisz utrzymać solidny rytm, możesz sprawić, że każda nuta będzie brzmiała interesująco, przy dobrej kadencji.
Ostrzeżenia
- Podczas przeszukiwania historii fortepianów jazzowych w końcu natkniesz się na Art Tatum. Pojawia się dylemat, bo jeśli przyjdziesz do niego za wcześnie, nie docenisz jego muzyki, co byłoby stratą, ale jeśli przyjdziesz po zdobyciu muzycznego zrozumienia, rzucisz fortepian następnego dnia. To poważne ostrzeżenie - Oscar Peterson prawie zrezygnował po wysłuchaniu Tatum, podobnie jak wielu innych.
- Ale jeśli jesteś mądry, po usłyszeniu Art Tatum czy Oscara Petersona zmotywuje Cię do cięższej pracy. Niech ta myśl będzie obecna: „Ostatecznym celem nie jest bycie lepszym od bliźniego, ale bycie lepszym od siebie”.
