Dzieci co jakiś czas chcą udawać, że są chore, a większość z nich nie ma wyrafinowanej taktyki Ferrisa Buellera. Niektóre dzieci udają, że są chore, ponieważ są znudzone lub zmagają się z pracą szkolną; niektóre dzieci udają chore, ponieważ są zastraszane; a czasami dzieci po prostu potrzebują przerwy. Obalanie czyjegoś roszczenia do choroby nie jest nauką ścisłą, ale poniżej znajduje się kilka sugestii, jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko udaje.
Kroki
Część 1 z 4: Sprawdzanie objawów
Krok 1. Zapytaj, jakie objawy ma dziecko
Dzieci, które opisują niejasne objawy, które bez rozeznania przenoszą się z jednej części ciała na drugą, często udają.
- Jeśli z drugiej strony ich objawy są konkretne i zazwyczaj idą w parze – jak katar i ból gardła lub ból brzucha i biegunka – nie jest to czerwona flaga.
- Zapytaj swoje dziecko dwa razy o objawy. Jeśli zmienią swoje dolegliwości po raz drugi, najprawdopodobniej udają i zapomnieli o objawach, które wymyślili za pierwszym razem.
Krok 2. Sprawdź ich temperaturę
Nie wychodź z pokoju po przekazaniu dziecku termometru. Wiele dzieci opuściło szkołę przez włożenie termometru pod kran lub przyłożenie go do gorącej żarówki.
Zmierz ich temperaturę po raz drugi kilka minut później. Niezwykle trudno jest utrzymać fałszywą gorączkę, gdy używa się gorącego ręcznika lub pije ciepły napój
Krok 3. Nasłuchuj odgłosów wymiotów i sprawdź zapach wymiocin
Jeśli Twoje dziecko mówi, że wymiotowało, prawdopodobnie będziesz mógł to usłyszeć i zobaczyć.
Krok 4. Poszukaj wilgotnej skóry
Czy Twoje dziecko wygląda blado i wilgotno? Skóra wilgotna jest spowodowana wieloma czynnikami, w tym reakcją alergiczną, silnym bólem, lękiem, odwodnieniem i zapaleniem płuc.
Krok 5. Zapytaj, czy możesz dotknąć ich brzucha
Czasami dzieci skarżą się na ból brzucha. Jeśli nie pozwolą ci dotknąć brzucha i odmówią jedzenia lub picia, mogą mieć bóle brzucha.
Ból brzucha może być spowodowany zaparciami, infekcjami wirusowymi, a czasami czymś poważniejszym. Zadzwoń do lekarza, jeśli Twoje dziecko ma przedłużający się ból brzucha
Krok 6. Sprawdź ich oczy
Jeśli oczy Twojego dziecka wyglądają na czerwone, różowe lub wodniste, zapytaj je, czy ich oczy przeszkadzają. Chociaż mogą to być po prostu alergie, jeśli wygląda na chrupiącą, może to być różowe oko.
Jeśli Twoje dziecko ma różowe oko, zabierz je do lekarza. Ta infekcja wirusowa może być bardzo zaraźliwa
Część 2 z 4: Obserwowanie poziomów energii
Krok 1. Zaproponuj pójście do lekarza lub zażycie lekarstw
Nawet te dzieci, które nie lubią lekarzy lub medycyny, zgodzą się zrobić wszystko, czego potrzebują, aby poczuć się lepiej. Jeśli Twoje dziecko odmawia opieki, to prawdopodobnie dlatego, że jej nie potrzebuje!
Krok 2. Zwróć uwagę, czy Twoje dziecko wydaje się być podekscytowane pozostaniem w domu
Jeśli przeszli z opadających oczu do jasnych, mogą szukać dnia nadrabiania zaległości w „Artur”.
Miej ucho na wszelkie wzmianki o pracy domowej. Jeśli piszczą z zachwytu na myśl, że nie muszą dzisiaj robić nic, może to być znak, że starają się czegoś uniknąć
Krok 3. Ogranicz aktywność swojego dziecka
Nie zachęcaj do pozostania w domu. Jeśli bycie chorym w domu oznacza specjalne smakołyki i dzień w telewizji, nie będą mieli nic przeciwko zaleganiu w szkole.
Dni choroby są przeznaczone na odpoczynek i regenerację, co może obejmować oglądanie telewizji, aby zapewnić sobie rozrywkę podczas tego procesu. Jeśli jednak Twoje dziecko jest bardzo czujne podczas oglądania telewizji, zamiast leżeć na kanapie i patrzeć przez zmrużone, odpoczywające oczy, może mieć inny motyw
Krok 4. Zwróć uwagę, czy później w ciągu dnia zwiększyła się ich energia
Powiedziałeś, że mogą zostać w domu, a po dwudziestu minutach dodatkowego snu bawią się LEGO i biegają. Być może raz cię oszukali, ale nie oszukają ponownie.
Część 3 z 4: Poszukiwanie informacji o dniu szkolnym
Krok 1. Zapytaj dziecko, co by się dzisiaj działo w szkole
Zwróć uwagę, czy Twoje dziecko dogodnie zachoruje w dniu testu Konstytucji Stanów Zjednoczonych. Jeśli nie uczą się wystarczająco, mogą próbować wkuwać dodatkowy dzień.
- Jeśli są bardzo zdenerwowani prezentacją lub testem, mogą faktycznie czuć się chorzy fizycznie. Pomóż im określić, czym się denerwują, i wspólnie z nimi przeprowadzić burzę mózgów.
- Młodsze dzieci nie mają samoświadomości, by powiedzieć: „Dziś czuję się niespokojny”. Powiedz im, że to normalne, że się boisz, i sprawdź, czy możesz pomóc im przezwyciężyć strach.
Krok 2. Sprawdź, czy Twoje dziecko dogaduje się z nauczycielami
Niektóre dzieci naprawdę nie klikają ze swoimi nauczycielami. Jeśli Twoje dziecko udaje chore, aby uniknąć nauczycieli, może to stać się wzorcem.
- W takim przypadku musisz porozmawiać bezpośrednio z nauczycielem dziecka, aby rozwiązać problem.
- Dowiedz się, czy inni uczniowie mają trudności z tym konkretnym nauczycielem. Jeśli nie, może to być specyficzne dla stylu uczenia się lub osobowości Twojego dziecka.
Krok 3. Dowiedz się, czy Twoje dziecko jest zastraszane
Około 30 procent uczniów w klasach 6-10 jest dotkniętych nękaniem. Zrozumiałe jest, że osoby nim dotknięte mogą zdecydować się na udawanie chorego, aby ominąć drwiny.
Krok 4. Rozważ niezdiagnozowane warunki, jeśli jest to wzorzec
Dzieci z zaburzeniami uczenia się, ADHD, autyzmem i chorobami psychicznymi mogą zmagać się w szkole. Ponieważ szkoła staje się dla nich regularnym stresorem, mogą udawać, że są chore, aby spróbować się z niej wydostać. Typowe problemy, które mogą powodować trudności w szkole, to:
- Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) może powodować nieuwagę, nadpobudliwość i impulsywność. Dzieci z ADHD mogą być zdezorganizowane lub zapominalskie, mieć trudności z siedzeniem w miejscu lub słuchaniem nauczyciela, wyrzucać z siebie rzeczy lub zachowywać się w społecznie nieodpowiedni sposób. Mogą często wpadać w kłopoty, dostawać złe oceny lub być wyśmiewanym przez rówieśników.
- Zaburzenia lękowe może powodować problemy z koncentracją w szkole (ponieważ dziecko tak bardzo się martwi) i może powodować objawy fizyczne, takie jak bóle głowy, bóle brzucha lub wymioty. Niektóre zaburzenia lękowe, takie jak OCD lub lęk społeczny, mogą również powodować samoświadomość i strach przed zastraszaniem.
- Autyzm może powodować trudności z przetwarzaniem języka, interakcjami społecznymi, potrzebą rutyny i znajomości, problemami z funkcjonowaniem wykonawczym, trudnościami motorycznymi i problemami z przetwarzaniem sensorycznym. Dzieci autystyczne mogą obawiać się lub nie lubić szkoły z powodu przytłoczenia, zamieszania społecznego, problemów z nadążaniem za pracą i niespójności w codziennym harmonogramie.
- Trudności w uczeniu się może powodować trudności z jednym lub kilkoma przedmiotami w szkole. Dzieci, które zmagają się z dysleksją, dyskalkulią lub dysgrafią, mogą być zakłopotane i nie chcą przyznać, że walczą, i mają niepokój o zadania, które dotyczą tematu.
- Warunki zdrowia psychicznego takie jak depresja lub choroba afektywna dwubiegunowa może powodować nieuwagę, niespójne poziomy energii i brak zainteresowania poprzednio lubianymi czynnościami. Mogą odczuwać fizyczne objawy, takie jak bóle głowy lub brzucha.
- Niewerbalne trudności w uczeniu się może powodować trudności z funkcjami wykonawczymi, umiejętnościami niewerbalnymi, umiejętnościami społecznymi, kontrolą motoryczną i hipertalkatywnością. Dzieci z NVLD częściej borykają się z trudnościami w gimnazjum i liceum, ale ich zmagania mogą zostać przeoczone ze względu na ich silne zdolności werbalne i pamięć.
- Zaburzenia przetwarzania sensorycznego może wywołać niechęć do szkoły. Dziecko może być narażone na przytłaczające lub bolesne bodźce sensoryczne lub może mieć kłopoty z powodu zachowań związanych z poszukiwaniem zmysłów (takich jak rozdzieranie papieru lub celowe wpadanie na ściany).
- Uraz może powodować trudności z koncentracją, nadmierną czujność, zmianę osobowości i objawy fizyczne, takie jak bóle głowy lub brzucha. Dziecko po traumie może opierać się chodzeniu do szkoły, zwłaszcza jeśli traumatyczne wydarzenie miało miejsce w szkole.
Część 4 z 4: Decydowanie, czy pozwolić dziecku zostać w domu
Krok 1. Zastanów się, czy to staje się wzorcem
Jeśli wydaje się, że w każdy wtorek i czwartek w dzień gimnastyki mały Samuel ma niewyraźne skurcze nóg, prawdopodobnie można go wysłać do szkoły.
- Jeśli szczerze nie możesz powiedzieć i to nie był wzór, idź za swoim przeczuciem. Jeśli twoje dziecko naprawdę jest chore, szkoła i tak odeśle je do domu.
- Jeśli zauważysz, że Twoje dziecko często choruje, ale nigdy w weekendy, przyjrzyj się uważniej, gdy następnym razem uzna, że jest chore.
Krok 2. Trzymaj je w domu ze szkoły, jeśli mają namacalne objawy
Nie należy wysyłać dziecka do szkoły, jeśli ma temperaturę powyżej 100,4 Fahrenheita, wymioty, biegunkę, uporczywy ból lub silny, mokry kaszel.
Dotyczy to nie tylko zdrowia Twojego dziecka, ale także zdrowia jego nauczycieli i kolegów z klasy
Krok 3. Zrozum, że każdy czasami potrzebuje przerwy
Trudno uwierzyć, że dzieci się stresują, ale tak się dzieje! Czasami weekend nie jest dla nich wystarczającym czasem, aby nadrobić zaległości, zwłaszcza jeśli są przytłoczeni projektami.
- Niewyjaśnione objawy mogą być oznaką czegoś innego. Lęk, depresja lub inne problemy mogą czasami objawiać się fizycznie.
- Czasami najlepiej jest im odpuścić, nawet jeśli wiesz, że udają. Może dzieje się coś, co naprawdę odstrasza ich przed pójściem do szkoły, na przykład problemy z przyjaźnią lub zastraszanie.
Porady
- Pozostań w tym samym pokoju z dzieckiem, aby upewnić się, że jest naprawdę chore.
- Zawsze sprawdzaj swoje dziecko. Nigdy nie wiesz, czy biegają, grają na komputerze itp.
- Jeśli Twoje dziecko faktycznie to udaje, poszukaj wskazówek - takich jak brudny ręcznik, którego ktoś używał, lub gorąca szklanka. Jest to bardzo powszechne w przypadku udawania gorączki.
- Jeśli Twoje dziecko nie wygląda na chore, ale wygląda na smutnego i chce zostać w domu, porozmawiaj z nauczycielami Twojego dziecka i zapytaj, czy miały miejsce jakieś incydenty związane z zastraszaniem.
- Sprawdź różne artykuły „jak udawać chorobę”, ponieważ Twoje dziecko mogło je odwiedzić, i możesz poszukać podobieństw.
