Nauka nut na klawiaturze jest niezbędnym krokiem w kierunku nauki gry na pianinie, organach lub kontrolerze MIDI. Chociaż kształt i kolejność nut na klawiaturze są zawsze takie same, ich zapamiętanie i opanowanie może zająć trochę czasu. Po tym, jak nauczysz się, gdzie znaleźć nuty na klawiszach, możesz zacząć uczyć się nut i ćwiczyć płynne granie gam.
Kroki
Metoda 1 z 3: Identyfikowanie klawiszy na klawiaturze
Krok 1. Naucz się kolejności białych klawiszy, znajdując C
Pierwsza nuta w skali to nuta C. Kolejność skali to C, D, E, F, G, A i B, z tym samym wzorem powtarzającym się po B. Klawisz C na klawiaturze można znaleźć, szukając dowolnej pary czarnych klawiszy, które są otoczone po obu stronach dwoma białymi klawiszami zamiast jednego. C jest zawsze kluczem bezpośrednio na lewo od czarnego klucza po lewej stronie tej pary.
- Zwróć uwagę na wzór białych klawiszy: trzy białe klawisze zawierające dwa czarne klawisze i cztery białe klawisze zawierające trzy czarne klawisze. C to biały klawisz po lewej stronie dwóch załączonych czarnych klawiszy.
- Ten wzór jest spójny na wszystkich klawiaturach. Każda nuta na klawiaturze jest reprezentowana w tej pojedynczej 12-nutowej oktawie, która jest terminem dla interwału nut, które pojawiają się w tej samej kolejności. Różne oktawy mają wyższą lub niższą tonację w zależności od ich położenia w stosunku do oktawy środkowej.
Krok 2. Zapoznaj się z czarnymi klawiszami, znajdując C♯/D♭
Każdy czarny klawisz ma dwie możliwe nuty w zależności od kontekstu muzyki, którą grasz. Na przykład cis (C♯) i des-dur (D♭) to te same klawisze na fortepianie, ale dźwięk zmienia się niezależnie od tego, czy poruszasz się w górę lub w dół na klawiaturze, czy też naciskasz pedał.. Dzieje się tak dlatego, że dźwięk wytwarzany przez czarne klawisze jest niedoskonały i nie koresponduje idealnie z naturalną skalą. Czarne klawisze zwykle odgrywają drugoplanową rolę w większości kompozycji, więc łatwiej będzie zapamiętać ich kolejność, zaczynając bezpośrednio nad białą nutą C pośrodku, którą jest C♯ lub D♭.
- Symbol ♯ jest odczytywany jako „ostry”, a symbol ♭ jako „płaski”.
- Białe klawisze nazywane są tonami „naturalnymi” i są głównymi klawiszami używanymi w większości utworów. Czarne klawisze są znane jako „przypadkowe” i zawierają ostre i płaskie dźwięki w tonach pomiędzy naturalnymi klawiszami.
Czarne etykiety na klucze
1NS czarny klawisz w grupie to C♯ lub D♭.
2NS czarny klawisz w grupie to D♯ lub E♭.
3r & D czarny klawisz w grupie to F♯ lub G♭.
4NS czarny klawisz w grupie to G♯ lub A♭.
5NS czarny klawisz w grupie to A♯ lub B♭.
Krok 3. Zapoznaj się z oktawami na klawiaturze
Idąc od lewej do prawej, każda grupa nut pomiędzy C i B nazywana jest oktawą. Standardowy 88-klawiszowy fortepian ma 12,5 oktawy. Nuta określa ton klawisza, a oktawa określa wysokość dźwięku. Nuty po lewej stronie mają niższą tonację, podczas gdy nuty po prawej będą wyższe. Prawie zawsze zaczynasz grać piosenkę od środkowego C, co jest określeniem oktawy w martwym środku twojego fortepianu.
Fortepian lub pianino ma 88 klawiszy, ale istnieją elektroniczne i zmodyfikowane klawiatury z 44 lub 49 klawiszami. Im więcej klawiszy ma klawiatura, tym więcej oktaw może zagrać klawiatura
Metoda 2 z 3: Interpretacja notacji
Krok 1. Naucz się interpretować notację, rozumiejąc pięciolinię
Pięciolinia odnosi się do 5 poziomych linii, na których zapisane są nuty. Służą do wizualnego przedstawiania liter skali, przy czym 4 spacje między nimi reprezentują każdą inną literę. Kolejność nut zmienia się w zależności od tego, czy pięciolinia jest na górze czy na dole.
- Na kluczu wiolinowym nuta bezpośrednio w dolnym wierszu to E, a nuta pomiędzy pierwszym i drugim wierszem to F. Nuta bezpośrednio nad drugim wierszem to A, a nuta pomiędzy drugim i trzecim wierszem to B. Od tego momentu wzór jest kontynuowany.
- Na kluczu basowym nuta w dolnym wierszu to G, a nuta pomiędzy pierwszym a drugim wierszem to A. Nuta znajdująca się bezpośrednio nad drugim wierszem to B, z nutą C pomiędzy drugim a trzecim linia. Wzór jest kontynuowany w miarę przesuwania się w górę skali.
Krok 2. Zacznij od nauki klucza wiolinowego, zanim nauczysz się klucza basowego
Klucz wiolinowy (lub klucz G) to symbol, który wygląda jak kręcona „6” z linią przebiegającą przez jego środek. Wskazuje, jakie są nuty na następującej pięciolinii. Na klawiaturze klucz wiolinowy służy do wskazania, co robi prawa ręka, podczas gdy klucz wiolinowy służy do zilustrowania nut lewej ręki.
- Zacznij od nauczenia się najpierw klucza wiolinowego, ponieważ prawa ręka jest zwykle wymagana do grania większości nut w nutach dla początkujących lub średnio zaawansowanych.
- Skala wysokich tonów zaczyna się od E na dole pięciolinii, a skala basów zaczyna się od G na dole pięciolinii.
Śmieszny fakt:
Niektóre instrumenty opierają się na innych kluczach. Klucz wiolinowy altowy jest używany z altówkami i puzonami. Klucz tenorowy jest używany z fagotem i wiolonczelą.
Krok 3. Rozróżnij pełne nuty, półnuty i ćwierćnuty
Pełna nuta to puste kółko bez wystającego z niego paska, wskazujące, że klawisz ma być grany przez cały czas trwania nuty. Półnuta również jest pusta w środku, ale ma pionową kreskę wskazującą, że klawisz powinien być wciśnięty przez połowę czasu trwania całej nuty. Ćwierćnuta jest najczęstszą nutą i ma pełne czarne kółko z pionową kreską. Jest to ćwierć długości pełnej nuty po naciśnięciu jej na fortepianie.
Płaska linia nad linią pięciolinii oznacza pauzę, czyli czas, w którym nic nie grasz przez cały takt
Krok 4. Czytaj akordy, patrząc na nuty ułożone jedna na drugiej
W nutach akord jest reprezentowany przez wiele nut zajmujących tę samą pionową przestrzeń w tym samym czasie. Te nuty mają być odtwarzane razem dokładnie w tym samym czasie, prawie zawsze przez ten sam czas. Czas trwania zależy od metrum utworu, który informuje o liczbie uderzeń w danym takcie. Akordy durowe i molowe mogą radykalnie zmienić nastrój utworu muzycznego i będą niezbędne do nauki, jeśli chcesz zacząć pisać piosenki.
- Dwie liczby znajdujące się bezpośrednio po prawej stronie klucza są nazywane metrum. Mówią ci, jak szybko powinieneś grać nuty w oparciu o tempo utworu.
- Akordy durowe to akordy, które zaczynają się w C, a akordy molowe zaczynają się w E.
Metoda 3 z 3: Zapamiętywanie klawiszy
Krok 1. Umieść kawałek taśmy na każdym klawiszu w środkowej oktawie i oznacz klawisze
Weź kawałek taśmy samoprzylepnej lub elektrycznej i umieść go na podkładce dla nuty C w środkowej oktawie. Napisz „C” na tym klawiszu permanentnym markerem i powtórz ten proces dla każdej nuty środkowego akordu. Oznacz każdą notatkę zgodnie z literą użytą do jej przedstawienia. Użyj tego akordu jako odniesienia podczas nauki i zapamiętywania każdej nuty na skali.
Wskazówka:
Użyj taśmy z teksturą, którą możesz natychmiast rozpoznać, dzięki czemu nie musisz patrzeć na klawisze, aby znaleźć swoją skalę.
Krok 2. Użyj urządzeń mnemonicznych, aby zapamiętać kolejność notatek
Na kluczu wiolinowym nuty, które spoczywają bezpośrednio na liniach na pięciolinii, to E, G, B, D, F. Możesz je łatwo zapamiętać, pamiętając frazę „Każdy dobry chłopak robi dobrze”. Nuty pomiędzy wierszami to F, A, C, E, więc możesz zapamiętać słowo „twarz”, aby zapamiętać kolejność.
W kluczu basowym kolejność klawiszy można łatwo przełożyć na frazę „Dobrzy chłopcy zawsze dobrze radzą sobie” dla nut na liniach i „Wszystkie krowy jedzą trawę” dla nut pomiędzy
Krok 3. Wytrenuj swoje uszy, aby rozpoznawać nuty, dopasowując dźwięki do klawisza
Możesz trenować swoje uszy, aby rejestrować rezonans i ton każdej nuty w czasie. Aby to zrobić, wybierz klawisz w środkowej oktawie i przytrzymaj go. Podczas odtwarzania dźwięku zacznij nucić melodię nuty. Spróbuj dokładnie dopasować nutę. Powtarzaj ten proces w trakcie kilku sesji treningowych, a odkryjesz, że identyfikujesz nuty na podstawie samego dźwięku, co pomoże ci lepiej słyszeć błędy podczas wykonywania ich w praktyce.
Jest to dobry sposób na uwewnętrznienie dźwięku nut i przyda się, gdy w końcu zechcesz sobie wyobrazić, jak brzmi nuty w twojej głowie
Krok 4. Przetłumacz notatki na pamięć mięśniową, ćwicząc
Im więcej ćwiczysz poruszanie palcami między nutami i czytanie nut, tym łatwiej to się stanie. Ćwicz swoje gamy regularnie – najlepiej codziennie – grając kolejno nuty obiema rękami. Pomoże Ci to zapamiętać dźwięki i przyzwyczaić się do wyczucia każdego klawisza pod palcami.
Przydatne ćwiczenie praktyczne:
Usiądź z wyprostowanymi plecami i połóż prawy kciuk na środkowym C. Zagraj kolejno 5 kolejnych nut, D, E, F, G, A i B, używając każdego palca na dłoni. Ćwicz robienie tego tak szybko, jak to możliwe, a następnie spróbuj zrobić to samo lewą ręką. Pomoże to Twoim palcom przyzwyczaić się do ruchów wymaganych do wydobycia dźwięku każdej nuty.
