Telefony, przeglądarki, komputery, konsole: gry wideo są bardziej popularne i rozpowszechnione niż kiedykolwiek wcześniej. Możesz znaleźć więcej samouczków, kolekcji zasobów, narzędzi programowych do tworzenia gier i porad ekspertów niż kiedykolwiek wcześniej. Programowanie własnej gry nadal wymaga umiejętności i cierpliwości, ale jest wystarczająco dużo zasobów dla programisty na każdym poziomie.
Kroki
Część 1 z 2: Pierwsze kroki
Krok 1. Rozważ silnik gry
Niewielu twórców gier wymyśla na nowo koło i pisze własny silnik gry od podstaw, zwłaszcza na potrzeby swojej pierwszej gry. Jeśli chcesz zagłębić się w temat, ale nadal masz wiele możliwości programowania, dobrym rozwiązaniem jest użycie silnika gry. Silnik zazwyczaj zawiera narzędzia wyższego poziomu do modyfikowania modeli 3D, zdarzeń skryptowych i innych typowych aplikacji do gier, ale nadal zapewnia wiele praktycznych możliwości programowania.
Popularne przykłady z dużą ilością programowania to Unity, UDK, Unreal Engine 4 i CryENGINE
Krok 2. Użyj frameworków i innych narzędzi
Framework jest krokiem poniżej silnika gry, ale nadal zapewnia zestaw narzędzi i interfejsów API (interfejsów aplikacji), aby zaoszczędzić czas i usprawnić projekty kodowania. Potraktuj to jako minimalny poziom oprogramowania, którego będziesz używać w swoim pierwszym projekcie związanym z grą, a nawet wtedy powinieneś czuć się komfortowo przedstawiając się jako programista lub głęboko zainteresować się zakulisową pracą nad silnikami gier. W zależności od używanego frameworka i/lub silnika gry, możesz chcieć wykonać część pracy w dodatkowych, wyspecjalizowanych API, takich jak popularny OpenGL do tworzenia grafiki 3D.
Polycode, Turbulenz i MonoGame to przykłady frameworków stworzonych z myślą o grach 2D i 3D
Krok 3. Wypróbuj IDE
Zintegrowane środowisko programistyczne to kompilator ogólnego przeznaczenia i zbiór plików źródłowych, który ułatwia budowanie złożonych projektów programistycznych. IDE sprawi, że programowanie gry będzie znacznie wygodniejsze, zwłaszcza jeśli ma wbudowane sposoby interakcji z systemami graficznymi i dźwiękowymi.
Visual Studio i Eclipse to dwa przykłady, ale istnieje wiele innych. Poszukaj IDE opartego na języku, który znasz
Krok 4. Naucz się języka programowania
Większość powyższych narzędzi jest oparta na popularnym języku programowania, więc zapoznanie się z dołączonymi samouczkami zapewni dobry początek. Chociaż możesz stworzyć grę w prawie każdym wystarczająco zaawansowanym języku programowania, najpopularniejsze języki to C++ lub C# dla wszystkich urządzeń, Flash ActionScript lub HTML5 dla przeglądarek oraz Java lub Objective C dla urządzeń mobilnych. Są to dobre opcje, jeśli zamierzasz ostatecznie zostać zatrudnionym przez istniejące studio gier, ale wiele niezależnych gier jest tworzonych przy użyciu Pythona, Ruby lub JavaScript.
Część 2 z 2: Tworzenie gry
Krok 1. Stwórz plan gry
Zanim zaczniesz, przedstaw jak najwięcej koncepcji gry, w tym gatunek, nastrój i rodzaj rozgrywki. Jeśli zaczniesz programować, zanim koncepcja stanie się jasna, prawdopodobnie będziesz musiał rozerwać i przepisać znaczną ilość pracy. Prawdopodobnie tak się stanie, ale solidny plan ograniczy te wydarzenia do minimum.
Wszystkie gry, z wyjątkiem najbardziej eksperymentalnych, mają postęp, więc jest to dobre miejsce na rozpoczęcie planowania. Postęp zazwyczaj odbywa się poprzez co najmniej jedną z następujących czynności: odkrywanie więcej na temat fabuły i postaci, podejmowanie decyzji wpływających na fabułę, zdobywanie nowych umiejętności lub wyższych statystyk, odkrywanie nowych obszarów lub rozwiązywanie coraz trudniejszych zagadek
Krok 2. Zbierz swoje zasoby artystyczne
Zbierz lub utwórz wszystkie tekstury, duszki, dźwięki i modele, których będziesz potrzebować w swojej grze. Istnieje wiele kolekcji bezpłatnych zasobów gier, więc poszukaj ich. Jeśli tworzysz grę 2D i nie masz do pomocy artysty, możesz stworzyć własną grafikę pikselową.
Krok 3. Skryptuj swoją grę
Skrypt mówi silnikowi, co ma zrobić i kiedy to zrobić. Jeśli korzystałeś z silnika open source, prawdopodobnie ma już język skryptowy i prawdopodobnie samouczki, które nauczą Cię, jak z niego korzystać. Jeśli zbudujesz własny silnik, będziesz musiał stworzyć własny język skryptowy. Tak czy inaczej, będziesz potrzebować co najmniej tych głównych komponentów:
- Ciągle działająca pętla gry, która sprawdza dane wejściowe użytkownika, przetwarza wynik, przetwarza inne zdarzenia, oblicza, co ma zostać wyświetlone, i wysyła to do karty graficznej. Powinno to działać co najmniej 30 razy na sekundę.
- Skrypty „aktywnego nasłuchiwania”, które sprawdzają zdarzenia i reagują na ich wystąpienie. Na przykład jeden skrypt może obserwować, czy gracz wchodzi w interakcję z drzwiami, a następnie uruchamiać animację „otwierania” i sprawiać, że drzwi nie będą kolidować. Inny skrypt może obserwować, czy trafienie broni styka się z drzwiami, i zamiast tego uruchamia animację „rozwalenia”.
Krok 4. Stwórz indywidualne poziomy
Projektowanie poziomów – które mogą obejmować dosłownie „poziom 1”, obszar, który gracz może zbadać, lub następną rundę gry walki – przetestuje niektóre umiejętności niezwiązane z programowaniem. Zacznij od prostego poziomu przedstawiającego typową rozgrywkę, postępując zgodnie z tymi podstawowymi wytycznymi dla gatunków, które obejmują podróżowanie po środowiskach:
- Utwórz podstawowy zarys terenu.
- Zdecyduj się na podstawową ścieżkę, którą gracz będzie najczęściej przemierzał. Dodaj wyzwania i korzyści (przedmioty) na tej ścieżce. Umieść je blisko siebie, aby uzyskać adrenalinę i emocje, lub dalej od siebie, aby uzyskać bardziej zrelaksowaną atmosferę.
- Zacznij dodawać elementy graficzne. Umieść źródła światła wzdłuż głównej ścieżki, aby zachęcić graczy do podążania nią, i trzymaj boczne ścieżki lub mniej ważne obszary przyciemnione.
- Dopasuj rozgrywkę, styl i otoczenie. Na przykład trzymający w napięciu horror kwitnie na odcinkach pustej eksploracji, przerywanej niespodziewanymi atakami. Niekończąca się nawałnica wrogów przytłacza gracza adrenaliną, a walka, która wymaga starannego planowania taktycznego, może odwrócić uwagę gracza od emocjonalnej atmosfery.
Krok 5. Przetestuj swoją grę
Teraz możesz zobaczyć, w co zmieniła się cała twoja ciężka praca. Przetestuj każdy poziom podczas polerowania i wiele razy po „ukończeniu”. Podejmij świadomą próbę zagrania w grę w sposób, którego nie zamierzałeś, na przykład najpierw przechodząc przez trudniejsze obszary. Co więcej, znajdź testerów, którzy będą mieli świeże spojrzenie na grę i poproś o jak najwięcej opinii.
- Oglądaj, jak ktoś gra, nie udzielając mu rady, chyba że jest to podstawowe informacje samouczka, które nie zostały jeszcze dodane do gry. Frustrujące błędy i punkty, w których gracz utknął, to znaki, że musisz uwzględnić więcej wskazówek.
- Gdy gra (lub przynajmniej poziom) jest w miarę ukończona, spróbuj znaleźć nieznajomych lub znajomych, którzy pomogą w testowaniu rozgrywki. Przyjaciele są zwykle bardziej optymistyczni, co jest świetnym źródłem zachęty, ale nie jest tak pomocne w przewidywaniu reakcji graczy.
Krok 6. Zrób następny krok
Jeśli ukończysz projekt, możesz chcieć udostępnić go za darmo lub wystawić na sprzedaż, ale upewnij się, że zapoznałeś się z warunkami dla wszystkich używanych silników gier lub oprogramowania. Niezależnie od tego, czy ukończysz grę tak, jak sobie wyobrażałeś, możesz chcieć „pożerać” niektóre zasoby i pomysły na inny lub bardziej ambitny projekt, albo wziąć lekcje, których się nauczyłeś i zacząć wszystko od nowa!
Wideo - Korzystając z tej usługi, niektóre informacje mogą być udostępniane YouTube
Porady
- Grafika nie musi być całkowicie trójwymiarowa. Prosta grafika jak w Pokemonach, Mega Man i Tetris nadal bawi ludzi.
- Zawsze zapisuj rzeczy, których potrzebujesz teraz, zamiast rzeczy, których „możesz potrzebować” lub „będziesz potrzebować później”.
- Nie wymyślaj koła na nowo. Jeśli możesz zaimportować bibliotekę, która spełnia to, czego potrzebujesz, skorzystaj z niej lub upewnij się, że masz dobry powód, aby zbudować własną.
