Więdnięcie dębu to agresywna choroba grzybicza, która atakuje wszystkie gatunki dębów, chociaż szczególnie podatne są dęby czerwone. Grzyb zapobiega przemieszczaniu się wody i składników odżywczych przez drzewo, infekując jego układ naczyniowy. Nieleczona może zabić zdrowe drzewo w ciągu kilku miesięcy i pozostawić pobliskie okazy podatne na infekcję. Chociaż nie ma sposobu na uratowanie dębu, gdy znajdzie się w szponach choroby, istnieje kilka kroków, które możesz podjąć, aby powstrzymać rozprzestrzenianie się na swoim podwórku lub w ogrodzie. Obejmują one wstrzykiwanie do zainfekowanych dębów fungicydów o powolnym działaniu, zapobieganie kontaktowi między sąsiednimi drzewami oraz całkowite zniszczenie drzewa, które ulegnie infekcji.
Kroki
Metoda 1 z 3: Identyfikacja częstych objawów
Krok 1. Poszukaj nieparzystych lub przebarwionych liści
Więdnięcie dębu zwykle pojawia się najpierw wśród narośli w koronie (mniej więcej w górnej jednej trzeciej części drzewa). Jeśli liście mają oleisty połysk lub wydają się przybierać nietypowy dla pory roku czerwony, brązowy lub żółty odcień wokół żył lub krawędzi, istnieje ryzyko, że drzewo jest zainfekowane.
- Zbadaj świeżo opadłe liście, aby przyjrzeć się bliżej.
- Jak sama nazwa wskazuje, więdnięcie dębu może czasami powodować więdnięcie, zwijanie się lub więdnięcie liści pozornie zdrowych okazów. Jednak kolor jest często lepszym wskaźnikiem, ponieważ więdnięcie często ma wiele możliwych przyczyn.
Krok 2. Zwróć uwagę, czy twój dąb nieoczekiwanie zaczyna zrzucać liście
Drzewa dotknięte więdnięciem dębu często zrzucają duże ilości zarówno zielonych, jak i przebarwionych liści, nawet w cieplejszych miesiącach, kiedy powinny dobrze prosperować. To normalne, że dęby tracą kilka liści tu i tam, ale duża defoliacja może wskazywać na znacznie poważniejszy problem.
Staraj się nie mylić sezonowego przerzedzania z defoliacją – wiele gatunków dębów zrzuca liście późną zimą lub wczesną wiosną, aby zrobić miejsce na nowy wzrost
Krok 3. Dowiedz się, które odmiany dębu są najbardziej podatne na więdnięcie
Chociaż więdnięcie dębu może wystąpić u każdego gatunku, najczęściej występuje u dębów czerwonych, czarnych i szkarłatnych, które mają mniej naturalnych mechanizmów obronnych przed chorobą. Okazy te powinny być ściśle monitorowane przez wszystkie pory roku i, jeśli to konieczne, leczone lub usuwane, aby nie stały się zagrożeniem.
- Z kolei drzewa z rodziny dębów białych, w tym dęby białe, dęby szypułkowe i dąb bagienny, są bardziej odporne na więdnięcie. W rezultacie objawy u tych gatunków mogą potrwać dłużej.
- W przypadku, gdy jedno z Twoich drzew zacznie wykazywać objawy więdnięcia dębu, natychmiastowe leczenie lub usunięcie zmniejszy ryzyko rozprzestrzeniania się choroby po całym podwórku lub ogrodzie.
Krok 4. Prześlij próbkę tkanki, aby potwierdzić więdnięcie dębu
Tylko dlatego, że drzewo wykazuje objawy charakterystyczne dla więdnięcia dębu, nie oznacza to, że jest zakażone. Aby mieć pewność, konieczne będzie zbadanie drewna z drzewa, które podejrzewasz o chorobę, przez wykwalifikowanego arborystę lub eksperta od chorób drzew. Po zbadaniu próbki będą mogli potwierdzić, czy drzewo padło ofiarą zwiędnięcia dębu.
- Ponieważ zarodniki grzybów, które powodują więdnięcie dębu, są niewidoczne gołym okiem, nie sposób bez cienia wątpliwości stwierdzić, czy dane drzewo jest zainfekowane poza laboratorium.
- Testy próbek tkanek nie zawsze są w 100% dokładne. W niektórych przypadkach wyniki mogą być negatywne, ponieważ choroba nie rozprzestrzeniła się jeszcze na część drzewa, z którego pobrano próbkę.
Metoda 2 z 3: Kontrolowanie rozprzestrzeniania się więdnięcia dębu
Krok 1. Unikaj przycinania drzew, które wykazują oznaki infekcji
Wycinanie chorych drzew pozostawia otwarte rany, które mogą łatwo przyspieszyć rozprzestrzenianie się więdnięcia dębu. Powstały wyciek soków może również przyciągać owady, takie jak chrząszcze, które żywią się dębami. Gdy padlinożercy migrują na inne drzewa, przenoszą ze sobą szkodliwe zarodniki grzybów.
- Nie przycinaj drzew zimą do połowy lata (od 15 lutego do 15 czerwca w USA). To wtedy żerujące chrząszcze są najbardziej aktywne.
- Zawsze dokładnie zdezynfekuj swoje narzędzia ogrodnicze przed i po przycięciu drzewa, w którym zwiędnie dąb.
- Jeśli po prostu musisz przyciąć zainfekowane drzewo lub zrobiłeś to nieświadomie, posmaruj wycięty odcinek warstwą uszczelniacza do ran lub farby lateksowej, aby go zamknąć.
- Jeśli musisz przycinać zimę do połowy lata, powinieneś użyć farby uszczelniającej rany nawet na niezainfekowanych drzewach, ponieważ zapobiegnie to żerowaniu chrząszczy przenoszących grzyby na soku. Jest to szczególnie ważne, jeśli mieszkasz na obszarze, o którym wiesz, że są zainfekowane drzewa.
Krok 2. Przykryj wycięte kikuty dębu grubą warstwą plastiku
Jeśli ściąłeś chore drzewo, ale nie jesteś w stanie od razu zmielić kikuta, nałóż rolkę plastikowej folii na odsłoniętą podstawę i zakop krawędzie pod ziemią. Plastik będzie służył jako tarcza ochronna, która zatrzyma zarodniki grzybów i uniemożliwi im przedostanie się do innych drzew.
Plastikowa osłona powinna pozostać na swoim miejscu, dopóki nie wyrwiesz i odłupujesz kikut lub będzie miał wystarczająco dużo czasu, aby naturalnie zgnić
Krok 3. Spróbuj wykonać wykopy, aby wyciąć zagrożone drzewa
Wykopy polegają na stworzeniu strefy buforowej między zdrowymi i zainfekowanymi drzewami. Zapobiega to rozprzestrzenianiu się grzyba z jednego drzewa na drugie przez przeszczepy korzeniowe. Użyj piły do skał, koparki lub koparko-ładowarki, aby ciąć wystarczająco głęboko w glebie, aby zerwać połączenie korzeniowe. Dęby mają głębokie korzenie, więc aby do nich dotrzeć, trzeba będzie kopać dość głęboko (w większości przypadków co najmniej 120 cm).
- Ciężki sprzęt do kopania, taki jak koparki i koparki, można zazwyczaj wypożyczyć na dzień do użytku domowego.
- Wykopy nie uratują dębu, który już jest chory, ale zapobiegnie więdnięciu zdrowych drzew dzięki wspólnym zasobom gruntowym.
- Po odcięciu połączonych systemów korzeniowych należy ponownie zasypać wykop.
Krok 4. Tłumienie objawów za pomocą zastrzyku z fungicydu
Jeśli masz ukochany dąb, który jeszcze nie padł ofiarą więdnięcia, infekcję można zwalczyć za pomocą specjalnie opracowanej mieszanki fungicydów. Proces ten polega na wywierceniu szeregu małych otworów wokół podstawy drzewa i wypełnieniu ich chemikaliami, które zapobiegają tak szybkiemu namnażaniu się zarodników grzybów.
- Zastrzyki z fungicydów nie są projektem „zrób to sam” – muszą być wykonywane przez licencjonowanego specjalistę z przeszkoleniem w zakresie kontroli nadrzewnych chorób. Skontaktuj się z Departamentem Rolnictwa swojego stanu lub terytorium, aby dowiedzieć się więcej o planowaniu leczenia.
- Należy pamiętać, że zastrzyki z fungicydów są częściej pocieszeniem niż lekarstwem. Regularne zastrzyki mogą pomóc kontrolować infekcję przez miesiące lub lata, ale nie ma gwarancji, że będą w stanie całkowicie uratować drzewo.
- Pamiętaj, że pestycydy chemiczne często nie są bezpieczne dla środowiska.
Metoda 3 z 3: Usuwanie zainfekowanych drzew
Krok 1. Wytnij zainfekowany dąb
Gdy zauważysz, że dane drzewo ma kontraktowe więdnięcie, zazwyczaj nie będziesz miał innego wyboru, jak tylko wyeliminować je ze swojej posesji. Wytnij i zobaczył pień 1–2 stopy (0,30–0,61 m) nad poziomem gruntu, aby go obniżyć. Pamiętaj, aby zawsze zachować niezbędne środki ostrożności podczas ścinania drzew.
- Możliwe jest samodzielne cięcie młodych lub małych gatunków – jeśli masz do czynienia z większym okazem, takim jak dąb czerwony, musisz skontaktować się ze specjalistą od usuwania drzew, aby uzyskać profesjonalną pomoc.
- Pracuj ostrożnie. Martwe i chore dęby często stają się bardzo słabe i mogą niespodziewanie przewrócić się.
Krok 2. Pokrój powalone drzewo na łatwiejsze do opanowania kawałki
Najpierw usuń wszelkie duże, wystające gałęzie lub odgałęzienia. Następnie pokrój pozostały pień na małe odcinki, aby ułatwić jego usunięcie. Ułóż te materiały razem w centralnym miejscu, jak najdalej od niezainfekowanych drzew, aby przygotować je do spalenia, zrębkowania lub późniejszego wywiezienia.
Każda część pnia nie powinna być większa niż około 2-3 stopy (0,61-0,91 m) lub mniej, w zależności od całkowitej średnicy drzewa
Krok 3. Zbierz wszelkie zanieczyszczenia z okolicy
Zbierz wycięte sekcje pnia, gałęzie i łodygi, a także wszelką luźną korę i liście, które mogły zostać uwolnione podczas procesu usuwania. Umieść te materiały w dużym pojemniku, aby odizolować je od zdrowych drzew.
- Pojemnik na szczotki o wysokich ściankach najlepiej sprawdzi się jako zabezpieczenie. Jeśli nie masz dostępu do jednego z tych pojemników, możesz również ciasno zapakować gruz w plandekę lub włożyć go do kilku zamykanych worków na liście.
- Trzymaj części z zainfekowanego dębu w jednej części swojej posesji, aby zminimalizować ryzyko narażenia na pobliskie drzewa.
Krok 4. Całkowicie zniszcz zainfekowany materiał
Najskuteczniejszym sposobem pozbycia się drzewa dotkniętego więdnięciem dębu jest spalenie go tam, gdzie upada. Jeśli nie jest to możliwe, następną najlepszą opcją jest wynajęcie rębaka, aby zredukować drzewo do miazgi aż do pnia. Niezależnie od wybranej metody, bardzo ważne jest, aby zwalony dąb nie pozostał na Twojej posesji, ponieważ choroba nadal może rozprzestrzeniać się z zalegających szczątków.
- Spalanie niszczy zarodniki grzybów odpowiedzialne za rozprzestrzenianie się choroby, zatrzymując ją w jej śladach.
- Wybierając wykwalifikowanego specjalistę od usuwania, który ściągnie dla Ciebie drzewo, upewnij się, że jest on w stanie je ściągnąć i zadbać o jego utylizację.
Porady
- Jeśli masz dąb, co do którego podejrzewasz, że może być dotknięty więdnięciem dębu, skontaktuj się z arborystą lub specjalistą od chorób roślin w Twojej okolicy. Będą w stanie zalecić odpowiedni sposób postępowania ze względu na wielkość, gatunek i lokalizację drzewa, a także dokładny układ podwórka.
- Zachowaj czujność podczas niepogody. Dęby zniszczone przez gwałtowne burze są bardziej narażone na łapanie lub przenoszenie więdnięcia i innych chorób.
