Jeśli potrzebujesz tylko zgiąć drewno do jednorazowego projektu, laminowanie drewna jest najmniej pracochłonną opcją. Parowanie drewna, aby było elastyczne, daje mocniejsze krzywe, ale proces ten wymaga sporej ilości ustawień. Wreszcie, rzaz to szybkie podejście, które wymaga tylko piły, ale wynik jest zbyt słaby, aby można go było zastosować w wielu projektach. Niezależnie od tego, z którego podejścia korzystasz, najpierw poeksperymentuj z zapasowym drewnem, gdy uczysz się podstaw.
Kroki
Metoda 1 z 3: Laminowanie
Krok 1. Utwórz formę do gięcia
Ustaw kompas rysunkowy na grubość swojej tarcicy. Za pomocą cyrkla narysuj dwie linie na stosie sklejki w kształcie, w jakim chcesz wygiąć drewno. Przetnij wzdłuż obu linii piłą taśmową. Teraz masz szczelinę o idealnym rozmiarze dla Twojej tarcicy i dwuczęściową formę ze sklejki do ściskania tarcicy z obu stron.
- Alternatywnie, po prostu wytnij jedną linię, aby utworzyć wewnętrzną krzywiznę i użyj zacisków, aby docisnąć do niej tarcicę.
- Po zwolnieniu drewna tą metodą nastąpi niewielkie odskoczenie. Zegnij go nieco dalej niż chcesz uzyskać ostateczny kształt.
Krok 2. Strugaj tarcicę w cienkie paski
Po ponownym sklejeniu paski te będą znacznie bardziej elastyczne niż oryginalna tarcica. Możesz użyć dowolnego rodzaju drewna, ale drewno o usłojeniu krzyżowym i drewno z sękami mogą się złamać. Rozprostuj go na paski zgodnie z tym, jak daleko zamierzasz go zgiąć:
- W przypadku łuku o promieniu od 2 do 4 cali (5–10 cm) strugaj drewno w paski 3/32" (2,4 mm).
- W przypadku łuku o promieniu od 4 do 8 cali (10–20 cm) spłaszczyć do 1/8 cala (3,2 mm).
- W przypadku promienia od 8 do 12 cali (20–30 cm) spłaszczyć do 3/16" (4,8 mm).
- Dla promienia większego niż 12 cali (30 cm), płaszczyzna do 1/4" (6,4 mm).
- Są to wskazówki, które należy wykorzystać jako punkt wyjścia. Gatunek drewna i nachylenie słojów wpływają na wynik, więc być może trzeba będzie poeksperymentować.
Krok 3. Namocz paski w gorącej wodzie (opcjonalnie)
Dzięki temu drewno będzie bardziej elastyczne, co może być konieczne przy ciasnych zakrętach. Jednak, aby uzyskać najlepsze wyniki, będziesz musiał utrzymywać drewno w stanie mokrym przez pierwsze trzy lub cztery godziny po zgięciu. Pomiń ten krok, jeśli wolisz mniej czasochłonne podejście lub jeśli tworzysz tylko niewielkie zagięcia.
Krok 4. Natychmiast sklej paski
Praca ze świeżo struganymi powierzchniami zwiększy siłę wiązania. Możesz użyć żywicy epoksydowej, poliuretanowej, alifatycznej lub dowolnego kleju o wysokiej wytrzymałości, który działa na drewno i spełnia potrzeby Twojego projektu.
- Rozprowadź klej tak równomiernie, jak to możliwe. Toczenie pręta gwintowanego 3/8" (9,5 mm) po drewnie może dać lepsze wyniki niż szczotkowanie po kleju.
- Przed przyklejeniem odwróć co drugi pasek od końca do końca. Zapobiegnie to wyrównaniu się zbocza ziarna, usuwając linie osłabienia.
Krok 5. Przymocuj drewno do formy do gięcia
Zegnij laminowane drewno wzdłuż przygotowanego kawałka sklejki. Zaciśnij go mocno w kilku miejscach. Im więcej użyjesz klamer, tym mniejsze prawdopodobieństwo pojawienia się szczelin między listwami i tym bardziej drewno osiągnie pożądany kształt.
Krok 6. Pozostaw drewno, aż klej stwardnieje
Sprawdź instrukcje na etykiecie kleju dotyczące czasu utwardzania. (Jeśli nie jest napisane, odczekaj 24 godziny.) Następnie drewno powinno pozostać w nowym kształcie.
Jeśli namoczyłeś drewno, nie zapomnij, aby było mokre przez pierwsze trzy lub cztery godziny
Metoda 2 z 3: Gięcie parowe
Krok 1. Wybierz swoje drewno
Do gotowania na parze nadają się zarówno zielone, jak i suszone powietrzem drewno liściaste. Ryzyko złamania jest zbyt wysokie w przypadku drewna suszonego w piecu, drewna iglastego i każdego tarcicy o wilgotności mniejszej niż 10% (15% w przypadku ciasnych zgięć). Zalecana jest tarcica prostoziarnista z minimalnymi sękami, ale można użyć tarcicy o ziarnie krzyżowym o nachyleniu słojów mniejszym niż 1:15.
Hackberry i dąb należą do najlepszych gatunków drewna liściastego do tego podejścia; kawałek o grubości 1 cala (2,5 cm) może wygiąć się do promienia krzywizny tak ciasnego jak 2 cale (5 cm). Klon, czereśnia i topola są podatne na uszkodzenia i akceptują tylko niewielkie wygięcia
Krok 2. Zbuduj skrzynkę parową
Zbuduj pudło na pióro i wpust wystarczająco duże, aby utrzymać drewno z sklejki jodłowej o grubości ¾ (19 mm). Zamontuj drzwiczki na zawiasach na każdym końcu i uszczelnij połączenia silikonem i śrubami. Włóż mosiężne pręty lub drewniane kołki po bokach, na których można oprzeć drewno, aby para mogła krążyć wokół niego. Pozostaw pudełko niepomalowane i niezapieczętowane, aby mogło wyschnąć między użyciami.
- Jeśli parujesz tylko części wielkości laski lub mniejsze, możesz zamiast tego użyć rury ABS o średnicy od 2 do 4 cali (5–10 cm).
- Inną alternatywą jest wtopienie 6 mil polietylenu w plastikową torbę wokół tarcicy. Następnie możesz zgiąć tarcicę, gdy jest jeszcze w worku parowym, aby uzyskać maksymalną elastyczność.
Krok 3. Skonfiguruj zbiórkę pary i drenaż
Możesz użyć czajnika elektrycznego jako źródła pary do gotowania na parze kawałków 1" x 2" (19 x 38 mm) lub mniejszych. W przypadku większych kawałków użyj czystego szybkowaru, metalowej puszki po gazie lub innego dużego pojemnika nad elektryczną płytą grzejną; lub wypożycz parowiec do tapet. Podłącz źródło pary do pudełka w następujący sposób:
- Podłącz wąż o średnicy 1½" (3,8 cm) do źródła pary za pomocą ciasno dopasowanych nakrętek. W razie potrzeby wytnij otwór w źródle pary, aby go pomieścić.
- Wytnij otwór w podstawie pudełka i przymocuj drugi koniec węża.
- Wywierć kilka małych otworów drenażowych w podstawie pudełka, szczególnie w jednym końcu. Ustaw pudełko tak, aby pochylało się w tym kierunku.
- Opcjonalnie wywierć otwór w górnej części pudełka i zatkaj go korkiem. Pozwala to na włożenie termometru.
Krok 4. Zbuduj formę do gięcia
Użyj piły taśmowej, aby przyciąć stos sklejki do kształtu wewnętrznej krzywej. Przykręć sklejkę do stołu, aby utworzyć formę do zginania drewna po odparowaniu. Aby zapobiec odpryskom zewnętrznej krzywizny, możesz albo uformować podobny grzbiet ze sklejki (wystarczy wyciąć grubość tarcicy z pozostałej sklejki) lub przymocować do stołu metalowy pasek do gięcia. O ile nie zginasz tylko lekkiej krzywej, będziesz musiał również umieścić zaciski na końcach tarcicy.
- Metalowe paski mogą odbarwić drewno. Jeśli jest to problem, użyj zbyt dużego kawałka drewna i usuń dotknięty obszar.
- Jeśli będziesz zginać drewno do promienia krzywizny mniejszego niż 4" (10 cm), będziesz potrzebować mocniejszego materiału, aby go zgiąć. Odetnij wierzchołek narożnika sklejki i zastąp go kawałkiem twardego drewna.
Krok 5. Paruj drewno
Włóż drewno do pudełka, zamknij je i podgrzej dużo wody, aby wytworzyła się para. Zgodnie z ogólną zasadą, drewno wymaga parowania przez godzinę na cal (2,5 cm) grubości w temperaturze 100ºC 212ºF. Włóż również kilka kawałków testowanego drewna, abyś mógł poeksperymentować, ponieważ wilgotność, gatunek drewna i inne czynniki wpływają na zachowanie drewna. (Na przykład, jeśli twoje drewno ma wilgotność powyżej 20%, możesz potrzebować parować tylko przez pół godziny na cal.)
- Jeśli masz termometr, użyj małego otworu w górnej części pudełka, aby sprawdzić temperaturę. Jeśli jest zbyt chłodno, zawiń pudełko w materiał izolujący.
- Aby uniknąć oparzeń parą, podczas otwierania pojemnika na parę noś rękawice robocze i nie odwracaj twarzy.
Krok 6. Zegnij drewno na formę
Ciepło i wilgoć z pary zmiękczą ligninę, substancję odpowiedzialną za sztywny kształt drewna. Zaraz po parowaniu umieść drewno na jednym elemencie końcowym formy do gięcia. Zaczynając od tego końca, zginaj drewno wokół swojej postaci w umiarkowanym, stałym tempie. Mocno ściśnij drewno między dwoma kawałkami sklejki (lub sklejką i podkładką). Jeśli drewno nie jest zabezpieczone, zewnętrzna krawędź może się rozciągnąć i osłabić.
- Jeśli drewno pęka, potrzebuje więcej pary.
- Jeśli drewno marszczy się wzdłuż wewnętrznej krawędzi, może być zbyt długo parowane lub może być zbyt mocno ściskane.
Krok 7. Pozostaw drewno do ostygnięcia i wyschnięcia
Czas trwania różni się w zależności od rodzaju drewna, grubości i przeznaczenia. Jako punkt wyjścia, drewno należy przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu przez 24 godziny przed wyjęciem go z formy do gięcia. Jeśli wystarczająco się ochłodzi, tarcica powinna zachowywać swój nowy kształt w nieskończoność.
Metoda 3 z 3: Rozdarcie
Krok 1. Zaplanuj swój projekt
Nacięcie to tylko cięcie piłą, a nacięcie oznacza wycięcie szeregu tych nacięć, aby drewno mogło się zginać. Rezultat jest znacznie słabszy niż w przypadku innych metod gięcia drewna, ale zachowuje on trwałą elastyczność drewna wzdłuż tej krzywej. Jest to również najszybsze podejście i nie wymaga specjalnego sprzętu.
Krok 2. Wytnij szereg rowków pod ziarnem
Cięcia muszą przebiegać pod włos, aby zmniejszyć ryzyko rozłupywania drewna. Użyj piły stołowej, aby wykonać te cięcia wzdłuż części drewna, którą chcesz zgiąć. Rozłóż swoje kawałki równomiernie (i blisko siebie) za pomocą przyrządu lub użyj wizualnego wskaźnika na stole, aby uzyskać stałą odległość między cięciami.
Krok 3. Przytnij prawie do krawędzi drewna
Aby wygiąć drewno bardziej niż lekką krzywiznę, musisz przeciąć drewno prawie całkowicie. Pozostaw tylko cienką krawędź, aby utrzymać drewno razem.
Krok 4. Zegnij drewno do wewnątrz
Zegnij drewno tak, aby „grzbiety” pozostawione przez dotyk cięcia, tworząc pojedynczą krawędź przenoszącą naprężenia. Możesz teraz utrzymać zgięcie na miejscu, mocując oba końce tarcicy do stabilnego przedmiotu. Pamiętaj, że jest to słaby zakręt i nie polegaj na nim, aby utrzymać dużą wagę lub stres.
Krok 5. W razie potrzeby wypełnij nacięcia
Jeśli chcesz ukryć luki pozostawione przez piłę, zatkaj je wypełniaczem do drewna, który pasuje do Twojej tarcicy. Ewentualnie zostaw drewno bez zmian, jeśli wolisz estetykę lub chcesz wygiąć je pod różnymi kątami.
Porady
- Pamiętaj, że im większa i gładsza krzywa, tym łatwiej ją zginać. Zastanów się nad zmianą projektu dla projektu, jeśli jest zbyt wiele małych krzywizn, lub ukształtuj drewno za pomocą routera zamiast go zginać.
- W operacjach komercyjnych można rozważyć moczenie drewna w bezwodnym amoniaku. Po całkowitym nasączeniu drewna wygina się pod lekkim naciskiem i po wyschnięciu zachowuje swój nowy kształt. Niestety ta substancja chemiczna jest wyjątkowo żrąca i może wytwarzać śmiertelne opary, co czyni ją zbyt niebezpieczną dla większości projektów domowych. Nie można giąć drewna za pomocą domowego amoniaku. Mocznik jest bezpieczniejszą alternatywą, ale wymaga precyzyjnych i długich etapów suszenia i podgrzewania.
Ostrzeżenia
- Ostrzeżenie o odłamkach.
- Nóż i inne ostre narzędzia.
- Zaangażowane elektronarzędzia.
