Radio UHF to pasmo komunikacyjne krótkiego zasięgu. Fale radiowe w tym paśmie są kompaktowe, dzięki czemu idealnie nadają się do mówienia w ciasnych przestrzeniach, takich jak wewnątrz budynku. Są mniej przydatne na długich dystansach lub terenach zewnętrznych z szerokimi przeszkodami, takimi jak drzewa, skały i ściany. Aby korzystać z UHF, dostrój radio do częstotliwości około 460-470 MHz. Wybierz kanał radiowy, uważając, aby unikać tych, które nie są zastrzeżone lub licencjonowane. Upewnij się, że masz niezbędne licencje (w USA). Naciśnij przycisk transmisji, aby Twój głos był słyszany przez każdego, kto korzysta z tego samego kanału, i zwolnij, aby powrócić do trybu odbioru.
Kroki
Część 1 z 2: Obsługa radia UHF
Krok 1. Wybierz radio dostrojone do publicznych częstotliwości „Ultra-high frequency” (lub UHF)
UHF to duża część widma radiowego od 300 MHz do 3 GHz, ale określone pasma (grupy) częstotliwości są dostępne do użytku publicznego, mniej więcej w zakresie od 460 do 480 MHz, w zależności od miejsca zamieszkania. Przed zakupem sprawdź oznakowanie na opakowaniu. Większość urządzeń UHF, w tym radiotelefonów przenośnych, zostanie automatycznie ustawionych na korzystanie z określonych częstotliwości. Wiele radiotelefonów może monitorować inne częstotliwości poza pasmem UHF.
- Wiele innych licencjonowanych usług wykorzystuje inne części widma UHF, w tym telefony komórkowe i WIFI, operacje komercyjne i agencje bezpieczeństwa publicznego, dlatego ważne jest, aby nadajniki kanałów publicznych używały tylko określonych częstotliwości.
- W Ameryce 22 kanały Family Radio Service (FRS) i 30 kanałów General Mobile Radio Service (GMRS) istnieją między częstotliwościami 462-467,725 MHz.
- W Australii i Nowej Zelandii 80 kanałów tak zwanego Citizen’s Band Radio (CB) ma częstotliwość od 476,4250–47,4125 MHz. Zauważ, że jest to zupełnie inne niż 40-kanałowa „Citizens Band Radio Service” w USA, znajdująca się w zakresie 27 MHz.
- W razie potrzeby można uzyskać przenośną, mobilną lub bazową antenę zgodną z tymi częstotliwościami, zapewniającą radiotelefonowi lepszy zasięg. Znajdź je online lub w sklepach z elektroniką. Anteny UHF są na ogół dość krótkie, ponieważ wydajna antena „ćwierćfalowa” ma około sześciu cali długości.
Krok 2. Włącz radio i wybierz kanał
Włącz wybór tunera w radiu. Jeśli jest to starsza jednostka bez już ustawionych kanałów, będziesz musiał dostroić się do określonej częstotliwości, aby z niej skorzystać. Kanały UHF są oddalone od siebie o 12 kH i można je znaleźć, obracając pokrętło wyboru kanału. Twoje urządzenie może zamiast tego mieć przyciski do wybierania kanałów w górę i w dół. Publiczne pasmo radiowe UHF jest podzielone na od 50 do 80 kanałów, w zależności od regionu.
- Kanały GMRS współdzielą wiele z tych samych częstotliwości co 22 kanały FRS. Wiele urządzeń przenośnych było w przeszłości sprzedawanych z ustawieniami FRS i GMRS. W USA wymagana jest osobista licencja FCC na korzystanie z radia GMRS poza 22 współdzielonymi kanałami FRS lub z mocą wyjściową wyższą niż autoryzowana dla FRS (np. 2 waty na 1-7 lub 15-22 i pół wat na 8-14) lub bez anteny, która jest nieusuwalną integralną częścią nadajnika typu FRS.
- Na przykład, dostroić się do 462.5625, (pierwszy kanał FRS) dla współdzielonego kanału FRS/GMRS.
- Niektóre odbiorniki radiowe mają sterowanie „squelch” lub „cicho”, które można regulować w celu ograniczenia szumu spowodowanego zakłóceniami słabych sygnałów. Reguluj squelch, aż usłyszysz bardzo mały szum lub tylko silne, lokalne transmisje.
Krok 3. Naciśnij przycisk transmisji, aby porozmawiać
Każdy, kto widział krótkofalówkę, będzie miał pomysł na obsługę radia UHF. Poczekaj, aż inne osoby na kanale przestaną mówić, jeśli coś usłyszysz. Naciśnij przycisk transmisji, często znajdujący się z boku urządzenia. Mów do mikrofonu, który znajduje się na froncie przenośnego radia lub na dołączonym zestawie słuchawkowym z mikrofonem. W większych radiotelefonach użyj ręcznego mikrofonu podłączonego do radiotelefonu na kablu i jego przycisku nadawania. Gdy będziesz mówić, Twój głos zostanie wysłany na wybranym przez Ciebie kanale. Każdy, kto dostroi się do tego kanału, usłyszy. Po zwolnieniu przycisku radio przestaje nadawać i powraca do trybu odbioru.
Krok 4. Postępuj zgodnie z odpowiednią etykietą radiową
Duża część etykiety to uprzejmość. Nie przerywaj innym, chyba że masz nagły wypadek. Wymyśl unikalny znak wywoławczy, którym może być wszystko, co tylko chcesz, oprócz imienia i nazwiska. Używaj znaków wywoławczych, aby odpowiadać innym i podawaj swoje co około dziesięć minut, aby sprawdzić, czy radio jest nadal w zasięgu innych. Staraj się, aby Twoje zdania były jasne i na temat.
- W USA każdy, kto używa nadajnika GMRS, musi posiadać znak wywoławczy wydany przez FCC i podawać go na końcu każdej transmisji lub grupy transmisji lub co 15 minut w długich seriach transmisji.
- Użyj słowa „wyczyść” lub „przejdź i wyjdź” i swojego znaku wywoławczego po zakończeniu rozmowy, aby wskazać, że inni mogą korzystać z kanału.
- Naucz się innych zwrotów radiowych, takich jak „przerwa, przerwa, przerwa” lub „MAYDAY, MAYDAY, MAYDAY” w sytuacjach awaryjnych. Naucz się międzynarodowego alfabetu fonetycznego (Alpha, Bravo, Charlie, itp.), a także do przeliterowania słów, które pomogą w nagłych wypadkach lub gdy odbiór jest słaby lub zniekształcony.
- Niektóre kanały są zarezerwowane do określonych zastosowań przez prawo lub konwencję.. Kiedy już dodzwonisz się do kogoś, używając kanału „przywołania”, oboje powinniście zmienić swoje radia, aby wybrać inny dostępny kanał.
Część 2 z 2: Wybór kanału radiowego
Krok 1. Dowiedz się, czy potrzebujesz licencji na niektóre urządzenia i kanały
Sprawdź przepisy swojego rządu przed użyciem radia do nadawania.
- W USA wszystkie nadajniki radiowe muszą być certyfikowane przez producenta pod kątem zgodności z określonymi przepisami i posiadać etykietę FCC-ID związaną z testowaniem i certyfikacją do użytku w pasmach FRS lub GMRS. W szczególności radioamator nie może być legalnie używany w USA do nadawania na częstotliwościach FRS lub GMRS, z wyjątkiem pewnych ograniczonych zastosowań awaryjnych, dopuszczonych przez ustawę.
- Obecnie w Ameryce potrzebna jest również indywidualna (osobista) licencja wydana przez FCC, aby nadawać za pomocą „radia GMRS”. Licencja GMRS jest wymagana na przykład do transmisji w radiu o mocy wyjściowej przekraczającej 2 waty, nawet przy użyciu częstotliwości „FRS”.
- W USA kombinacje radiotelefonów FRS/GMRS mogą zużywać 2 waty na kanałach 1-7 i 15-22. Gdy wybierzesz kanały 8-14, twoje radio będzie działać tylko poniżej limitu połowy wata. Do korzystania z częstotliwości FRS nie jest wymagana osobista licencja, ponieważ operator certyfikowanej jednostki FRS otrzymuje „licencję według zasady”. Jednostka FRS może również komunikować się z jednostką GMRS.
- W australijskim i nowozelandzkim systemie CB nie potrzebujesz licencji.
Krok 2. Unikaj zarezerwowanych kanałów
Niektóre kanały są przeznaczone do pełnienia określonych funkcji. Inne odwiedzane są przez lokalne grupy osób pełniących określone funkcje. Sprawdź dokumentację w swojej okolicy, aby dowiedzieć się, jak korzystać z kanałów.
- Na przykład w Australii i Nowej Zelandii 5 i 35 są używane w nagłych wypadkach..
- W Australii i Nowej Zelandii kanał 11 służy do nawiązywania z kimś kontaktu. Kanały 31-38 i 71-78 są zarezerwowane do kontaktu z przemiennikami dupleksowymi.
- Ponadto użytkownicy CB radio mają tendencję do otwierania 1-8 dla komunikacji na odległość, 10 dla klubów i gości parkowych, 11 dla zlokalizowania kogoś innego i 40 dla kierowców ciężarówek.
- W Ameryce, niektóre obszary mogą wykorzystywać kanał 6 GMRS (472.6725) jako kanał sygnalizacji niebezpieczeństwa, czasami również skonfigurowany w radiotelefonach FRS/GMRS jako kanał 20, ale z ograniczeniem do 2 watów mocy wyjściowej. Kanał FRS 3 (462.6125) jest również używany jako częstotliwość w niebezpieczeństwie.
- Istnieje 8 częstotliwości GMRS (w USA) zarezerwowanych do użytku jako wejścia do przemienników, ogólnie w zakresie od 467,550 do 467,725. Ich przypisania do kanałów różnią się w zależności od różnych producentów urządzeń radiowych, np. 1-8 na niektórych i 15-22 na innych.
Krok 3. Wprowadź kod prywatności, aby zmniejszyć hałas, gdy kanały publiczne są zajęte
Radiotelefon może mieć ustawienie umożliwiające wybór kodu, takie jak przycisk wprowadzania drugiego kanału. Ustaw swój główny kanał przed wybraniem kodu prywatności. Kiedy ustawisz kod, twoje radio wyłączy wszystkie rozmowy na tym kanale poza tymi, które pochodzą od osób używających tego samego kodu.
- Różni producenci mają różne kody. Na przykład Motorola używa kodów 1-38, z których wszystkie prowadzą do różnych częstotliwości prywatności.
- Korzystanie z kodów prywatności nie sprawia, że „zatłoczone kanały” stają się mniej zatłoczone i może przyczynić się do bardziej niezamierzonych zakłóceń. Ponieważ nie możesz „słyszeć” innych, którzy już rozmawiają na kanale, gdy twoje kody prywatności są aktywne w twojej jednostce, trudniej jest uniknąć włamania niż czekać na swoją kolej.
- Kanały prywatności nie są prywatne. Każdy, kto jest na wybranym przez Ciebie standardowym kanale, usłyszy Cię. Nie usłyszysz ich, ponieważ nie używają Twojego kodu prywatności.
Krok 4. Korzystaj z radia UHF zgodnie z prawem
W różnych krajach obowiązują różne ograniczenia dotyczące tego, jak i kiedy można korzystać z publicznego pasma UHF. Zgodnie z amerykańskimi przepisami FCC nie wolno Ci przesyłać reklam, przekazywać wiadomości, za którą otrzymujesz wynagrodzenie, przekazywać nieprzyzwoitości lub wulgaryzmów, celowo przeszkadzać innym ani przesyłać w celach przestępczych, fałszywych lub zwodniczych.
- Generalnie jesteś zobowiązany do udostępnienia kanału na wypadek sytuacji awaryjnych i próby udzielenia pomocy innym, którzy nadają sygnał o niebezpieczeństwie. Przekazywanie celowo fałszywych sygnałów o niebezpieczeństwie jest niezgodne z prawem.
- Osobiste usługi radiowe są wspólne dla wszystkich. Oczekuje się od Ciebie współpracy przy koordynowaniu transmisji w celu uniknięcia zakłóceń i efektywnego wykorzystania kanałów.
- Możliwe jest posiadanie radia w paśmie publicznym UHF (lub przynajmniej odbiornika UHF) połączonego z możliwością monitorowania transmisji w innych pasmach, takich jak alerty pogodowe, samochody wyścigowe lub kanały bezpieczeństwa publicznego. W niektórych stanach USA obowiązują przepisy, które ograniczają lub zabraniają posiadania lub używania odbiorników zdolnych do monitorowania komunikacji policyjnej. To do Ciebie należy znajomość i przestrzeganie przepisów obowiązujących w Twojej okolicy.
- Kary za naruszenie przepisów FCC (oraz ustawy o komunikacji: 47 USC § 501) mogą skutkować surowymi grzywnami, a nawet konfiskatą sprzętu, a nawet więzieniem federalnym.
