Dungeons & Dragons to naprawdę dobra gra do grania, gdy jesteś znudzony lub jeśli chcesz poszerzyć sferę swojej wyobraźni. W końcu gra z taką głębią naprawdę wymaga dużo pracy, aby ją dobrze zagrać. Oto kilka rzeczy do zrobienia, aby móc zagrać w tę wspaniałą grę.
Kroki
Przykładowe kampanie
Kampania Dungeons and Dragons Night of the Lichen
Wsparcie wikiHow i odblokuj wszystkie próbki.
Dungeons and Dragons Kampania Greenwind Depths
Wsparcie wikiHow i odblokuj wszystkie próbki.
Dungeons and Dragons Kampania Flayer's Valley
Wsparcie wikiHow i odblokuj wszystkie próbki.
Część 1 z 4: Zapoznanie się z podstawami
Krok 1. Kup podręczniki
Aby móc grać w Dungeons & Dragons, znane również jako D&D lub częściej DnD, musisz znać zasady. Jeśli nie możesz znaleźć sklepu, w którym można kupić książki, spróbuj jakiejś witryny, takiej jak amazon.com. Przeczytaj podręczniki do momentu, aż zrozumiesz podstawowe zasady.
Istnieje kilka edycji gry, z różnymi zasadami i procedurami. Piąta edycja jest uważana za najbardziej przyjazną dla użytkownika i najłatwiejszą do pobrania. Piąta edycja jest również najbardziej aktualna od 2021 roku
Krok 2. Zrozum rasę
Istnieją różne rasy, którymi może być twoja postać. Różnią się one nieco w zależności od edycji, ale najczęstsze to człowiek, krasnolud, elf, niziołek, półelf, półork i gnom. Różne rasy będą miały różne wrodzone zdolności, zalety i wady. Wpłynie to na to, jak twoja postać radzi sobie w życiu.
Krok 3. Zrozum klasę
Klasa to to, co robi twoja postać, w czym jest dobra lub co postanowiła zrobić ze swoim życiem. Co ważne, determinuje umiejętności, jakie będą posiadać, co wpływa na rolę, jaką Twoja postać będzie odgrywać w grupie. Ważne jest, aby wybrać klasę, która pasuje do twojej rasy. Klasy są ponownie różne w zależności od wydania. Popularne klasy to wojownik, łotrzyk i czarodziej.
Krok 4. Zrozum wyrównanie
Twoja postać będzie miała również moralne wyrównanie, które musisz wziąć pod uwagę. Pomoże ci to określić, jak twoja postać zareaguje w określonych sytuacjach, a także jakie decyzje podejmie.
Krok 5. Zrozum rolę kości
Podczas gry w DnD używa się kilku kostek. Nie są to zwykłe kości, ale raczej specjalne kości z niezwykłą liczbą ścianek. Najpopularniejszą kostką DnD jest klasyczna k20 (szybko po niej następuje k10), ale będziesz potrzebować kilku innych. Najlepszą opcją jest zakup pełnego zestawu w lokalnym sklepie z grami.
Kości będą używane prawie za każdym razem, gdy gracz lub Mistrz Podziemi (DM) podejmie akcję. Trudność lub szansa, że coś się wydarzy, jest przypisana do konkretnego typu kości. Rzucasz, a jeśli liczba jest wystarczająco wysoka, akcja może się wydarzyć, przebiegając dobrze, okropnie lub dowolną liczbę innych wyników określonych przez DM
Część 2 z 4: Przygotowanie gry
Krok 1. Dołącz do gry
Najprostszym, najlepszym i najłatwiejszym sposobem rozpoczęcia jest dołączenie do istniejącej grupy. Jeśli jesteś mniej uzdolniony społecznie niż przeciętny, może to wydawać się zniechęcające, ale ostatecznie może być świetnym sposobem na nawiązanie nowych znajomości. Możesz przeszukiwać lokalne fora, pytać o minusy lub pytać lub reklamować się w lokalnym sklepie z grami. Wiele uniwersytetów i szkół wyższych, a także niektóre szkoły średnie również będą miały kluby.
Musisz wysłać e-mail, zadzwonić i/lub spotkać się z osobą prowadzącą grupę i poprosić o dołączenie do gry. Najważniejszą rzeczą, którą chcesz ustalić, jest wiek lub grupa społeczna. D&D to zajęcie, które może cieszyć się grupą w różnym wieku, ale niekoniecznie chcesz być jedynym nastolatkiem w pokoju pełnym 40-latków
Krok 2. Zorganizuj własną grę
To wymaga trochę więcej pracy z Twojej strony. Możesz reklamować się w wielu lokalizacjach opisanych powyżej lub rekrutować przyjaciół, rodzinę lub współpracowników do wspólnej zabawy.
Krok 3. Wyznacz Mistrza Podziemi (DM)
Jeśli to ty organizujesz grę, prawdopodobnie będziesz to ty. DM powinien dobrze znać zasady, a przynajmniej być chętny do nauki i prowadzenia gry. Przed pierwszą sesją będą chcieli trochę przygotować przygodę.
Ta osoba powinna kupić lub już mieć kopie podstawowych instrukcji: Podręcznik gracza, Poradnik mistrza lochów i Podręcznik potworów (I). Dostępnych jest mnóstwo książek, ale do uruchomienia gry potrzebujesz tylko tych trzech
Krok 4. Znajdź miejsce do zabawy
Zazwyczaj dotyczy to stołu z kilkoma krzesłami wokół niego i zwykle znajduje się w domu/mieszkaniu DM (nie z jakiegoś naprawdę dobrego powodu, wydaje się, że tak to się układa). Powinno to być miejsce bez rozpraszania uwagi, takie jak telewizor lub inne osoby, które nie będą grać, chociaż niektóre lokalne puby lub sklepy z grami czasami specjalizują się w zapewnianiu udogodnień dla grup za opłatą lub za darmo.
Część 3 z 4: Granie w grę
Krok 1. Pokaż się
Oczywiście będziesz musiał pojawić się w nocy gry. D&D to zobowiązanie, ponieważ trudno jest cieszyć się grą, jeśli ciągle brakuje członków grupy. Dołączając do gry, powinieneś być chętny i przygotowany do pracy z ich harmonogramem.
Krok 2. Twórz postacie
W pierwszej sesji będziesz musiał stworzyć swoje postacie. Można to zrobić samodzielnie, przed spotkaniem w grupie lub razem. Wspólne tworzenie postaci powinno prowadzić do bardziej zbalansowanej drużyny, ponieważ możesz omówić, co jest potrzebne. Robienie tego razem jest również pomocne dla nowych lub niedoświadczonych graczy.
- Upewnij się, że wszyscy mają pustą kartę postaci lub poproś wszystkich, aby korzystali z programu takiego jak Redblade, aby uzyskać pomoc w tworzeniu swoich kartek.
- Przeczytaj instrukcje dotyczące tworzenia postaci w Podręczniku Gracza i niech wszyscy oprócz DM stworzyli postać.
- Zwróć uwagę na różnice między rasami i klasami, które wzajemnie się uzupełniają. Na przykład, jeśli zdecydujesz się zostać wojownikiem i jest to twój pierwszy raz, człowiek lub półork będzie o wiele lepszym wyborem niż elf lub gnom. Z drugiej strony, jeśli chcesz wyzwania, wypróbuj dowolnego mnicha lub rzucającego zaklęcia (czarnoksiężnika, druida, kleryka, czarodzieja itp.)
- Postać, którą utworzysz, będzie nazywana twoją postacią gracza (PC). Wszystkie inne postacie znajdujące się w świecie gry, które nie są kontrolowane przez Gracza, nazywane są Postaciami Niezależnymi (NPC) i będą kontrolowane przez Mistrza Podziemi.
Krok 3. Rozpocznij swoją przygodę
Możesz przejść do tego kroku w pierwszej sesji po zakończeniu tworzenia postaci lub może to być również druga sesja. Tak czy inaczej, od tego momentu wszyscy zaczynacie grać w tę grę.
- Każdy gracz kontroluje swoje własne komputery. Nie możesz kontrolować komputera innych ludzi, ani nie możesz kontrolować NPC.
- DM opisze, gdzie jesteś i co jest wokół ciebie.
- Wszyscy gracze na zmianę mówią DM, jaką akcję chcieliby wykonać w odpowiedzi. DM odpowie na każde pytanie i wyjaśni, jaki będzie wynik każdego działania.
- Gra będzie kontynuowana w ten sposób, tam iz powrotem między graczami a DM.
Krok 4. Koniec gry - Większość sesji kończy się o określonej godzinie lub w jej pobliżu
Średni czas zależy od tego, jak często grasz – jeśli możesz grać raz w tygodniu, to te sesje mogą trwać tylko cztery godziny, natomiast jeśli możesz grać tylko raz w miesiącu, każdy może zdecydować się na sesje ośmiogodzinne. Niezależnie od tego, co wolisz, DM zazwyczaj śledzi czas i w razie potrzeby ogłasza koniec gry.
Większość DM woli tworzyć epizodyczne „wieszaki na klifie” tuż przed jakąś akcją, na której można się zatrzymać. Zasadniczo zatrzymuje to przygodę w intrygującym punkcie, więc podekscytowanie tym, jak zostanie rozwiązane podczas następnej sesji, jest wysokie wśród graczy. Podobnie jak program telewizyjny, zachęci to wszystkich do powrotu następnym razem
Część 4 z 4: Przykładowa rozgrywka
Krok 1. Uruchom grę
Rozpocznij grę od DM mówiącego ci, gdzie jesteś i kilku ogólnych pomysłów na temat twojego otoczenia, takich jak: „Znalazłeś się na bagnach. Na północy możesz zobaczyć dom. Na zachodzie możesz iść dalej w bagno. Przejścia wschodnie i południowe są zablokowane przez gęsty wzrost”.
- Gracz 1: „Powoli ruszam na północ, dobywając miecza na wypadek, gdyby coś nas zaatakowało”.
- Gracz 2: „Jak głęboka jest woda bagienna?”
- Gracz 3: „Czy dom jest w dobrym stanie?”
- Gracz 4: „Ja też przenoszę się na północ”.
- DM: „Oboje zaczynacie powoli przemieszczać się na północ, błoto wsysa wam buty spod linii wodnej. Woda jest głęboka na około półtorej stopy; generalnie po goleń. {Player 3}, próbujecie określić jakość domu, w którym się znajdujesz. Sprawdź percepcję."
- Gracz 3, który próbuje sprawdzić, czy może zrobić coś, co może, ale nie musi być wykonalne, jest proszony o wykonanie „testu percepcji”. Rzuci dwudziestościenną kostką (k20) i doda do tego swoją umiejętność percepcji. DM w tajemnicy określi liczbę, która reprezentuje, jak trudno byłoby odnieść sukces; nazywa się to „DC”. Jeśli suma gracza jest równa lub wyższa od DC, próba jest udana. Więcej szczegółów na temat tego, jak to działa, można znaleźć w Podręczniku gracza lub w SRD (Dokument referencyjny systemu).
- Gracz 3 rzuca 13 na d20. Dodaje +3, które ma w Spot, co daje jej komputerowi 16, aby zobaczyć stan domu. DM uczynił DC 10, ponieważ było to dość łatwe do zauważenia.
- DM: „Mrużąc oczy na konstrukcję, widzisz, że wydaje się przechylać trochę w bok, z deskami w oknach. Mało prawdopodobne, żeby ktoś tam kiedyś mieszkał, ale co do tego, co tam mieszka… cóż, ty nie są zbyt pewni."
Krok 2. Poszukaj innych przykładów
Dodatkowe przykłady rozgrywki znajdują się w Podręczniku Gracza i Przewodniku Mistrza Podziemi.
Wideo - Korzystając z tej usługi, niektóre informacje mogą być udostępniane YouTube
Porady
- Początkujący powinni trzymać się standardowych ras i klas postaci, które można znaleźć w Podręczniku gracza.
- Istnieją moduły gry (mapy i historie, które zawierają różne rodzaje spotkań, takie jak: potwory, NPC i lokalizacje skarbów) dostępne zarówno w książkach, jak i w Internecie, które mogą pomóc DM, jeśli nie chce ich tworzyć. To świetne miejsce na rozpoczęcie nowych czatów.
- Wyznacz twórcę map/wykonawcę notatek spośród pozostałych graczy. Ten krok jest opcjonalny, ale dzięki temu wyeliminujesz wiele cofnięć i zapomnianych wskazówek.
- Kości są określane przez liczbę boków, więc k20 odnosi się do kości dwudziestościennej. Czasami będziesz potrzebować d2 lub d3, ponieważ nie istnieją, użyj d6 z 1, 2, 3=1 i 4, 5, 6=2 lub po prostu uczciwą monetą (d2) i 1, 2=1; 3, 4=2 i 5, 6=3 (d3). Liczba poprzedzająca „d” to liczba kostek; więc 3k6 to trzy kości sześciościenne.
- Ciesz się czasem spędzonym razem, niezależnie od wyniku przygody. Chodzi o to, żeby dobrze się bawić. Niektórzy ludzie mogą myśleć, że ta zasada nie ma zastosowania i mogą wpadać w napady złości, jeśli nie pójdzie dobrze. Jeśli tak się stanie, nie wstydź się poprosić swojego DM o wyrzucenie go.
- Nie bój się odgrywać ról! Staraj się mówić rzeczy, które powiedziałaby twoja postać, zamiast mówić współczesnym slangiem. Nie musisz zadzierać wszystkiego z Ty lub Milorda, ale średniowieczny łucznik nie powiedziałby „Koleś!” lub „To zła bestia!”
- W grach D&D rzucasz różnymi kośćmi (od k4 do k20 - od 4 do 20-ściennych), aby określić wyniki wielu akcji pod przymusem, czy wynik może mieć nietrywialne reperkusje lub czy akcja jest wystarczająco trudna dla postaci być nieudanym. Przykłady mogą obejmować sukces lub porażkę w walce, próbę przeskoczenia dużego dołu, jak dobrze reprezentowałeś się w rozmowach z księciem, czy mogłeś zostać na galopującym koniu w deszczu, będąc w stanie zobaczyć coś z daleka, itp.
Ostrzeżenia
- Nie wszyscy zrozumieją radość z odgrywania ról. To ich problem, nie twój. Baw się bez względu na to, co mówią.
- Dobrze jest odgrywać role, ale nie przesadzaj. Na przykład, nie musisz zawsze mówić takie rzeczy jak: „Cześć mój suzerenie, ale jeśli mój sztylet nie wyląduje z powrotem w moim pończoszcu, będę musiał rozłożyć cię i motylkiem na drzewie. Huzzah!"
- Dobrym pomysłem jest posiadanie systemu siatki gry, aby wyeliminować wszelkie nieporozumienia dotyczące tego, gdzie wszyscy są porównywani z miejscem, w którym znajdują się potwory.
- Stopień odgrywania ról często zależy od grupy, z którą grasz. Dowiedz się, jak daleko posunęli się oni w odgrywaniu ról i ile komedii jest w nią wkomponowanych.
- Jeśli inni nie grają ról, nie jest to problem, z którym powinieneś się rozłączyć. Wielu nie odgrywa ról, ponieważ ma silne przekonania przeciwko czarom i może czuć się niekomfortowo, gdy ktoś zachowuje się tak, jakby mógł rzucać zaklęcia. Inni po prostu czują się skrępowani, grając „udajmy” jako dorośli i wolą skupić się na aspekcie gry D&D. Nadal możesz świetnie się bawić grając w D&D z ludźmi, którzy nie chcą odgrywać ról!
- Skupienie się na przygodzie z przyjaciółmi może być trudne. Sesje gier często przechodzą w pogawędkę. Ty decydujesz, czy to jest dobre, czy złe.
- Pamiętaj, aby nie wykorzystywać wiedzy, którą posiadasz, ale nie swojej postaci, aby wpływać na jej działania. Robienie tego nazywa się „metagamingiem” i jest generalnie niepożądane w odgrywaniu ról, ponieważ może powodować napięte zanurzenie się w grze i przerywa spotkania, które są zbalansowane wokół postaci, które nie wiedzą wszystkiego o spotkaniu. Metagaming można również uznać za oszustwo.
- Upewnij się, że wszyscy grają w tę samą edycję. Istnieją poważne zmiany z jednej edycji do drugiej, a nawet trzecia edycja do V3.5 zawiera pewne duże zmiany. Jeśli nie będziesz ostrożny, możesz stworzyć postać, która nie będzie działać poprawnie z powodu pomieszania zasad lub taka, która wydaje się być złamana (bardzo dobra, zwykle z powodu exploitów) z powodu używania zasad z zła edycja, która ma inny balans niż aktualnie używana.
- Nie rób zabierz ze sobą gości na niezapowiedziane sesje. Zawsze pytaj DM oraz właściciel lokacji, w której grasz, zanim pojawisz się z kimkolwiek! Widzowie zazwyczaj bardziej rozpraszają uwagę niż cokolwiek innego i sprawią, że wiele osób poczuje się nieswojo. Dotyczy to zwłaszcza właściciela lokalizacji. Bycie uprzejmym i pełnym szacunku jest zawsze ważne.
- Nie wyrzucaj k10 z wielokrotnością dziesięciu. Ta centylowa kostka jest przydatna podczas rzucania k100, ponieważ jest wyraźnie oznaczona i pozwala graczom od razu wiedzieć, która cyfra jest cyfrą dziesiątek na rzucie k100.
