Jeśli rozumiesz, jak czytać akordy fortepianowe, możesz usiąść i zagrać prawie każdą piosenkę z podstawową tabelą akordów – nie musisz nawet uczyć się zbyt wiele teorii muzyki ani umieć czytać nuty. Notacje akordów mogą być onieśmielające, ale nabiorą większego sensu, gdy nauczysz się swoich skal i trochę zrozumiesz teorię akordów fortepianu.
Kroki
Metoda 1 z 3: Czytanie wykresów akordów
Krok 1. Znajdź wykres akordów
Normalny zapis nutowy miałby dokładnie te nuty akordu symbolizowane na pięciolinii. W przypadku wykresu akordów masz po prostu serię liter i cyfr, które reprezentują każdy akord.
Nazwa akordu mówi, jak zbudować akord na pianinie. Daje informacje o tym, które klawisze należy przyłożyć, aby zagrać ten akord
Krok 2. Zidentyfikuj prymę akordu
Na wykresie akordów pryma jest pierwszą wielką literą nazwy akordu. Pryma jest pierwszą nutą, którą grasz, i nutą, na której zbudowana jest reszta akordu.
Wszystkie pozostałe nuty w akordzie są zwykle nazywane w odniesieniu do nuty prymy. Na przykład akord septymowy jest nazwany, ponieważ ostatnia nuta w akordzie jest septymą oddaloną od prymy
Krok 3. Usłysz różnicę między akordami durowymi i molowymi
Akordy durowe i molowe to jedne z najbardziej podstawowych akordów, które składają się na zdecydowaną większość utworów, które można zagrać na pianinie. Akord molowy to zasadniczo akord durowy odwrócony do góry nogami.
- Akordy durowe i akordy molowe są akordami trzydźwiękowymi. Akordy durowe są zazwyczaj zapisywane wielką literą prymy. Jednak akordy septymowe są wyjątkiem od tej reguły. Jeśli widzisz „C7” na wykresie akordów, oznacza to akord C Seventh, który różni się od akordu C Major Seventh. W przypadku akordów septymowych zobaczysz słowo „dur” skrócone przez „M” lub „maj” po prymie.
- W przypadku akordów molowych po wielkiej literze będzie małe „m”. Kiedy grasz akord molowy, środkowa nuta jest obniżana o pół kroku w stosunku do akordu durowego, ale pozostałe dwie nuty pozostają takie same. Nadaje to akordowi molowemu smutniejszego, poważniejszego tonu.
Krok 4. Znajdź ostre i płaskie
Wiele klawiszy ma w nazwach krzyżyki lub bemole, zwykle reprezentowane w nazwie akordu jako „#” dla krzyżyka lub „b” dla bemolu. Odpowiadają one czarnym klawiszom na twoim pianinie.
- Czarny klawisz po prawej stronie lub powyżej białego klawisza jest ostrym klawiszem. Na przykład czarny klawisz bezpośrednio na prawo od C to Cs. Z drugiej strony czarny klawisz bezpośrednio na lewo lub poniżej białego klawisza jest płaskim.
- Czarne klawisze znajdują się po prawej i lewej stronie różnych białych klawiszy. Tak więc ten sam czarny klawisz, który można uznać za cis, można również uznać za des. Pamiętaj o tym, gdy próbujesz znaleźć nuty na klawiaturze fortepianu.
Krok 5. Zacznij od prostych akordów
Istnieje 6 podstawowych akordów, które można zagrać na pianinie tylko za pomocą białych klawiszy – 3 akordy durowe i 3 akordy molowe. Możesz odtwarzać utwory używając tych akordów, nie martwiąc się o krzyżyki i bemole.
Trzy główne akordy to C, G i F. Trzy akordy molowe to a-moll, d-moll i e-moll. Te akordy są dobrym miejscem na rozpoczęcie, jeśli dopiero zaczynasz grać na pianinie
Krok 6. Przeczytaj następną część notacji, aby zbudować akord
Po prymie i czy akord jest durowy czy molowy, nazwa akordu zawiera inne informacje potrzebne do zagrania akordu na pianinie.
- Różne rodzaje akordów są budowane na różne sposoby. Aby zrozumieć to z nazwy akordu, musisz nauczyć się trochę słownictwa. Na przykład, jeśli widzisz „Caug” na wykresie akordów, musisz zagrać wzmocniony akord C. Kiedy powiększasz akord, bierzesz akord durowy i podnosisz ostatnią nutę o pół kroku. Ponieważ akord C-dur byłby C-E-G, a akord „Caug” byłby ostry C-E-G.
- Zmniejszony akord jest tworzony w prawie odwrotny sposób, obniżając środkową i ostatnią nutę o pół kroku. Na przykład, jeśli zobaczysz nazwę „Cdim” na wykresie akordów, zagrasz C-E flat-G. Możesz również myśleć o Cdim jako akordzie molowym C z kwintą obniżoną o pół kroku.
Krok 7. Zapamiętaj wspólne akordy
Sprawdź wykresy akordów dla niektórych swoich ulubionych utworów, aby zobaczyć, które akordy pojawiają się najczęściej. Zapisz je i zapamiętaj nuty, które grasz. Za każdym razem, gdy zobaczysz tę notację, będziesz wiedział, jaki akord zagrać, bez konieczności zagłębiania się w teorię muzyki.
Wyszukaj w Internecie tabele palcowania, które pokażą Ci, gdzie umieścić palce w przypadku określonych akordów. Możesz zidentyfikować „kształty akordów”, które pozostaną takie same bez względu na nutę prymy. Musisz położyć pierwszy palec na klawiszu, który odpowiada prymie
Metoda 2 z 3: Skale uczenia się
Krok 1. Zidentyfikuj całe i pół kroki
Jeśli spojrzysz na klawiaturę fortepianu, zobaczysz białe klawisze z czarnymi klawiszami między nimi. Czarne klawisze są pogrupowane parami iw grupach po 3 z odstępem pomiędzy nimi. Wzór powtarza się w górę iw dół na całej klawiaturze.
- Odległość między białym klawiszem a czarnym klawiszem tuż obok to pół kroku. Odległość między 2 białymi klawiszami, między którymi znajduje się czarny klawisz, to cały krok.
- Ćwicz wykonywanie całych i pół kroków w górę iw dół na klawiaturze, aby uzyskać praktyczne zrozumienie, jak działają i jak nuty są ze sobą powiązane.
Krok 2. Zagraj w skalę dla różnych klawiszy
Skala dla klawisza zaczyna się od prymy tego klawisza. Wszystkie łuski są zgodne ze wzorem „cała-cała-cała-cała-cała-pół-cała”. Po znalezieniu prymy możesz zagrać całą skalę, postępując zgodnie z tym wzorem.
- Możesz znaleźć wagę samodzielnie, nie martwiąc się o jakiekolwiek nuty. Zacznij od C i graj każdym białym klawiszem, aż dojdziesz do następnego C na klawiaturze. Właśnie grałeś w gamie C-dur, która używa tylko białych klawiszy.
- Przejdź do D i postępuj zgodnie z tym samym wzorcem krokowym „cała-cała-cała-cała-cała-połowa”, aby znaleźć skalę D-dur. Podążając tym samym wzorem o jeden klawisz dalej, musisz teraz użyć 2 czarnych klawiszy – Fis i Cis.
- Możesz śledzić ten wzór z dowolnego klawisza na pianinie, aby uzyskać skalę dla tej nuty. Kiedy twoje palce przyzwyczają się do grania schematu, może się okazać, że potrafisz grać skalę bez patrzenia na klawisze.
Krok 3. Poszukaj akordów w skali
Gdy znasz skalę, możesz znaleźć wszystkie akordy durowe, układając nuty w stosunku do nuty prymy. Utwórz akord, grając 3 lub 4 nuty skali, zaczynając od prymy.
- Akord durowy to główny akord utworzony przez pierwszą, trzecią i piątą nutę w skali prymy. Na przykład, ponieważ pierwsze 5 nut gamy C to C-D-E-F-G, akord C-dur to C-E-G.
- Aby stworzyć akord molowy, trzecia nuta jest obniżona o pół kroku. Na przykład C-moll to C-E flat-G. Jeśli zagrasz akord durowy, a następnie akord molowy dla tej samej prymy, możesz usłyszeć różnicę między dwoma rodzajami akordów.
Krok 4. Porównaj nazwy akordów z nutami skali
Znając skalę, możesz dowiedzieć się, jak zagrać akord, patrząc na nazwę akordu. Nazwa akordu mówi, jak ten konkretny akord różni się od akordu durowego.
Na przykład z akordem septymowym grasz 4 nuty zamiast 3; czwarty to siódma nuta w skali obniżona o pół kroku. Więc jeśli widzisz „C7”, wiesz, jak grać płasko w C-E-G-B
Metoda 3 z 3: Zrozumienie teorii akordów
Krok 1. Znajdź sygnaturę
Symbole na początku linii pięciolinii na fragmencie nutowym pokazują, jak grać piosenkę. Po symbolu klucza wiolinowego, aby zidentyfikować klucz wiolinowy lub basowy, zobaczysz tonację i metrum.
- Sygnatura tonacji wskazuje tonację, w której utwór jest odtwarzany. Jeśli jest to tonacja inna niż C-dur, gdzieś będzie zawierała krzyżyki lub bemole. Te krzyżyki lub bemola są odnotowywane na początku utworu muzycznego.
- Sygnatura przykluczowa oznacza, że za każdym razem, gdy zagrasz tę nutę w całym utworze, zagrasz wskazany krzyżyk lub bemol, a nie nutę nieprzypadkową. Na przykład gama G-dur zawiera fis, więc w przypadku tonacji G-dur nad linią pięciolinii, która reprezentuje nutę F, zobaczysz znak krzyżyka (#).
Krok 2. Zbuduj akord durowy
Akord durowy to najprostszy rodzaj akordu, jaki możesz zagrać. Jest to 3-dźwiękowy akord złożony z pierwszej, trzeciej i piątej nuty na skali prymy. Inne akordy obejmują zmianę akordu durowego.
- Możesz zacząć od akordu C-dur, ponieważ jest to chyba najłatwiejsze. Znajdź klawisz C na swoim pianinie, a następnie pomiń biały klawisz i umieść kolejny palec na trzecim klawiszu. Pomiń kolejny biały klawisz i umieść trzeci palec na piątym klawiszu. Zagraj te 3 nuty w tym samym czasie i masz akord C-dur.
- Stosując tę samą teorię, trzymaj rękę w tej samej pozycji, ale przesuń jeden klawisz na klawisz D na pianinie. Zwróć uwagę, gdzie teraz opadają twoje palce. Powinny być umieszczone nad D, Fis i A. Jeśli zagrasz te 3 nuty razem, zagrasz akord D-dur.
Krok 3. Zbuduj akord molowy
Akord molowy jest grany tak samo jak akord durowy, z tym wyjątkiem, że zamiast grać środkową nutę lub trzecią nutę skali, grasz klawisz bezpośrednio po lewej stronie lub o pół kroku niżej. Wszystkie akordy molowe są zbudowane w ten sam sposób.
- Na przykład dla akordu C-dur zagrasz C, E, G, ale dla C-moll zagrasz C, E-flat, G.
- Możesz postępować zgodnie z tą teorią, aby utworzyć wszystkie akordy molowe w ten sam sposób, w jaki utworzyłeś wszystkie akordy durowe.
Krok 4. Zastosuj teorię akordów do akordów septymowych
Akordy septymowe biorą swoją nazwę od tego, że grasz 4 nuty w akordzie, przy czym czwarta nuta jest siódmą nutą w skali prymy.
- W przypadku akordu durowego z septymą grasz po prostu pierwszą, tercję, piątą i septymę gamy durowej. Na przykład w przypadku C-dur Siódmego, oznaczonego jako „CM7” lub „Cmaj7”, zagrasz C-E-G-B.
- Dla każdego akordu septymowego, który nie jest wielką septymą, chcesz obniżyć septymę o pół kroku. Na przykład C7 byłoby płaskie C-E-G-B. C-moll 7, w skrócie „Cm7”, to akord c-moll plus obniżona septyma: C-E-G-B.
Krok 5. Przejdź do zawieszonych akordów
Zawieszony akord ma niedokończony dźwięk, ponieważ trzecią nutę gamy durowej zastępujemy czwartą nutą. Aby to zapamiętać, pomyśl o zawieszeniu palca nad trzecią nutą i rzuceniu go dalej na czwartą.
- Ostatecznie grasz zwykły akord durowy, z wyjątkiem tego, że zamiast pierwszej, trzeciej i piątej nuty skali grasz pierwszą, czwartą i piątą nutę.
- Zawieszone akordy mogą być reprezentowane na wykresach akordów za pomocą skrótu „sus” (skrót od „suspended”) lub z cyfrą 4 po prymie (aby wskazać, że grasz akord durowy z czwartą nutą zamiast trzeciej).
Krok 6. Użyj teorii akordów, aby zrozumieć bardziej złożone akordy
Gdy zrozumiesz teorię różnych akordów i ich związek z akordami durowymi, możesz łączyć różne wariacje, aby tworzyć bardziej złożone akordy.
- Na przykład, możesz utworzyć zawieszony akord septymowy, łącząc akord zawieszony z akordem septymowym. Zagraj czwartą nutę gamy durowej zamiast trzeciej, a następnie zagraj obniżoną siódmą nutę. Wszystkie 4 nuty zagrane razem będą zawieszonym akordem septymowym.
- Chociaż te złożone akordy są rzadko używane w muzyce popularnej, jeśli rozumiesz teorię akordów, nie będziesz miał problemu z ich odtworzeniem, gdy zobaczysz je na wykresach akordów lub w zapisach nutowych.
