Jak opowiadać: 15 kroków (ze zdjęciami)

Spisu treści:

Jak opowiadać: 15 kroków (ze zdjęciami)
Jak opowiadać: 15 kroków (ze zdjęciami)
Anonim

Niezależnie od tego, czy opowiadasz książkę profesjonalnie, czy czytasz wiersz na głos na zajęciach, sposób, w jaki przedstawiasz historię, ma ogromne znaczenie. Musisz zaznajomić się z materiałem i zrozumieć, co składa się na świetną, wciągającą narrację. Gdy to zrobisz, ożywisz historię i zostawisz publiczność siedzącą na skraju swoich miejsc.

Kroki

Część 1 z 3: Techniki mówienia

Opowiedz krok 1
Opowiedz krok 1

Krok 1. Uzyskaj komfort czytania i mówienia w tym samym czasie

Jest to naprawdę ważne, jeśli opowiadasz historię lub wiersz, czytając go ze strony. Możesz także zapamiętywać, co może pomóc, ale chcesz mieć pewność, że umiesz czytać coś na głos.

  • Przeczytaj to więcej niż raz. Zwłaszcza jeśli masz zamiar występować przed ludźmi, chcesz wielokrotnie przeczytać to, co opowiadasz, aby przyzwyczaić się do słów i móc spojrzeć w górę na publiczność.
  • Złap rytm słów. Zauważysz, że w przypadku wierszy i opowiadań, a nawet opowiadań, które są tylko werbalne, długość zdań i użyte słowa tworzą pewien rytm. Przyzwyczaj się do tego rytmu poprzez praktykę, abyś mógł dobrze oddać historię lub wiersz, na głos.
  • Staraj się nie czytać po prostu opowiadania lub wiersza ze strony. Narracja oznacza, że bierzesz aktywny udział w angażowaniu odbiorców i odgrywaniu narracji. Podczas czytania patrz w górę, aby spojrzeć w oczy swoich odbiorców.
Opowiedz krok 2
Opowiedz krok 2

Krok 2. Zmodyfikuj ton, prędkość i głośność

Aby opowiedzieć historię w ciekawy sposób, będziesz chciał zmieniać swój głos pod względem szybkości, głośności, tonu, kadencji. Jeśli mówisz tylko jednym tonem (monotonem), znudzisz słuchaczy, bez względu na to, jak interesująca jest sama historia.

  • Chcesz, aby twój ton pasował do tonu historii. Na przykład, nie chcesz mówić poufnie, kiedy opowiadasz epicką historię (jak Beowulf), ale nie chciałbyś, aby twój głos stał się epicki, gdybyś opowiadał humorystyczny wiersz Shell Silverstein lub lekki puszysty romans.
  • Upewnij się, że prowadzisz narrację powoli. Kiedy czytasz na głos lub opowiadasz historię publiczności, chcesz mówić wolniej, niż gdybyś po prostu prowadziła rozmowę. Powolne mówienie pozwala uchwycić odbiorców i w pełni docenić historię lub wiersz. Dobrze jest mieć przy sobie wodę podczas opowiadania i zatrzymać się i wypić łyk, aby zwolnić.
  • Chcesz przekazać swój głos, ale nie chcesz krzyczeć. Oddychaj i mów przez przeponę. Jako ćwiczenie, które pomoże ci dowiedzieć się, jak to zrobić: stań prosto z ręką na brzuchu. Wdychaj i wydychaj, czując, jak twój żołądek unosi się i opada, kiedy to robisz. Policz do dziesięciu podczas wdechu, a następnie odlicz od dziesięciu podczas wydechu. Twój brzuch powinien zacząć się relaksować. Będziesz chciał mówić w tym stanie relaksu.
Opowiedz krok 3
Opowiedz krok 3

Krok 3. Mów wyraźnie

Wiele osób nie mówi poprawnie lub wystarczająco wyraźnie, gdy próbują opowiadać. Chcesz mieć pewność, że Twoi odbiorcy słyszą i rozumieją, co mówisz. Unikaj mamrotania lub mówienia zbyt cicho.

  • Poprawnie artykuluj swoje dźwięki. Artykulacja zasadniczo oznacza prawidłowe wymawianie dźwięków, a nie wymawianie słów. Dźwięki, na których należy się skupić, to: b, d, g, dz (j w galarecie), p, t, k, ts, (ch w chłodnym). Podkreślenie tych dźwięków sprawi, że Twoja mowa będzie bardziej wyraźna dla odbiorców.
  • Wymawiaj słowa poprawnie. Upewnij się, że wiesz, co oznaczają wszystkie słowa w Twojej historii lub wierszu i jak je poprawnie wypowiedzieć. Jeśli masz problemy z zapamiętaniem wymowy, napisz dla siebie mały przewodnik obok danego słowa, abyś mógł je dobrze wypowiadać podczas narracji.
  • Unikaj słów „umm” i zastępczych słów, takich jak „lubię”. Chociaż te słowa są dobre do regularnej rozmowy, sprawią, że będziesz brzmiał mniej pewnie w swojej narracji i odciągną uwagę odbiorców.
Opowiedz krok 4
Opowiedz krok 4

Krok 4. Podkreśl odpowiednie części opowiadania lub wiersza

Chcesz mieć pewność, że Twoi odbiorcy rozumieją najważniejsze części wiersza lub historii. Ponieważ opowiadasz na głos, musisz pokazać im te części swoim głosem.

  • Zatopienie głosu w cichych tonach i pochylenie się do przodu, aby zaangażować publiczność w ważne części historii, może być świetnym sposobem na ich zaintrygowanie. Upewnij się, że nadal dokonujesz projekcji, nawet jeśli mówisz ciszej i ostrożniej.
  • Na przykład: jeśli opowiadasz o Harrym Potterze i Kamieniu Filozoficznym (pierwsza książka), chciałbyś podkreślić fragmenty historii, takie jak Harry mierzący się z Voldemortem lub Harry wygrywający mecz quidditcha, chwytając znicz w usta.
  • Wiersze mają w swojej strukturze wpisane szczególne akcenty. Oznacza to zwrócenie uwagi na to, jak wiersz jest sformatowany (czym jest metrum), abyś wiedział, jakie sylaby podkreślić w swojej narracji.
Opowiedz krok 5
Opowiedz krok 5

Krok 5. Zatrzymaj się w odpowiednich miejscach

Chcesz uniknąć przepychania się przez swoją narrację. Czytanie lub opowiadanie na głos historii lub wiersza nie jest wyścigiem. Zamiast tego upewnij się, że robisz pauzy w odpowiednich momentach, aby Twoi widzowie mogli w pełni przyswoić to, co słyszą.

  • Zatrzymaj się po szczególnie zabawnej lub emocjonalnej części narracji, aby dać widzom czas na reakcję. Staraj się unikać pomijania ważnych części narracji bez przerwy. Na przykład: jeśli opowiadasz humorystyczną historię, możesz zatrzymać się w miarę dochodzenia do puenty, aby ludzie zaczęli się śmiać, gdy widzą, dokąd zmierza ta historia.
  • Często interpunkcja jest dobrym miejscem na przerwę. Kiedy czytasz poezję na głos, upewnij się, że nie robisz pauzy na końcach wierszy, ale w miejscach, w których interpunkcja (przecinek, kropka itp.) oznacza pauzę.
  • Dobrym przykładem odpowiednich pauz jest Władca Pierścieni. Czytając pracę nie na głos, można zauważyć nadmiar przecinków, do tego stopnia, że wygląda na to, że Tolkien nie umiał używać przecinków. Teraz, jeśli opowiadasz książkę na głos, okazuje się, że te przecinki są idealnymi przerwami w słownym opowiadaniu historii.

Część 2 z 3: Posiadanie dobrej narracji

Opowiedz krok 6
Opowiedz krok 6

Krok 1. Ustaw nastrój

Kiedy opowiadasz coś (historię, wiersz, dowcip), chcesz mieć pewność, że masz odpowiedni nastrój. Oznacza to ustalenie miejsca i czasu opowieści, opowiedzenie jej tak, aby widzowie poczuli się tam, i nadanie historii bezpośredniości.

  • Podaj trochę tła historii. Jakie jest to miejsce? Jaki jest moment (czy zdarzyło się to w twoim życiu? czyjejś? czy to historia sprzed lat?)? Wszystkie te rzeczy mogą pomóc utrwalić narrację w umysłach odbiorców.
  • Powiedz z właściwego punktu widzenia. Czy to twoja historia, czy ci się to przydarzyło? Ktoś kogo znasz? Czy jest to historia, którą ludzie będą zaznajomieni (jak na przykład Kopciuszek)? Upewnij się, że opowiadasz historię z właściwego punktu widzenia.
  • Jeśli opowiadasz historię, zwłaszcza taką, która ci się przydarzyła, zamiast opowiadać na podstawie pisanej historii lub wiersza, chcesz opowiedzieć ją w czasie teraźniejszym. Sprawia to, że narracja jest bardziej bezpośrednia dla odbiorców i łatwiej wciąga ich w historię.
Opowiedz krok 7
Opowiedz krok 7

Krok 2. Miej odpowiednią strukturę historii

Kiedy opowiadasz historię, zwłaszcza taką, którą sam wymyśliłeś lub byłeś z tobą spokrewniony, chcesz mieć pewność, że masz strukturę opowieści, która zainteresuje odbiorców. Ludzie opowiadają i opowiadają historie od tysięcy lat, więc istnieje kilka parametrów, które mogą ulepszyć twoją historię.

  • Twoja historia powinna mieć strukturę przyczynowo-skutkową, bez względu na to, jaka jest historia. Oznacza to, że coś się dzieje, a potem coś innego jest skutkiem przyczyny, pierwsza rzecz. Pomyśl o tym słowem ponieważ. „Ze względu na przyczynę nastąpił skutek”.
  • Na przykład: Twoja komediowa historia jest uruchamiana przez rozlanie wody na podłogę. Taka jest przyczyna, skutek jest taki, że poślizgniesz się na niej w kulminacyjnym momencie opowieści. „Ponieważ wcześniej rozlałeś wodę na podłogę, poślizgnęłaś się na niej, grając w berka”.
  • Przedstaw konflikt wcześnie. Konflikt i rozwiązanie konfliktu jest tym, co sprawia, że publiczność interesuje się historią. Poświęcenie zbyt dużej ilości czasu na wprowadzenie go lub zbyt częste odwracanie się od niego zmniejszy zainteresowanie odbiorców. Na przykład: jeśli opowiadasz historię Kopciuszka, nie chcesz mówić o jej życiu przed przybyciem przybranej rodziny. Rodzina pasierbów jest konfliktem w tej historii, więc należy ją wprowadzić wcześnie.
Opowiedz krok 8
Opowiedz krok 8

Krok 3. Udostępnij właściwe dane

Szczegóły mogą tworzyć lub przerywać narrację. Jeśli udostępnisz zbyt wiele szczegółów, przytłoczysz odbiorców lub ich znudzisz. Za mało szczegółów, a publiczność nie będzie miała zbyt dużego wyczucia narracji.

  • Wybierz szczegóły, które są istotne dla wyniku historii. Aby ponownie użyć Kopciuszka jako przykładu: nie musisz drobiazgowo opisywać wszystkich obowiązków, które musi wykonać dla przyrodniego zła, ale opis obowiązków, które wykonuje jej macocha, aby nie mogła iść do domu piłki są ważne, ponieważ utrudniają rozwiązanie fabuły.
  • Możesz także podać kilka interesujących lub humorystycznych szczegółów posypanych narracją. Nie przytłaczaj nimi swoich odbiorców, ale niektórzy mogą się trochę pośmiać lub zainteresować narracją.
  • Unikaj zbyt ogólnikowych informacji. W przypadku Kopciuszka, jeśli nie powiesz publiczności, kto rzuca piłkę lub skąd pochodzi sukienka i kapcie, po prostu zdezorientujesz słuchaczy.
Opowiedz krok 9
Opowiedz krok 9

Krok 4. Bądź konsekwentny w swojej historii

Opowieść, którą opowiadasz, może zawierać smoki i magię, które mogą natychmiast przenieść osobę z jednego miejsca do drugiego, ale dopóki jest to spójne, widzowie mogą zawiesić niedowierzanie. Teraz jednak, jeśli dodasz statek kosmiczny do miksu bez wcześniejszego śladu science-fiction, wyrzucisz publiczność z historii.

Chcesz również upewnić się, że postacie w twojej historii również działają konsekwentnie. Jeśli masz postać, która zaczyna historię będąc bardzo nieśmiałą, prawdopodobnie nie zmierzą się od razu ze swoim martwym tatą bez dużego rozwoju postaci

Opowiedz krok 10
Opowiedz krok 10

Krok 5. Miej odpowiednią długość

Trudno określić, jaka jest odpowiednia długość opowiadania lub wiersza. To jest coś, o czym musisz sam zdecydować, ale zdecydowanie jest kilka rzeczy, które powinieneś wziąć pod uwagę w odniesieniu do długości. Mogą one pomóc Ci zdecydować, jak długo to zrobić.

  • Krótsza historia jest łatwiejsza do przeprowadzenia, zwłaszcza jeśli dopiero zaczynasz narrację. Nadal potrzeba czasu, aby upewnić się, że wszystkie szczegóły są prawidłowe, że trafisz we właściwy ton, z odpowiednią prędkością i tak dalej.
  • Jeśli masz zamiar opowiedzieć długą historię, upewnij się, że musi być długa i nie jest nudna. Czasami można wyciąć szczegóły, aby długa historia była krótsza i bardziej zwinna, dzięki czemu jest bardziej interesująca.

Część 3 z 3: Unikanie typowych błędów

Opowiedz krok 11
Opowiedz krok 11

Krok 1. Używaj odpowiednio swojego głosu

Dwa z największych problemów, jakie ludzie robią, gdy próbują opowiadać, to mówienie zbyt szybko i niezmienianie głosu. Te dwa problemy idą w parze, ponieważ trudno jest zmienić swój głos, gdy przelatujesz przez swoją narrację z prędkością światła.

  • Obserwuj swój oddech i przerwy, jeśli martwisz się, że mówisz zbyt szybko. Jeśli nie bierzesz głębokich, powolnych oddechów, prawdopodobnie jedziesz za szybko. Jeśli nie robisz pauzy, to na pewno będziesz pościć, a publiczność będzie miała trudności z nadążaniem za nimi.
  • Upewnij się, że używasz fleksyjnych słów i sylab, aby nie mówić po prostu jednym tonem. To jeden z najlepszych sposobów na podtrzymanie zainteresowania odbiorców, nawet jeśli sama historia nie jest najciekawsza.
Opowiedz krok 12
Opowiedz krok 12

Krok 2. Przejdź do historii

Innym problemem jest zbyt szybkie dotarcie do fabuły i zbyt częste objazdy. Od czasu do czasu na bok nie stanowi problemu, zwłaszcza jeśli ma charakter informacyjny lub humorystyczny. W przeciwnym razie trzymaj się głównej historii, ponieważ właśnie o tym chcą usłyszeć Twoi odbiorcy.

  • Unikaj „wstępnej wędrówki”. Rozpoczynając narrację, zrób możliwie najkrótsze przedstawienie siebie i pracy. Twoi odbiorcy nie chcą słyszeć, jak ta historia przyszła do ciebie we śnie itp. itd. Chcą ją usłyszeć.
  • Nie włócz się w trakcie opowieści. Trzymaj się podstawowych wątków historii i nie przechodź do innych wspomnień lub innych niezmiernie zabawnych rzeczy, o których właśnie pomyślałeś. Zbyt wiele pobocznych wędrówek i stracisz publiczność.
Opowiedz krok 13
Opowiedz krok 13

Krok 3. Unikaj dzielenia się zbyt dużą ilością opinii/wniosków/moralności

Kiedy opowiadasz historię, czy to swoją, czy cudzą, twoi odbiorcy nie chcą twojego moralnego wglądu. Pomyśl o historiach, które pamiętasz z dzieciństwa (jak bajki Ezopa). Większość, jeśli nie wszyscy, mieli trochę moralności. Czy w ogóle to pamiętasz, czy pamiętasz tylko historię?

Historie są zbudowane na faktach, faktach narracyjnych. Podążanie za tymi faktami zapewni moralność, opinię lub wgląd w to, czy wyartykułujesz, co to właściwie jest

Opowiedz krok 14
Opowiedz krok 14

Krok 4. Ćwicz

Wydaje się to oczywistym krokiem, ale tak często ludzie upadają, gdy próbują opowiadać. Musisz poćwiczyć, zanim będziesz mógł skutecznie i w zabawny sposób opowiedzieć coś, niezależnie od tego, czy jest to napisany wiersz lub opowiadanie, czy opowiadana historia, która pochodzi z twojego własnego życia.

Im lepiej znasz swój materiał, tym pewniej będziesz się pojawiać podczas narracji. Im bardziej pewny siebie jesteś w swojej narracji, tym większe zainteresowanie słuchaczy wśród odbiorców

Opowiedz krok 15
Opowiedz krok 15

Krok 5. Posłuchaj innych gawędziarzy

Są ludzie, którzy zarabiają na życie narracją: gawędziarze, ludzie, którzy podkładają głos do filmów, ludzie, którzy czytają historie do książek na taśmie.

Oglądaj na żywo gawędziarzy i zobacz, jak używają swojego ciała (gesty rąk, mimika), jak zmieniają głos i jakich technik używają, aby przyciągnąć słuchaczy

Porady

  • Bądź pewny siebie podczas mówienia. Nawet jeśli nie czujesz się pewnie, mówienie powoli i ostrożnie pomoże ci wyglądać pewnie.
  • Dodaj zmysłowe szczegóły do narracji, aby wydawała się bardziej bezpośrednia i bardziej realna dla odbiorców. Jakie są zapachy? Jakie są dźwięki? Co Ty lub bohaterowie możecie poczuć i zobaczyć?

Zalecana: